Калігула: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
RedBot (гутаркі | унёсак)
д r2.5.2) (робат дадаў: pms:Calìgola
Радок 63: Радок 63:
[[az:Kaliqula]]
[[az:Kaliqula]]
[[be:Калігула]]
[[be:Калігула]]
[[bg:Калигула]]
[[bs:Kaligula]]
[[bs:Kaligula]]
[[br:Caligula]]
[[br:Caligula]]
[[bg:Калигула]]
[[ca:Calígula]]
[[ca:Calígula]]
[[cv:Калигула]]
[[cv:Калигула]]
Радок 106: Радок 106:
[[no:Caligula]]
[[no:Caligula]]
[[nn:Caligula av Romarriket]]
[[nn:Caligula av Romarriket]]
[[pms:Calìgola]]
[[pl:Kaligula]]
[[pl:Kaligula]]
[[pt:Calígula]]
[[pt:Calígula]]

Вэрсія ад 12:28, 4 лістапада 2011

Калігула
лац. Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus
Бюст Калігулы
Рымскі імпэратар
Папярэднік Тыбэрыюс
Наступнік Кляўдыюс
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus
Нарадзіўся 31 жніўня 12, Анцыё, Рымская імпэрыя)
Памёр 24 студзеня 41 (28 гадоў), Рым, Рымская імпэрыя
Пахаваны Рым, Італія
Нашчадкі Юлія Друзільлё
Дынастыя Дынастыя Юліеў-Кляўдыеў
Жонкі Юнія Кляўдыльля
Лівія Арэстыльля
Лольлія Паўліна
Мілёнія Цэзонія
Бацька Германік
Маці Агрыпіна Старэйшая

Калігула (па-лацінску: Caligula), поўнае імя: Гаюс Юліюс Цэзар Аўгуст Германік (па-лацінску: Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus) — старажытнарымскі імпэратар з 16 сакавіка 37 да 24 студзеня 41. Калігула паходзіў з роду Юліеў-Кляўдыеў.

Калігула нарадзіўся ў 12 годзе і быў сынам вядомага гэнэралу Германіка. Мянушка «Калігула» паходзіць ад лацінскай назвы абутку легіянэраў, у якой ён хадзіў у дзяцінстве, калі ўдзельнічаў з бацькам у вайсковых паходох.

Калігула стаў імпэратарам пасьля сьмерці Тыбэрыюса й спачатку ўзбудзіў да сабе любоў народа. Аднак хутка ён пачаў праводзіць недальнабачную палітыку, а таксама пачаў выкарыстоўваць уладу для свайго задавальненьня. Магчыма, гэта было вынікам нейкай псыхічнай хваробы. Напрыклад, са статуй багоў, якія прывезьлі з Грэцыі, Калігула загадаў зьняць галовы і паставіць замест іх свае выявы. Таксама ён меў намер зрабіць свайго каня консулам і такім чынам увесьці ў сэнат [5]. Калігула вёў вельмі распутны лад жыцьця. Ён таксама растраціў усе дзяржаўныя грошы, а потым уводзіў новыя налогі й рознымі спосабамі «выбіваў» грошы.

Нарэшце, у 41 годзе ён быў забіты ў выніку змовы.

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Калігуласховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шаблён:Link FA Шаблён:Link FA Шаблён:Link FA