Вацлаў Аношка: розьніца паміж вэрсіямі
д дапаўненьне, выпраўленьне спасылак |
|||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Anoska.jpg|міні|200пкс|Вацлаў Аношка]] |
[[Файл:Anoska.jpg|міні|200пкс|Вацлаў Аношка]] |
||
'''Вацлаў Аношка''' ([[1899]], [[Магілёўшчына]] — [[18 лютага]] [[1966]], [[Рабэрцін]], [[Польшча]]) — беларускі каталіцкі сьвятар візантыйскага абраду. |
'''Вацлаў Аношка''', '''Вячаслаў Аношка''' ([[1899]], [[Магілёўшчына]] — [[18 лютага]] [[1966]], [[Рабэрцін]], [[Польшча]]) — беларускі каталіцкі сьвятар візантыйскага абраду. |
||
Вучыўся ў Менскай духоўнай каталіцкай семінарыі пасьля эвакуацыі яе ў Кельцы. |
Вучыўся ў Менскай духоўнай каталіцкай семінарыі пасьля эвакуацыі яе ў Кельцы (Польшча). |
||
Высьвячаны [[1 лістапада]] [[1924]]. Напачату працаваў вікарыем ў рыма-каталіцкай парафіі ў [[Ляхавічы|Ляхавічах]] [[Баранавіцкі павет|Баранавіцкага павету]]. Зацікавіўся справай адраджэньня Уніі і прыняў усходні абрад. |
Высьвячаны [[1 лістапада]] [[1924]]. Напачату працаваў вікарыем ў рыма-каталіцкай парафіі ў [[Ляхавічы|Ляхавічах]] [[Баранавіцкі павет|Баранавіцкага павету]]. Зацікавіўся справай адраджэньня Уніі і прыняў усходні абрад. |
||
З [[1926]] году служыў парахам |
З [[1926]] году служыў парахам уніяцкай парафіі ў мясцовасьці ў [[Альпень|Альпені]] каля [[Давыд-Гарадок|Давыд-Гарадка]], куды шматразова прыяджаў дапамагаць і прапаведаваць ягоны — сябар беларускі каталіцкі сьвятар [[Пётар Татарыновіч]]. З [[1935]] да [[1944]] году служыў у каталіцкай парафіі славяна-візантыйскага абраду ў [[Далятычы|Далятычах]] на Наваградчыне, дзе стварыў выдатны царкоўны хор. |
||
Зьвяртаўся да вернікаў на беларускай мове. Зьяўляўся сябрам Рады Беларускага |
Зьвяртаўся да вернікаў на беларускай мове, распаўсюджваў беларускія хрысьціянскія выданьні, вучыў вернікаў беларускім сьпевам, ладзіў для іх тэатральныя пастаноўкі і ўсяляк спрыяў росту нацыянальнай самасьвядомасьці ў тых парафіях, дзе служыў. Зьяўляўся сябрам Рады [[Беларускі Экзархат Грэка-Каталіцкай Царквы|Беларускага Экзархату Грэка-Каталіцкай Царквы]]. Прыхільнік [[Беларуская хрысьціянская дэмакратыя (1927)||Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі]]. |
||
Перад Вялікаднем 1944 савецкія партызаны хацелі расстраляць сьвятара, аднак за яго заступіліся мясцовыя. Таму перад прыходам Саветаў ён вымушаны быў зьехаць у Польшчу. |
|||
Па вайне зьехаў у Польшчу. |
|||
Пахаваны на могілках каля Рабэрціну пад Варшавай. |
Пахаваны на могілках каля Рабэрціну пад Варшавай. |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
* [http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/historia/harbinski/brd/uspaminy_03.htm Успаіны Юрася Гарбінскага, МАЕ ПРЫЯЦЕЛI — В. АНОШКА] |
* [http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/historia/harbinski/brd/uspaminy_03.htm Успаіны Юрася Гарбінскага, МАЕ ПРЫЯЦЕЛI — В. АНОШКА] |
||
* [http://leszkiewicz.narod.ru/unia.html Вінцук Адважны «Унія на Палесьсі»] |
* [http://leszkiewicz.narod.ru/unia.html Вінцук Адважны «Унія на Палесьсі»] |
||
* Анастасія Ільіна. Там, дзе была Унія... // Царква, № 4(47), 2005, с. 15. |
|||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Аношка, Вацлаў}} |
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Аношка, Вацлаў}} |
Вэрсія ад 15:52, 9 сьнежня 2011
Вацлаў Аношка, Вячаслаў Аношка (1899, Магілёўшчына — 18 лютага 1966, Рабэрцін, Польшча) — беларускі каталіцкі сьвятар візантыйскага абраду.
Вучыўся ў Менскай духоўнай каталіцкай семінарыі пасьля эвакуацыі яе ў Кельцы (Польшча).
Высьвячаны 1 лістапада 1924. Напачату працаваў вікарыем ў рыма-каталіцкай парафіі ў Ляхавічах Баранавіцкага павету. Зацікавіўся справай адраджэньня Уніі і прыняў усходні абрад.
З 1926 году служыў парахам уніяцкай парафіі ў мясцовасьці ў Альпені каля Давыд-Гарадка, куды шматразова прыяджаў дапамагаць і прапаведаваць ягоны — сябар беларускі каталіцкі сьвятар Пётар Татарыновіч. З 1935 да 1944 году служыў у каталіцкай парафіі славяна-візантыйскага абраду ў Далятычах на Наваградчыне, дзе стварыў выдатны царкоўны хор.
Зьвяртаўся да вернікаў на беларускай мове, распаўсюджваў беларускія хрысьціянскія выданьні, вучыў вернікаў беларускім сьпевам, ладзіў для іх тэатральныя пастаноўкі і ўсяляк спрыяў росту нацыянальнай самасьвядомасьці ў тых парафіях, дзе служыў. Зьяўляўся сябрам Рады Беларускага Экзархату Грэка-Каталіцкай Царквы. Прыхільнік |Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі.
Перад Вялікаднем 1944 савецкія партызаны хацелі расстраляць сьвятара, аднак за яго заступіліся мясцовыя. Таму перад прыходам Саветаў ён вымушаны быў зьехаць у Польшчу.
Пахаваны на могілках каля Рабэрціну пад Варшавай.
Вонкавыя спасылкі
- Слоўнік.орг
- Успаіны Юрася Гарбінскага, МАЕ ПРЫЯЦЕЛI — В. АНОШКА
- Вінцук Адважны «Унія на Палесьсі»
- Анастасія Ільіна. Там, дзе была Унія... // Царква, № 4(47), 2005, с. 15.