Руская мова: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дНяма апісаньня зьменаў
Gabix (гутаркі | унёсак)
д /+Спасылка на грамату.ру
Радок 30: Радок 30:
==Спасылкі==
==Спасылкі==


* [http://gramota.ru/ Даведачна-інфармацыйны партал «Грамота.ру», прысьвечаны рускай мове (пры падтрымцы Міністэрства друку РФ)]
* [http://www.orfo.ru/online/?suid=261205Q4DBY9TWIWZHEB1711531&orfo_text=&x=12&y=10 Праверка арфаграфіі — ОРФО online]
* [http://www.orfo.ru/online/?suid=261205Q4DBY9TWIWZHEB1711531&orfo_text=&x=12&y=10 Праверка арфаграфіі — ОРФО online]
* [http://www.ln.mid.ru/ns-dgpch.nsf/0/432569ee00522d3c43256df9003b051c?OpenDocument Справаздача Міністэрства замежных спраў Расійскай Федэрацыя «Руская мова ў свеце», Масква, 2003 год]
* [http://www.ln.mid.ru/ns-dgpch.nsf/0/432569ee00522d3c43256df9003b051c?OpenDocument Справаздача Міністэрства замежных спраў Расійскай Федэрацыя «Руская мова ў свеце», Масква, 2003 год]

Вэрсія ад 10:54, 26 красавіка 2007

Гэты артыкул тычыцца дзяржаўнай мовы Расеі. Дзеля іншых значэньняў гэтай назвы, глядзіце Руская мова (неадназначнасьць).
Распаўсюджанасць рускай мовы

Руская мова (па-руску: Русский язык) — славянская мова ў складзе індаеўрапейскай моўнай сям'і.

Руская мова з'яўляецца роднай для 170 мільёнаў чалавек, з якіх каля 130 мільёнаў пражывае ў Расіі. Руская мова з'яўляецца дзяржаўнай мовай у Расіі, Беларусі (побач з беларускай мовай), афіцыйнай мовай у Казахстане (побач з казахскай мовай у якасці дзяржаўнай), Кіргізстане (побач з кіргізскай мовай у якасці дзяржаўнай) і ў падпарадкаванай Украіне Аўтаномнай Рэспубліцы Крым (побач з украінскай мовай). Руская мова з'яўляецца таксама афіцыйнай у Абхазіі, Паўднёвай Асетыі, Прыднястроўі, Гагаузіі

Алфавіт

  Рускі алфавіт
Аа Бб Вв Гг Дд Ее Ёё
Жж Зз Ии Йй Кк Лл Мм
Нн Оо Пп Рр Сс Тт Уу
Фф Хх Цц Чч Шш Щщ Ъъ
Ыы Ьь Ээ Юю Яя

З часоў апошняй рэформы рускай арфаграфіі ў 1918 годзе ў склад рускага алфавіту ўваходзяць 33 літары. З іх 10 літар выкарыстоўваюцца для перадачы галосных гукаў : а, е, ё, и, о, у, ы, э, ю і я. Астатнія 23 літары перадаюць зычныя гукі, пры гэтым літары ъ і ь выкарыстоўваюцца не для адлюстравання асобных самастойных гукаў, а з'яўляюцца індыкатарамі цвёрдасці альбо мяккасці існуючых зычных (больш падрабязная інфармацыя ў артыкуле: руская фанетыка).

Глядзі таксама: Рэформа рускай арфаграфіі 1918 года

Спасылкі