Эдмантан Ойлерз

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Эдмантан Ойлерз
Дывізіён Ціхаакіянскі
Канфэрэнцыя Заходняя
Краіна Канада
Горад Эдмантан, Албэрта
Заснаваны 1972
Стадыён Rexall Place
Колеры сіні, аранжавы і белы
              
Гісторыя

Ранейшыя назвы:

  • Албэрта Ойлерз (1972—1973)
  • Эдмантан Ойлерз (1973 — цяпер)
Афіцыйны сайт nhl.com/oilers

Эдмантан Ойлерз (па-ангельску: Edmonton Oilers) — прафэсійны хакейны клюб, які гуляе ў Нацыянальнай хакейнай лізе (НХЛ). Клюб месьціцца ў горадзе Эдмантан, правінцыя Албэрта, Канада. Клюб паўстаў у 1971 годзе і быў адным з дванаццаці стваральнікаў Сусьветнай хакейнай асацыяцыі (СХА). Ужо ў 1979 годзе па збанкрутаваньні лігі каманда далучылася да НХЛ, дзе пяць разоў выйгравала Кубак Стэнлі. Гэтыя перамогі пераважна прыпалі на 1980-я гады. Важным хакеістам таго часу быў канадзец зь беларускімі каранямі Ўэйн Грэцкі.

Акрамя «Ойлерз» у канадзкім штаце Албэрта базуецца яшчэ адна франшыза НХЛ, вядомая як «Калгары Флэймз». Праз геаграфічную блізкасьць паміж клюбамі маецца суперніцтва, якое мае назву Бітва за Алэбурту[1].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Эдмантан Ойлерз» паўстаў 1 лістапада 1971 году як першая франшыза навастворанай Сусьветнай хакейнай асацыяцыі (СХА). Першымі ўладальнікамі клюбу Біл Гантэр і ягоны партнэр доктар Чарлз Алард[2]. Гантэр таксама валодаў юніёрскім клюбам «Эдмантан Ойл Кінгс»[3] і заснаваў Канадзкую галоўную юніёрскую хакейную лігу, якая цяпер вядомая як Заходняя хакейная ліга[3]. Гантэр спачатку жадаў стварыць клюб дзеля ўдзелу ў Нацыянальнай хакейнай лігі (НХЛ), але кіраўніцтва НХЛ адмовіла яму ў франшызе. Менавіта таму сябе прадпрымальнік пастанавіў запачаткаваць новую лігу, як канкурэнта НХЛ. Новы клюб атрымаў назву «Эдмантан Ойлерз», бо такой мянушкай за звычай менавалі ягоны юніёрскі клюб у 1950-х і 1960-х гадах[4]. Гантэр ня толькі быў уладальнікам «Ойлер» але часам і трэнаваў яго ў некаторыя сэзоны 1970-х гадоў.

Пасьля таго, як наваствораны клюб «Калгары Бронкас», які меўся гуляць у СХА, перад пачаткам сэзону лігі быў вымушаны пераехаць у Кліўлэнд. У адказ «Эдмантан Ойлерз» зьмяніла назву на «Албэрта Ойлерз», бо плянавала гуляць свае хатнія матчы ў Эдмантане і Калгары. Невядома чаму клюб пайшоў на такі крок. Існуюць меркаваньні, што гэты было зроблена зь фінансавых чыньнікаў, альбо каб захаваць магчымасьць вярнуць калі-небудзь СХА ў горад. Аднак, пляны ня спраўдзіліся, і «нафтавікі» ўсе свае хатнія матчы згулялі на арэне Эдмантан-Гардэнз, пасьля чаго вярнуліся да пачатковай назвы «Эдмантан Ойлерз»[5]. Эдмантанцкі клюб перамог ва ўступным матчы СХА супраць «Атавы Нэшналз» зь лікам 7:4[6].

«Ойлерз» прыцягваў прыхільнікаў такімі гульцамі, як то абаронцам і капітанам Элам Гамілтанам, брамнікам Дэйвам Драйдэнам і нападнікамі Блэрам Макдональдам і Білам Флэтам. У 1976 годзе да шэрагаў каманды далучыўся нападнік Глен Сатэр[7]. За «Ойлерз» ён згуляў толькі адзін сэзон, але апасьля быў прызначаны трэнэрам. Цягам наступных 23 гадоў Сатэр працаваў у структуры клюбу[8]. Не зважаючы на тое, што гульнявыя вынікі клюбу былі пасярэднікі большую частку часу выступаў у СХА, але гэта быў даволі стабільны і наведвальны клюб паводле стандартаў лігі. У 1976 годзе Гантэр і Алард прадалі франшызу ванкувэрскаму бізнэсоўцу Нэлсану Скальбаніі[9] У хуткім часе Скальбанія прыцягнуў мясцовага прадпрымальніка Пітэра Поклінгтана ў якасьці партнэра, а потым прадаў яму ўсю сваю долю ў наступным годзе. У 1978 годзе «Ойлерз» згулялі свой найлепшы сэзон у СХА, дзякуючы таму, што Поклінгтан запрасіў у каманду Ўэйна Грэцкі[10], а з былого клюбу Скальбаніі «Індыянапаліс Рэйсэрз» да каманды далучыліся брамнік Эдзі Міё і форвард Пітэр Дрыскал[11]. Тым ня менш, эдмандцы ня здолелі здабыць перамогу ў лізе, зьведаўшы паразу ад «Вініпэг Джэтс». Гулец «нафтавікоў» Дэйв Сэмэнка закінуў апошнюю шайбу ў гісторыі СХА.

У сэзоне 1979—1980 гадоў адразу чатыры клюбы з СХА далучыліся да НХЛ. Акрамя «Эдмантану Ойлерз» імі былі «Гартфард Ўэйлерз», «Квэбэк Нордыкс» і «Вініпэг Джэтс». Згодна з дамовамі аб далучэньня да лігі «Ойлерз» страцілі амаль усіх сваіх гульцоў, бо клюб меў захаваць толькі двух сваіх брамнікаў і двух палявых гульцоў[12], астатнія хакеісты мусілі прайсьці праз драфт. Ўэйн Грэцкі меў быць пераабраны цераз звычайны драфт НХЛ, але Поклінгтан здолеў захаваць хакеіста, склаўшы зь ім 21-гадовы працоўны кантракт[13].

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паводле стану на 4 лютага 2024 году

Брамнікі
30 Сьцяг Канады Кэлвін Пікард 15.04.1992 74 Сьцяг Канады Ст’юарт Скінэр 01.11.1998
Абаронцы
2 Сьцяг Канады Эван Бушар 20.10.1999 5 Сьцяг Канады Кодзі Сысі 21.12.1993
14 Сьцяг Швэцыі Матыяс Экгольм 24.05.1990 25 Сьцяг Канады Дарнэл Нэрз 04.02.1995
27 Сьцяг Канады Брэт Кулак 06.01.1994 73 Сьцяг Канады Вэнсан Дэарнэ 29.05.1996
Нападнікі
10 Сьцяг ЗША Дэрэк Райн 29.12.1986 13 Сьцяг Швэцыі Матыяс Янмарк 08.12.1992
18 Сьцяг Канады Зак Гайман 09.06.1992 21 Сьцяг ЗША Адам Эрн 20.04.1995
28 Сьцяг Канады Конар Браўн 14.01.1994 29 Сьцяг Нямеччыны Леан Драйзайтль 27.10.1995
37 Сьцяг Канады Ўорэн Фогел 01.04.1996 71 Сьцяг Канады Раян Маклаўд 21.09.1999
89 Сьцяг Канады Сэм Ганье 10.08.1989 90 Сьцяг Канады Коры Пэры 16.05.1985
91 Сьцяг Канады Эвандэр Кейн 02.08.1991 93 Сьцяг Канады Раян Ньюджэнт-Гопкінз 12.04.1993
97 Сьцяг Канады Конар Макдэйвід 13.01.1997

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Spector, Mark (2015). «The Battle of Alberta: The Historic Rivalry Between the Edmonton Oilers and the Calgary Flames». McClelland & Stewart.
  2. ^ Riess, Steven A. (26.03.2015). «Sports in America from Colonial Times to the Twenty-First Century: An Encyclopedia: An Encyclopedia». Routledge. — ISBN 9781317459477.
  3. ^ а б «WHL History». Western Hockey League.
  4. ^ MacNeil, Rob (17.09.2010). «What’s in a name?». Sportsnet.
  5. ^ «Northlands Coliseum». Ballparks.
  6. ^ Bonanno, Rocky (22.06.2009). «WHA and NHL merged 30-years ago». NHL.
  7. ^ Pelletier, Joe. «Glen Sather». Greatest Hockey Legends.
  8. ^ «Glen Sather». Legends of Hockey.
  9. ^ Stewart, Monte (2004). «Calgary Flames: Fire on Ice». Heritage House Publishing Co. — ISBN 9781551537948.
  10. ^ «Edmonton Oilers acquire Wayne Gretzky, Peter Driscoll and Eddie Mio from Indianapolis Racers for $825,000». Edmonton Journal.
  11. ^ «Eddie Dario Mio». Legends of Hockey.
  12. ^ «1979 NHL Expansion Draft». The Home of the Oilers.
  13. ^ McCurdy, Bruce (26.01.2010). «„Happy birthday, Wayne“: the 21-year, personal services contract». The Copper and Blue.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]