Уладзімер Уладамірскі

Уладзімер Уладамірскі
	Уладзімер Уладамірскі
Імя пры нараджэньні	Уладзімер Малейка
Дата нараджэньня	18 кастрычніка 1893
Месца нараджэньня	Коўна, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	24 студзеня 1971
Месца сьмерці	Менск, БССР
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	СССР
Занятак	актор
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы;
Гады дзейнасьці	1920—1971
Дзеці	Барыс Уладзіміравіч Уладамірскі[d]
	Уладзімер Уладамірскі ў Вікісховішчы

Уладзі́мер Уладамі́рскі (сапр. Малейка; 18 кастрычніка 1893, Коўна — 24 студзеня 1971, Менск) — беларускі савецкі актор, заслужаны артыст БССР (11 ліпеня 1933)^[1], народны артыст БССР (1938), народны артыст СССР (1955).

З 1920 году пачаў сцэнічную дзейнасьць. З 1924 году актор Купалаўскага тэатру. Сябра КПСС з 1941 году. У 1944 годзе ўзначаліў франтавую тэатральную брыгаду.

Ролі

«Кар’ера таварыша Брызгаліна» — Брызгалін
«Партызаны» — Дрыль
«Гібель ваўка» — Абабурка
«Ваўкі і авечкі» — Апалон Мурзавецкі
«Прыбытковае месца» — Юсаў
«Апошнія» — Іван Каламійцаў
«У стэпах Украіны» — Часнык
«Фронт» — Горлаў

Фільмаграфія

1927 — Кастусь Каліноўскі — казачы есаўл
1954 — Хто сьмяецца апошнім — Чарнавус
1957 — Палеская легенда — Багдан
1960 — Наперадзе — круты паварот — эпізод

Узнагароды

Крыніцы

^ Наданьне годнасьці заслужаных артыстаў рэспублікі т. т. Уладамірскаму і Кумельскаму. Пастанова СНК БССР. // Звязда : газэта. — 1933, 15 ліпеня. — № 154 (4698). — С. 4.

Вонкавыя спасылкі

Кіна-тэатр

[1] Наданьне годнасьці заслужаных артыстаў рэспублікі т. т. Уладамірскаму і Кумельскаму. Пастанова СНК БССР. // Звязда : газэта. — 1933, 15 ліпеня. — № 154 (4698). — С. 4.

[1]