Яўген Шыкаўка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Яўген Шыкаўка
Jaŭhien Šykaŭka.2020.2.jpg
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 15 кастрычніка 1992 (30 гадоў)
Менск, Беларусь
Рост 185 см
Вага 80 кг
Пазыцыя паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб Карона
Нумар 99
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2010—2012
2012
2013
2014
2014—2017
2017—2018
2019—2020
2020—2021
2021—2022
2022—
БАТЭ Барысаў
Полацак (арэнда)
Слонім
Славія Мазыр
Крумкачы Менск
Слуцак
АЭЛ Лярыса
Дынама Менск
Шахтар Караганда
Карона
0 (0)
8 (0)
25 (2)
12 (0)
82 (24)
43 (14)
15 (1)
39 (11)
5 (1)
33 (5)
Зборныя
2018— Беларусь 2 (0)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
18 лютага 2023.
² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную
ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на
11 чэрвеня 2019.

Яўген Шыкаўка (нарадзіўся 15 кастрычніка 1992 году) — беларускі футбаліст, паўабаронца польскага клюбу «Карона» і нацыянальнай зборнай Беларусі.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец барысаўскага БАТЭ, з 2010 года гуляў за дубль клюбу. У ліпені 2012 году разам зь Мікітам Рочавым быў аддадзены ў арэнду першалігаваму «Полацку»[1], але яшчэ да сканчэньня сэзону пакінуў «Полацак» праз канфлікт з галоўным трэнэрам Аляксандрам Трайдуком[2]. Сэзон 2013 году правёў у «Слоніме», пасьля чаго далучыўся да мазырскай «Славіі», аднак ня здолеў замацавацца ў складзе і ў ліпені 2014 году пакінуў клюб[3].

Пасьля сыходу са «Славіі» далучыўся да «Крумкачоў», зь якім прайшоў шлях ад другой лігі да найвышэйшай. Хутка стаў адным зь лідэраў сталічнага клюбу, у сэзоне 2015 году забіў 16 галоў у першай лізе. Улетку 2015 году меў прапановы ад клубаў найвышэйшай лігі, але застаўся ў «Крумкачах»[4].

2 красавіка 2016 года дэбютаваў у найвышэйшай лізе ў матчы супраць «Белшыны», выйшаўшы ў пачатковым складзе на пазыцыі цэнтральнага нападніка. У гэтым жа матчы забіў свой першы гол у найвышэйшай лізе, усталяваўшы канчатковы лік матчу 1:1. У кастрычніку 2016 году падоўжыў кантракт з «Крумкачамі» да канца 2018 году[5]. 29 ліпеня 2017 году разам з шэрагам іншых футбалістаў «Крумкачоў» адмовіўся ехаць на матч супраць «Віцебска» з прычыны затрымкі выплаты заробку[6] і неўзабаве паводле пагадненьня бакоў пакінуў каманду[7]. У жніўні 2017 году перайшоў у клюб «Слуцак»[8]. У складзе слуцкай каманды хутка замацаваўся ў стартавым складзе. У сэзоне 2018 году з 11 галамі стаў найлепшым бамбардзірам каманды і адным з найлепшых у лізе. У сьнежні 2018 году перайшоў у грэцкі клюб «АЭЛ Лярыса»[9]. У першай палове 2019 году ўсьцяж зьяўляўся на полі ў грэцкай камандзе, чаргуючы выхады ў стартавым складзе і на замену, аднак зь лета страціў месца ў складзе і перастаў трапляць у заяўку. У студзені 2020 году скачаваў кантракт з клюбам і неўзабаве павярнуўся ў Беларусь, падпісаўшы кантракт зь менскім «Дынама»[10]. У сэзоне 2020 году часьцей выходзіў у пачатковым складзе, а ў 2021 годзе стаў пераважна толькі выходзіць на замену ў канцы сустрэчы.

У ліпені 2021 году перайшоў у карагандзінскі «Шахтар»[11]. У студзені 2022 году стала вядома, што нападнік пакінуў казахстанскі клюб[12]. Неўзабаве стаў гульцом «Кароны» зь Першай лігі[13]. Ужо паводле выніках першага сэзону клюб павярнуўся ў Экстраклясу.

Міжнародная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

9 чэрвеня 2018 году дэбютаваў у складзе нацыянальнай зборнай Беларусі ў таварыскім матчы супраць зборнай Фінляндыі.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • У сьпісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2018

Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Крумкачы 2016 Найвышэйшая ліга 29 4
2017 Найвышэйшая ліга 12 1
Слуцак 14 3
2018 Найвышэйшая ліга 29 11
Дынама Менск 2020 Найвышэйшая ліга 28 11
2021 Найвышэйшая ліга 11 0

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]