Мерны клімат

Умераны клімат, або клімат умераных шырот, характэрны для ўмеранага геаграфічнага пояса пераважна Паўночнага паўшар’я, паміж 40 і 65° з. ш. і 42 і 58° паўд. ш. У Паўночным паўшар’і больш за 1/2 паверхні ўмеранага пояса займае суша, у паўднёвым — 98% тэрыторыі пакрыта морам. Умеранаму клімату ўласьцівыя частыя і моцныя зьмены ціску і тэмпэратуры паветра і напрамкі ветру, якія адбываюцца праз інтэнсіўную дзейнасьць цыклёнаў.

Агульныя рысы

Галоўнай асаблівасьцю ўмеранага клімату зьяўляецца наяўнасьць чатырох сэзонаў: двух асноўных — халоднага (зіма) і цёплага (лета) і двух прамежкавых — вясна і восень. Сярэдняя тэмпэратура самага халоднага месяца, як правіла, ніжэй за 0, самага цёплага — вышэй за +15. Узімку ва ўмераным клімаце павінна быць пастаяннае сьнежнае покрыва, а ўлетку — максымум ападкаў.