Станіслаў Эрнэст Дэнгаф: розьніца паміж вэрсіямі

Станіслаў Эрнэст Дэнгаф
	Станіслаў Эрнэст Дэнгаф
	; Герб «Дзік»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1673; Касцежына[d], Касьцерскі павет[d], Паморскае ваяводзтва, Польшча;
Памёр	2 жніўня 1728; Гданьск, Паморскае ваяводзтва[d], Велікапольская правінцыя[d], Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая;
Пахаваны	Чанстахова;
Род	Дэнгафы
Бацькі	Уладзіслаў Дэнгаф[d]; Канстанцыя са Слушкаў[d]
Дзеці	Канстанцыя з Дэнгафаў[d]
Дзейнасьць	дыплямат

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 19:02, 16 студзеня 2012

Станіслаў Эрнэст Дэнгаф (каля 1673, Касьцежына Паморскага ваяводзтва — 16 верасьня 1744, Гданьск) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, Рэчы Паспалітай. Лоўчы вялікі літоўскі (з 1697), гетман польны літоўскі (з 1709), мечнік вялікі каронны (1704—1721), ваявода полацкі (з 1723)^[1].

Меў маёнткі ў Сандамірскім ваяводзтве, палацы ў Гданьску і Варшаве, трымаў шматлікія староствы, у тым ліку Мазырскае.

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Дэнгафаў гербу ўласнага «Дзік», сын Уладзіслава і Канстанцыі з Слушкаў. Навучаўся ў піярскім калегіюме ў Варшаве, падарожнічаў па Нямеччыне і Францыі.

Удзельнічаў у абраньні каралём і вялікім князем Аўгуста Моцнага (1697), спрыяў яму ў барацьбе са Станіславам Ляшчынскім. У 1702—1717 маршалак Сандамірскай канфэдэрацыі, якая падтрымлівала Аўгуста Моцнага. Браў удзел у бітвах са швэдамі пад Варшавай (31 ліпеня 1705) і з прыхільнікамі Станіслава Ляшчынскага пад Калішам (29 кастрычніка 1706). Захаваў вернасьць Аўгусту Моцнаму па ягоным адрачэньні ад стальца і выезду з краіны.

Па вяртаньні Аўгуста Моцнага атрымаў прызначэньне на пасаду гетмана польнага літоўскага. Недастатковая, на думку С. Э. Дэнгафа, ацэнка ягоных заслугаў прывяла да пагаршэньня адносінаў з каралём і вялікім князем, але ён працягваў служыць Аўгусту Моцнаму, уціскаў прыхільнікаў Станіслава Ляшчынскага ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Па скасаваньні ў 1717 Сандамірскай канфэдэрацыі страціў уплывовае становішча ў краіне. Незадаволены палітыкай Аўгуста Моцнага, скіраванай на зьмяншэньне войска Вялікага Княства Літоўскага, перайшоў на бок сваіх былых супраціўнікаў. У апазыцыі каралю і вялікаму князю да 1721, каб супрацьдзейнічаць яму, дапамагаў зрываць соймы^[1].

У першым шлюбе зь Янай Дэнгаф, меў дачку Канстанцыю, другі шлюб з Марыяй Соф'яй Сяняўскай быў бязьдзетным.

Крыніцы

^ ^а ^б Валерый Пазднякоў. Дэнгафы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 614.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4

Вонкавыя спасылкі

Станіслаў Эрнэст Дэнгаф — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[evkl-1] а ^б Валерый Пазднякоў. Дэнгафы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 614.

[1]

@@ Радок 29: / Радок 29: @@
 | Колер загалоўку =
 }}
-'''Станіслаў Эрнэст Дэнгаф''' (каля [[1673]], Касьцежына [[Паморскае ваяводзтва|Паморскага ваяводзтва]] — [[16 верасьня]] [[1744]], [[Гданьск]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]], [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. [[Лоўчы вялікі літоўскі]] (з [[1697]]), [[палявы гетман літоўскі]] (з [[1709]]), [[мечнік вялікі каронны]] ([[1704]]—[[1721]]), [[ваявода полацкі]] (з [[1723]])<ref name="evkl">[[Валеры Пазднякоў|Валерый Пазднякоў]]. Дэнгафы // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 614.</ref>.
+'''Станіслаў Эрнэст Дэнгаф''' (каля [[1673]], Касьцежына [[Паморскае ваяводзтва|Паморскага ваяводзтва]] — [[16 верасьня]] [[1744]], [[Гданьск]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]], [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. [[Лоўчы вялікі літоўскі]] (з [[1697]]), [[гетман польны літоўскі]] (з [[1709]]), [[мечнік вялікі каронны]] ([[1704]]—[[1721]]), [[ваявода полацкі]] (з [[1723]])<ref name="evkl">[[Валеры Пазднякоў|Валерый Пазднякоў]]. Дэнгафы // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 614.</ref>.
 Меў маёнткі ў [[Сандамірскае ваяводзтва|Сандамірскім ваяводзтве]], палацы ў [[Гданьск]]у і [[Варшава|Варшаве]], трымаў шматлікія староствы, у тым ліку [[Мазырскае староства|Мазырскае]].
@@ Радок 40: / Радок 40: @@
 Удзельнічаў у абраньні каралём і вялікім князем [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]] ([[1697]]), спрыяў яму ў барацьбе са [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіславам Ляшчынскім]]. У [[1702]]—[[1717]] маршалак [[Сандамірская канфэдэрацыя|Сандамірскай канфэдэрацыі]], якая падтрымлівала Аўгуста Моцнага. Браў удзел у бітвах са швэдамі пад [[Варшава]]й ([[31 ліпеня]] [[1705]]) і з прыхільнікамі Станіслава Ляшчынскага пад [[Каліш]]ам ([[29 кастрычніка]] [[1706]]). Захаваў вернасьць Аўгусту Моцнаму па ягоным адрачэньні ад стальца і выезду з краіны.
-Па вяртаньні Аўгуста Моцнага атрымаў прызначэньне на пасаду [[палявы гетман літоўскі|палявога гетмана літоўскага]]. Недастатковая, на думку С. Э. Дэнгафа, ацэнка ягоных заслугаў прывяла да пагаршэньня адносінаў з каралём і вялікім князем, але ён працягваў служыць Аўгусту Моцнаму, уціскаў прыхільнікаў Станіслава Ляшчынскага ў [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікім Княстве Літоўскім]].
+Па вяртаньні Аўгуста Моцнага атрымаў прызначэньне на пасаду [[гетман польны літоўскі|гетмана польнага літоўскага]]. Недастатковая, на думку С. Э. Дэнгафа, ацэнка ягоных заслугаў прывяла да пагаршэньня адносінаў з каралём і вялікім князем, але ён працягваў служыць Аўгусту Моцнаму, уціскаў прыхільнікаў Станіслава Ляшчынскага ў [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікім Княстве Літоўскім]].
 [[Файл:Stanisłaŭ Ernest Denhaf. Станіслаў Эрнэст Дэнгаф (1724).jpeg|міні|245пкс|С. Э. Дэнгаф. Мастак S. T. Sondermeyr, [[1724]]]]
@@ Радок 57: / Радок 57: @@
 {{Commons|Category:Stanisław Ernest Denhoff}}
-{{Палявыя гетманы літоўскія}}
+{{Гетманы польныя літоўскія}}
 {{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Дэнгаф, Станіслаў Эрнэст}}