Хаос (міталёгія)

Хао́с (па-старажытнагрэцку: χάος ад χαίνω, «расчыняцца, раскрывацца») у міталёгіі старажытных грэкаў^[1] — апісаная ўпершыню Гесыёдам у «Тэагоніі» пэрсаніфікацыя першапачатковага стану сьвету да зьяўленьня чаго б там ні было (да ўзьнікненьня ўпарадкаванага Сусьвету (космасу) са зьяўленьнем Геі й Эраса). Паводле Гесыёда, Хаос узьнік перш за ўсё^[2]. Па выкладзе Гігіна, ён спароджаны Імглой і ў шлюбе з Хаосам Імгла спарадзіла Ноч, Дзень, Эрэба й Этэра^[3].

Багі, якія зьявіліся з Хаоса:

Гея (Зямля)
Нікта (Ноч)
Тартар (Бездань)
Эрэб (Цемра)
Эрас (Каханьне).

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Мифы народов мира. В 2-х т. Т. 2.— М., 1991-92. — С. 579—581, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. В 3-х т. Т. 1. — М., 2001. — С. 320
^ Гесыёд. Тэагонія 117
^ Гігін. Міфы. Увядзеньне 1

[1] Мифы народов мира. В 2-х т. Т. 2.— М., 1991-92. — С. 579—581, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. В 3-х т. Т. 1. — М., 2001. — С. 320

[2] Гесыёд. Тэагонія 117

[3] Гігін. Міфы. Увядзеньне 1

[1]

[2]

[3]