Кэйнсіянства: розьніца паміж вэрсіямі
The-verver (гутаркі | унёсак) д артаграфія+фарматаваньне |
The-verver (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 18: | Радок 18: | ||
[[Катэгорыя:Макраэканоміка]] |
[[Катэгорыя:Макраэканоміка]] |
||
[[Катэгорыя:Эканамічныя тэорыі]] |
|||
[[ar:اقتصاد كينزي]] |
[[ar:اقتصاد كينزي]] |
Вэрсія ад 17:09, 22 красавіка 2012
Кэйнсіянства — эканамічная школа, распачатая Джонам Кэйнсам у ягонай працы «Агульная тэорыя занятасьці, адсотку й грошай» (па-ангельску: The General Theory of Employment, Interest and Money), выданая у 1936 годзе.
Асноўныя ідэі
Кэйнсіянства выкарыстоўвае тыя ж агульнанавуковыя мэтады, што й клясычная школа эканамічнай думкі ці нэаклясычная школа, але робіць іншыя гіпотэзы й вывады. Асноўнае мейсца ў кэйнсіянстве займае Тэорыя эфэктыўнага попыту: для ўніканьня эканамічных крызысаў спажываньне павіннае заўсёды трымацца пэўнага ўзроўню. Дзеля гэтага ў эканоміку можа ўмешвацца дзяржава.
Шляхі ўплыву дзяржавы:
- рэгуляваньне мінімальнае заработнае платы
- стварэньне працоўных мейсцаў
- датацыі
- дзяржаўныя закупкі
Праца Кэйнса мела шырокую ўсьвядомасьць ва ўсім сьвеце, была скарыставаная ў эканамічнай палітыцы мноства краінаў на працягу дзесяцігодзьдзяў. Узьнікненьне эканамічнае тэорыі Кэйнса вымяноўваюць Кэйнсіянскай рэвалюцыяй. Узьнікненьне напрамку маржыналізм, якое крытыкавала кэйнсіянства, стала вымяноўвацца манэтарыская контррэвалюцыя. Разьвіцьцё кэйнсіянства пасьлядоўнікамі Кэйнса мянуюць нэакэйнсіянствам й посткэйнсіянствам.
Гэта — накід артыкула па эканоміцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |