Шыізм: розьніца паміж вэрсіямі
д робат дадаў: sco:Shia Islam |
д r2.5.4) (робат дадаў: br, kk зьмяніў: ps, ro, ta, th |
||
Радок 21: | Радок 21: | ||
[[bn:শিয়া ইসলাম]] |
[[bn:শিয়া ইসলাম]] |
||
[[be:Шыіты]] |
[[be:Шыіты]] |
||
⚫ | |||
[[bg:Шиитски ислям]] |
[[bg:Шиитски ислям]] |
||
⚫ | |||
[[br:Islam chiit]] |
|||
[[ca:Xiisme]] |
[[ca:Xiisme]] |
||
[[cs:Ší'itský islám]] |
[[cs:Ší'itský islám]] |
||
Радок 49: | Радок 50: | ||
[[he:שיעה]] |
[[he:שיעה]] |
||
[[ka:შიიტობა]] |
[[ka:შიიტობა]] |
||
[[kk:Шииттер]] |
|||
[[sw:Washia]] |
[[sw:Washia]] |
||
[[ku:Şiîtî]] |
[[ku:Şiîtî]] |
||
Радок 66: | Радок 68: | ||
[[oc:Chiisme]] |
[[oc:Chiisme]] |
||
[[pnb:شیعہ]] |
[[pnb:شیعہ]] |
||
[[ps: |
[[ps:شيعه]] |
||
[[pl:Szyizm]] |
[[pl:Szyizm]] |
||
[[pt:Xiismo]] |
[[pt:Xiismo]] |
||
[[ro: |
[[ro:Șiia]] |
||
[[ru:Шииты]] |
[[ru:Шииты]] |
||
[[sco:Shia Islam]] |
[[sco:Shia Islam]] |
||
Радок 83: | Радок 85: | ||
[[sv:Shia]] |
[[sv:Shia]] |
||
[[tl:Islam na Shia]] |
[[tl:Islam na Shia]] |
||
[[ta:சியா |
[[ta:சியா இசுலாம்]] |
||
[[tt:Шигыйчелек]] |
[[tt:Шигыйчелек]] |
||
[[te:షియా ఇస్లాం]] |
[[te:షియా ఇస్లాం]] |
||
[[th:ชี |
[[th:ชีอะฮ์]] |
||
[[tr:Şiilik]] |
[[tr:Şiilik]] |
||
[[uk:Шиїти]] |
[[uk:Шиїти]] |
Вэрсія ад 14:57, 20 сакавіка 2012
Шыізм (ад араб. شيعة; [шӣ‘а] — «прыхільнікі, партыя, фракцыя») — другі па ліку прыхільнікаў кірунак ісламу.
Апісаньне кірунку
Як і ўсе мусульмане, шыіты вераць у пасланьніцкую місію прарока Мухамада. Адрознай рысай шыітаў зьяўляецца перакананьне ў тым, што кіраўніцтва мусульманскай суполкай мусіць належыць Імамам — назначаным Богам, абраным асобам зь ліку нашчадкаў прароку, да якіх адносяць Алі ібн Абу Таліба і яго нашчадкаў ад дачкі Мухамады Фацімы, а ня выбарным асобам — халіфам. Шыіты крытычна ставяцца да халіфата першых трох халіфаў Абу Бакра, Умара і Ўсмана. Паколькі Абу Бакр быў выбраны невялікай колькасьцю паплечнікаў, Умар быў назначаны Абу Бакром, а Ўсман быў выбраны з шуры (савету) зь сямі прэтэндэнтаў, якіх назначыў Умар з такімі ўмовамі, што выбраньне кагосьці, акрамя Ўсмана, было немагчымым. Па меркаваньні шыітаў, выбраньне Кіраўніка — Імама мусульманскай суполкі, падобна выбраньню прарокаў, зьяўляецца прэрагатывай Бога.
У цяперашні час пасьлядоўнікі розных шыіцкіх суполкак існуюць практычна ва ўсіх мусульманскіх, эўрапейскіх і амэрыканскіх краінах. Шыіцкага веравучэньне прытрымліваецца пераважная большасьць насельніцтва Ірану і Азэрбайджану, каля траціны насельніцтва Іраку, значная частка насельніцтва Лібану, Емэну, Бахрэйну, у Аўганістане — фарсіваны на захадзе краіны і хазарэйцы. Да ісмаіліцкай галіны шыізму належыць большасьць жыхароў Горна-Бадахшанскай вобласьці Таджыкістану — памірскія народы.
Колькасьць шыітаў у Расеі нязначная. Да гэтага кірунку іслама належыць большая частка азэрбайджанцаў (у самім Азэрбайджане шыіты складаюць па розных падліках да 70% насельніцтва).
Вонкавыя спасылкі
Шыізм — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў