Юніён Сэн-Жыль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Юніён
Поўная назва Royale Union Saint-Gilloise
Заснаваны 1897
Горад Сэн-Жыль, Бэльгія
Стадыён Жазэф Мар’ен
Умяшчальнасьць: 9400
Кіраўнік Тоні Блум[d]
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Першы дывізіён А
 · 2021—2022 2 месца
rusg.brussels(фр.)(нід.)(анг.)

Юніён (па-француску: Union SG; поўная назва: Royale Union Saint-Gilloise) — бэльгійскі футбольны клюб з Сэн-Жылью, які ўваходзіць у склад Брусэльскага сталічнага рэгіёну. Ёсьць аднім з самых пасьпяховых клюбаў у гісторыі бэльгійскага футболу. Гэтак з 1904 па 1935 гады «Юніён» адзінаццаць разоў здабываў тытул чэмпіёна Бэльгіі, больш за любы іншы бэльгійскі футбольны клюб да Другой сусьветнай вайны. Традыцыйнымі колерамі каманды ёсьць блакітны і жоўты. Мае рэгістрацыйны нумар 10 у сьпісе Каралеўскай футбольнай асацыяцыі Бэльгіі. Клюб традыцыйна папулярны сярод супольнасьцяў рабочай клясы паўднёвага Брусэлю, а таксама працаўнікоў інстытуцыяў Эўрапейскага Зьвязу і флямандзкай супольнасьці гораду. 13 сакавіка 2021 году пасьля працяглай адсутнасьці ў эліце бэльгійскага футболу «Юніён» павярнуўся ў Першы дывізіён А.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клуб быў заснаваны ў 1897 годзе і атрымаў рэгістрацыйны 10 нумар. Адразу ж па закладаньні дружына паказвала добрыя вынікі. Гэтак у пэрыяд з 1904 па 1935 гады клюб адзінаццаць разоў станавіўся найлепшым у краіне. У з 1933 па 1935 гады «Юніён» 60 матчаў запар скончыла перамогай ці нічыёй, усталяваўшы, такім чынам, рэкода у гісторыі бэльгійскага футболу. На пачатку 1900-х гадоў клюб таксама браў удзел у міжнародных эўрапейскіх турнірах, маючы пэўныя посьпехі.

У пэрыяд з 1958 па 1965 гады клюб добра гуляў у ​​Кубку кірмашоў, дасягнуўшы нават паўфіналу. У розыгрышу турніру «Юніён» выбіў італьянскую «Рому». Аднак у 1963 годзе клюб страціў месца ў найвышэйшым дывізіёне, а ў 1980 апусьціўся яшчэ глыбей у сыстэме бэльгійскіх футбольных лігаў.

21 траўня 2018 году на пасаду прэзыдэнта клюбу быў зацьверджаны старшыня ангельскага клюбу «Брайтан энд Гоўв Альбіён» Тоні Блум[2]. Пасьля гэтага клюб пачаў паляпшаць свае вынікі. 13 сакавіка 2021 году пасьля перамогі над «Маленбээкам» зь лікам 2:1, «Юніён», нарэшце, павярнуўся ў найвышэйшы дывізіён, у якім адсутнічаў з 1972 году. Праз абмежаваньні ў выніку пандэміі каранавірусу, заўзятары клюбу на здолелі адсьвяткаваць гістарычнае вяртаньне на стадыёне.

10 красавіка 2022 году ў свой першы сэзон па вяртаньні клюб здолеў здабыць тэхнічную перамогу над клюбам «Бээрсхот» і ўзначаліць турнірную табліцы, усталяваўшы новы рэкорд, бо ніводнага разу клюб пасьля павышэньня ня здолеў ачоліць выніковую табліцу сэзону. Тым ня менш, у матчах плэй-оф на вызначэньне выніковых месцаў «Юніён» саступіў першы радок «Бруге». У выніку брусэльцы здабылі квіток у кваліфікацыйны раўнд Лігі чэмпіёнаў упершыню ў гісторыі клюбу. Пасьля хатняй перамогі зь лікам 2:0 у матчы супраць шатляндзкага «Рэйнджарзу» бэльгійцы трывалі паразу ў Глазга зь лікам 3:0. Такім чынам, клюб быў дапушчаны да ўдзелу ў асноўным раўндзе Лігі Эўропы.

Тытулы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 10 лютага 2023 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
2 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Барт Ньіюкооп 1996
3 Сьцяг Бэльгіі Аб Віктар Боонэ 1998
4 Сьцяг Гішпаніі ПА Хасэ Радрыгес 1994
6 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Усама Эль-Азузі 2001
7 Сьцяг Нігерыі Нап Віктар Баніфэйс 2000
8 Сьцяг Кот-д’Івуару ПА Лязар Амані 1998
9 Сьцяг Нямеччыны Нап Дэніс Экерт 1997
10 Сьцяг Мальты ПА Тэдзі Тэўма (капітан) 1993
11 Сьцяг Кот-д’Івуару Нап Сымон Адынгра (ар. Брайтан) 2002
14 Сьцяг Швэцыі Бр Юакім Імбрэктс 2001
16 Сьцяг Ангельшчыны Аб Крыстыян Бэрджэс 1991
17 Сьцяг Фінляндыі Нап Каспэр Тэрха 2003
18 Сьцяг Бэльгіі Нап Ёрбэ Вэртэсэн (ар. ПСВ) 2001
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
19 Сьцяг Бэльгіі Аб Гіём Франсуа 1990
20 Сьцяг Бэльгіі ПА Сэнэ Лінэн 1999
21 Сьцяг Бэльгіі Бр Люка Пікар 1995
23 Сьцяг Гішпаніі ПА Кэмэран Пуэртас 1998
26 Сьцяг Ангельшчыны Аб Рос Сайкс 1999
28 Сьцяг Японіі Аб Кокі Мачыда (ар. Касіма Ант.) 1997
29 Сьцяг Швэцыі Нап Густаф Нільсан 1997
44 Сьцяг Бэльгіі Аб Сыбэ ван дэр Гэйдэн 1998
49 Сьцяг Люксэмбургу Бр Антані Марыс 1990
59 Сьцяг Марока Аб Ісмаэль Кандус 1997
85 Сьцяг Бэльгіі Аб Арно Дані 2004
94 Сьцяг Мадагаскару ПА Ляік Ляпусэн 1996

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]