Сьвідон
| Сьвідон лац. Śvidon | |
| Suidun | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Suint + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Сьвідон» | |
Сьвідон — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сьвідун або Сьвітун (Suidun, Swithhun[1], Switun[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -сьвінд- (-сьвент-, -сьвіт-) (імёны ліцьвінаў Швендэр, Сьвентальд, Сьвентагал; германскія імёны Schwender, Switald, Galsuintha) паходзіць ад гоцкага swinþs 'моцны, магутны'[4].
У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Świdonowicz і Świdunowicz[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Świdonowicz pisarz miasta Dywina, delegowany. Stefan Świdonowicz delegowany miasta Dywina (1788—1792 гады)[6]; Wincenty Swidanowicz (1803 год)[7].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Professor Skeat. On the Survival of Anglo-Saxon Names as Modern Surnames // Transactions of the Philological Society, 1907. P. 80.
- ^ Fros H., Sowa F. Księga imion i świętych. T. 5. — Kraków, 2000.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1144, 1382.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Nazwiska według liter(y) ŚW, Nazwiska w Polsce: Baza nazwisk według rejestru PESEL
- ^ Materiały do dziejów Sejmu Czteroletniego. T. 2. — Wrocław, 1959. S. 317, 395
- ^ Grodno św. Franciszka Ksawerego (Fara), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego