Сыстэма кіраваньня базамі зьвестак

Сыстэ́ма кірава́ньня ба́замі да́дзеных (СКБД) — адмысловая праграма (часьцей комплекс праграм), прызначаная для кіраваньня базай дадзеных. Для стварэньня й кіраваньня інфармацыйнай сыстэмай СКБД неабходная ў той жа ступені, як для распрацоўкі праграмы на альгарытмічнай мове неабходны транслятар.

Асноўныя функцыі СКБД:

• кіраваньне дадзенымі ў вокавай памяці (на дысках);
• кіраваньне дадзенымі ў апэратыўнай памяці;
• журналізацыя зьменаў і аднаўленьне базы дадзеных пасьля памылак;
• падтрымка моваў баз дадзеных.

Звычайна сучасная СКБД мае наступныя кампанэнты:

• ядро, якое адказвае за кіраваньне дадзенымі ў вонкавай і апэратыўнай памяці і журналізацыю,
• процэсар мовы базы дадзеных, які забясьпечвае аптымізацыю запытаў на выманьне і зьмяненьне дадзеных і стварэньне, як правіла, машынна-незалежнага выканальнага ўнутранага коду,
• падсыстэму падтрымкі часу выкананьня, якая інтэрпрэтуе праграмы маніпуляцыі дадзенымі, якія ствараюць інтэрфэйс карыстальніка з СКБД
• а таксама сэрвісныя праграмы (вонкавыя ўтыліты), якія забясьпечваюць шэраг дадатковых магчымасьцяў па абслугоўваньню інфармацыйнай сыстэмы.

Паводле тыпу кіраваньня базы дадзеных СКБД падзяляюцца на:

• Сеткавыя
• Герархічныя
• Рэляцыйныя
• Аб'ектна-рэляцыйныя
• Аб'ектна-арыентаваныя

Паводле спосабу доступа да БД СКБД падзяляюцца на:

• Файл-сэрвэрныя
• Кліент-сэрвэрные

На гэты момант файл-сэрвэрныя СКБД лічацца састарэлымі.