TrES-4b

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
TrES-4b
Адкрыцьцё
Дата 2006
Мэтад адкрыцьця transit method[d][1][2]
Парамэтры арбіты
Эпоха {{{эпоха}}}
Вялікая паўвось 0,05159 ± 0,00059 а. а.[3]
Эксцэнтрысытэт 0,016[4]
Сыдэрычны пэрыяд 3,55395 ± 7,5E−5 содні[5]
Нахіленьне 83,07 ± 0,51 °[3][4]
Аргумэнт пэрыцэнтра 80,6 ± 9,5 °[6]
Ёсьць спадарожнікам GSC 02620-00648[d][1][7][8]
Фізычныя характарыстыкі
Сярэдні радыюс 1,61 ± 0,18 Jupiter radius[5]
Маса 0,78 ± 0,19 Jupiter mass[5]
Гравітацыя на паверхні
ля экватару 		29 500 centimetre per square second[9][10]
Простае ўзьняцьцё паўночнага полюсу 17г 53х 13,0490781575с[11][7]
Схіленьне паўночнага полюсу +37° 12′ 42,586106196″[11][7]
Бачная зорная велічыня (схіленьне) −20,855 ± 0,043 milliarcsecond per year[11][7]
Бачная зорная велічыня (простае ўзьняцьцё) −6,482 ± 0,044 milliarcsecond per year[11][7]

TrES-4b — па-засонечная плянэта, адкрытая ў 2006 у рамках праекту Трансатлянтычны экзаплянэтны агляд з выкарыстаньнем транзытнага мэтаду. Знаходзіцца на адлегласьці 1430 сьветлавых гадоў (440 парсэкаў) у сузор’і Гэркулеса[12].

TrES-4 круціцца на арбіце вакол зоркі GSC 02620-00648 кожныя 3,543 дні і бачная зь Зямлі падчас зацьменьня сваёй зоркі. Маса плянэты складае 0,919 масы Юпітэру, дыямэтар — 1,799 дыямэтру Юпітэру; такім чынам сярэдняя шчыльнасьць складае каля 0,333 г/см³ (такую самую шчыльнасьць, няпрыклад, маюць пробкавае дрэва або вяршкі). На момант свайго адкрыцьця TrES-4 стала найвялікшай вядомай плянэтай, а таксама плянэтай з найменшаю шчыльнасьцю[13][12].

Арбітальны радыюс TrES-4 складае 0,05091 АА, такім чынам вылічаная меркаваная тэмпэратура ейнае паверхні складае каля 1782 К. Аднак гэта не тлумачыць нізкую шчыльнасьць плянэты; таксама невядомыя прычыны вялізных яе памераў. Існуюць наступныя вэрсіі: набліжанасьць да зоркі, якая ў 3—4 разы больш яркая за Сонца; або ўнутраная цеплыня плянэты[13][12].

Дасьледаваньне ў 2008 року высьветліла, што GSC 06200-00648 — падвойная сыстэма, што дазваляе больш дакладнае вызначэньне зорных і плянэтарных парамэтраў[13].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Mandushev G., O'Donovan F. T., Charbonneau D., Torres G., Bakos G. Á., Dunham E. W., Latham D. W., Fernández J. M., Esquerdo G. A., Everett M. E. et al. TrES-4: A Transiting Hot Jupiter of Very Low Density (анг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2007. — Vol. 667, Iss. 2. — P. L195—L198. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/522115 — arXiv:0708.0834
  2. ^ Extrasolar Planets Encyclopaedia (анг.) — 1995.
  3. ^ а б Bonomo A. S., Desidera S., Lodato G., Borsa F., Crespi S., Damasso M., Lanza A. F., Sozzetti A., Lodato G., Benatti S. et al. The GAPS Programme with HARPS-N at TNG. XIV. Investigating giant planet migration history via improved eccentricity and mass determination for 231 transiting planets (анг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2017. — Vol. 602. — P. A107. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201629882 — arXiv:1704.00373
  4. ^ а б Sozzetti A., Bonomo A. S., Biazzo K., Damasso M., Mancini L., Lanza A. F., Desidera S., Gratton R., Lodato G., Poretti E. et al. The GAPS programme with HARPS-N at TNG (анг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2015. — Vol. 575. — P. 15–15. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201425570 — arXiv:1501.06403
  5. ^ а б в Stassun K. G., Collins K., Gaudi B. S. Accurate Empirical Radii and Masses of Planets and Their Host Stars with Gaia Parallaxes (анг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2017. — Vol. 153, Iss. 3. — P. 136. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AA5DF3 — arXiv:1609.04389
  6. ^ Knutson H. A., Fulton B. J., Montet B. T., Kao M., Ngo H., Crepp J. R., Howard A. W., Bakos G. Á., Hinkley S., Batygin K. et al. Friends of hot Jupiters. I. A radial velocity search for massive, long-period companions to close-in gas giant planets (анг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2014. — Vol. 785, Iss. 2. — P. 126. — 23 p. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/785/2/126 — arXiv:1312.2954
  7. ^ а б в г д SIMBAD Astronomical Database
  8. ^ Exoplanet Archive — 2011.
  9. ^ Maldonado J., Villaver E., Eiroa C. The metallicity signature of evolved stars with planets (анг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2013. — Vol. 554. — P. 84–84. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201321082 — arXiv:1303.3418
  10. ^ Maldonado J., Villaver E. Evolved stars and the origin of abundance trends in planet hosts (анг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — Vol. 588. — P. 98–98. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201527883 — arXiv:1602.00835
  11. ^ а б в г Gaia Data Release 2 (анг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. ^ а б в Georgi Mandushev et al. TrES-4: A Transiting Hot Jupiter of Very Low Density. — 2007. — Т. 667. — С. L195–L198. — DOI:10.1086/522115
  13. ^ а б в Daemgen et al. Binarity of transit host stars — Implications for planetary parameters // Astronomy and Astrophysics. — 2009. — Т. 498. — С. 567—574. — DOI:10.1051/0004-6361/200810988

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

TrES-4b — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Каардынаты: Sky map 17г 53х 13с, +37° 12′ 42″

На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпэдыі.

Калі ласка, прастаўце спасылкі на яго ў іншых артыкулах.

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=TrES-4b&oldid=1582877»