Цыклён

Цыклён (ад стар.-грэц. κυκλῶν) — атмасфэрны віхур велізарнага (ад сотняў да некалькіх тысячаў кілямэтраў) дыямэтру з паніжаным ціскам паветра ў цэнтры.

Паветра ў цыклёне цыркулюе супраць гадзіньнікавай стрэлкі ў паўночным паўшар’і і па гадзіньнікавай стрэлцы ў паўднёвым. Цыклёнічныя вятры рухаюцца амаль па ўсіх рэгіёнах Зямлі, за выключэньнем роўніка, і звычайна зьвязаныя з дажджом ці сьнегам. Акрамя таго, у паветраных пластах на вышыні ад зямной паверхні да некалькіх сотняў мэтраў, вецер мае складнік, накіраваны да цэнтра цыклёна, па барычным градыенце (у бок зьмяншэньня ціску). Велічыня складніку памяншаецца з вышынёй.

Цыклён — ня проста супрацьлегласьць антыцыклёну, у іх адрозьніваецца мэханізм узьнікненьня. Цыклёны пастаянна й натуральным чынам зьяўляюцца з-за кручэньня Зямлі, дзякуючы сіле Карыёліса. Сьледзтвам тэарэмы Браўэра аб нерухомай кропцы зьяўляецца наяўнасьць у атмасфэры прынамсі аднаго цыклёну альбо антыцыклёну.

Адрозьніваюць два асноўных віды цыклёнаў — нетрапічныя й трапічныя.

Шкала вымярэньняў

Шкала ўраганаў Сафіра — Сімпсана

Глядзіце таксама

Літаратура

science/cyclone-meteorolog (анг.). Britannica.