Перайсьці да зьместу

Дзяніс Урад

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Дзяніс Урад
Род дзейнасьці афіцэр сувязі
Дата нараджэньня 23 чэрвеня 1991 (33 гады)
Месца нараджэньня Расоны, БССР
Грамадзянства Беларусь
Занятак вайсковец
Месца працы Генэральны штаб Узброеных сілаў Беларусі
Жонка Ірына Ўрад
Дзеці сын

Дзяніс Урад (нар. 23 чэрвеня 1991) — афіцэр Генэральнага штабу Ўзброеных сілаў Беларусі, палітычны вязень.

Нарадзіўся ў Расонах.

У 2014 г. скончыў факультэт сувязі і аўтаматызаваных сыстэмаў кіраваньня Вайсковай акадэміі Беларусі[1].

Паводле стану на 2021 год меў чын капітана, служыў сувязістам у Генэральным штабе Ўзброеных сілаў Рэспублікі Беларусь[1].

Арыштаваны 15 сакавіка 2021 г. пасьля таго як 14 сакавіка, паводле інфармацыі СМІ, сфатаграфаваў і адправіў тэлеграм-каналу «Нехта» сакрэтны ліст ад міністра ўнутраных справаў Івана Кубракова міністру абароны Віктару Хрэніну, у якім Кубракоў незаконна прасіў напярэдадні Дня Волі прыцягнуць 3725 вайскоўцаў для аховы аб’ектаў у Менску. Удзел вайскоўцаў у ахове абʼектаў дазволіў бы сканцэнтраваць сілы МУС на супрацьстаяньні пратэстам[2]. Утрымліваўся ў СІЗА КДБ («Амэрыканцы»).

29 красавіка прызнаны палітвязьнем з боку беларускіх праваабаронцаў[3].

31 сакавіка 2021 г. кадры з допыту Ўрада былі паказаныя ў прапагандысцкім фільме «Манкурты» на падкантрольным рэжыму Лукашэнкі тэлеканале «АНТ»[4].

14 траўня 2021 г. пакараны 18 гадамі зьняволеньня паводле ч. 2 арт. 356 КК («Здрада дзяржаве, учыненая асобай, на якую распаўсюджваецца статус вайскоўца»). Вырак вынес судзьдзя Аляксандар Лупіновіч пасьля разгляду справы ў закрытым рэжыме[5].

30 чэрвеня 2021 году шэфства над палітычным зьняволеным узяў Енс Гаэр, дэпутат Эўрапейскага парляменту[6][7].

Жанаты, мае сына.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]