Штэфан Угер
Штэфан Угер | |
Štefan Uher | |
Дата нараджэньня | 4 ліпеня 1930[1][2][3] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 29 сакавіка 1993[1] (62 гады) |
Месца сьмерці | |
Прычына сьмерці | сэрцавая няздатнасьць |
Грамадзянства | Чэхаславаччына |
Месца вучобы | |
Занятак | рэжысэр, сцэнарыст |
Узнагароды | |
IMDb | ID nm0880151 |
Штэ́фан У́гер (па-славацку: Štefan Uher; 4 ліпеня 1930, Прэвідза — 29 сакавіка 1993, Браціслава) — славацкі рэжысэр і сцэнарыст, прадстаўнік «новай хвалі» ў чэхаславацкай кінэматаграфіі.
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1948 року стаў сябрам Камуністычнай партыі Славаччыны. У 1950—1955 вывучаў рэжысэрскае майстэрства на кіна- і тэлевізыйным факультэце праскай Акадэміі сцэнічнага мастацтва.
Першыя фільмы здымаў на дакумэнтальную тэматыку. Дэбютны фільм «Дарога над аблокамі» (1954) рэклямаваў чэхаславацкія авіялініі.
У 1955—1960 працаваў у Студыі дакумэнтальных фільмаў у Браціславе. З пачатку 1960-х пераключаецца на мастацкія фільмы, хоць дакумэнтальныя здымаў да 1963. Першы мастацкі фільм «Мы зь 9-й А» выйшаў у 1961 року. Другі фільм, «Сонца ў сетцы» (1962), адкрыў «новую хвалю» ў чэхаславацкім кінэматографе.
З 1963 кіраваў славацкай сэкцыяй Зьвязу чэхаславацкіх артыстаў кіно і тэлебачаньня, з 1969 — старшыня незалежнага Зьвязу славацкіх артыстаў кіно і тэлебачаньня (SloFITEZ).
У 1983 стаў прафэсарам Акадэміі мастацтваў Браціславы. У 1989 атрымаў званьне народнага артыста(sk). Браў актыўны ўдзел у стварэньні ў Браціслаўскай акадэміі факультэту кіно і тэлебачаньня.
Памёр у 1993 року ад сардэчнай недастатковасьці.
Фільмаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Дакумэнтальныя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- «Першая баразна» (1955)
- «Цэнтральнаэўрапейскі кубак» (1955)
- «Настаўніца» (1955)
- «Дарога над аблокамі» (1955)
- «Людзі пад Вігарлатам» (1956)
- «Тут прайшла трагедыя» (1957)
- «Маракі бяз мора» (1958)
- «Калісьці ў лістападзе» (1958)
- «Было аднойчы сяброўства» (1958)
- «Вачыма камэры» (1959)
- «Пазначаныя цемрай» (1959)
Мастацкія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- «Мы зь 9-й А» (1961)
- «Сонца ў сетцы» (1962)
- «Арган» (1964)
- «Панна цудатворца» (1966)
- «Тры дачкі» (1968)
- «Геній» (1969)
- «Каб я меў стрэльбу» (1971)
- «Явар і Юльяна» (1972)
- «Даліна» (1973)
- «Халодны клімат» (1974)
- «Вялікдзень і вялікі дзень» (1974)
- «Калі б я меў дзяўчыну» (1976)
- «Пэнелёпа» (1977)
- «Залатыя часы» (1978)
- «Сяброўкі» (1979)
- «Касьба Ястрабавага лугу» (1981)
- «На асфальце коней пасьвіла»[4] (1982)
- «Шостая фраза» (1986)
- «Загаднік скансэну» (1988)
Сцэнарыст
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- «Даліна» (1973)
- «Пасьвіла коні на бэтоне» (1982)
- «Шостая фраза» (1986)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Brozović D., Ladan T. Štefan Uher // Hrvatska enciklopedija (харв.) — LZMK, 1999. — 9272 с.
- ^ а б Evidence zájmových osob StB
- ^ Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
- ^ …На асфальце коней пасьвіла. Лістапад. Праверана 21 ліпеня 2016 г.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Штэфан Угер (анг.) на сайце IMDb
- Жыцьцяпіс(недаступная спасылка) (рас.)