Стайкі (Вялейскі раён)
| Стайкі | |
| трансьліт. Stajki | |
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Ільлянскі |
| Насельніцтва: | 187 чал. (2003) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222442 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°28′16″ пн. ш. 27°25′59″ у. д. / 54.47111° пн. ш. 27.43306° у. д.Каардынаты: 54°28′16″ пн. ш. 27°25′59″ у. д. / 54.47111° пн. ш. 27.43306° у. д. |
Стайкі на мапе Беларусі ±   Стайкі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Ста́йкі[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Ільлянскага сельсавету.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
_(4).jpg)
У 1706 годзе згадваецца як цэнтар маёнтку ў Менскім ваяводзтве ВКЛ[2]. Згадваецца ў 1794 годзе як вёска ў фальварку Стайкі, уласнасьць Людвігі Бахдановіч. На 1800 год у маёнтку Старынкі, 14 двароў, 94 жыхары. У 1834 годзе вотчынны маёнтак Вікенція Бахдановіча; 411 сялянскіх душ. На 1865 год у Крайскай воласьці, уласнасьць Севярына Бахдановіча: маёнтак (288 сялянаў, 31 аднадворац), фальварак (1 двор, 26 жыхароў) і вёска (14 двароў, 12 жыхар). У 1886 годзе адкрыта школа граматы. Паводле перапісу 1897 году 46 двароў, 437 жыхароў; хлебазапасны магазін; маёнтак (4 двары), пасёлак (4 двары, 13 жыхароў). У 1902 годзе заснаваны вінакурны завод. На 1908 год цэнтар сельскай грамады ў Крайскай воласьці Вялейскага павету Віленскай губэрні, 27 двароў, 343 жыхары, 354 дзесяцін надзелаў.
На 1938 год у Ільянскай вясковай гміне, уласнасьць Міхаіла Бахдановіча (4 двары, 43 жыхары) і вёска (91 двор, 483 жыхары). У лістападзе 1939 году далучаны да БССР, з 15 студзеня 1940 году ў Ільянскім раёне Вялейскай вобласьці, з 12 кастрычніка 1940 году ў Альковіцкім сельсавеце, створаны калгас імя Чырвонай Арміі.
З чэрвеня 1941 году да 3 ліпеня 1944 году акупаваная нямецка-фашысцкімі захопнікамі.
3 20 вераьня 1944 году ў Ільянскім, з 20 ліпеня 1957 году ў Вялейскім раёнах Маладэчанскай вобласьці. У лістападзе 1945 году створаны калгас імя К. Варашылава, які ў 1947 годзе аб’яднаў 22 гаспадаркі, 2010 га ворыва. На 1960 год у вёсцы 506 жыхароў, на 1988 год — 139 гаспадарак, 296 жыхароў; у складзе саўгасу «Стайкі», пачатковая школа, клюб, бібліятэка, крама[3].
Да 28 траўня 2013 году вёска ўваходзіла ў склад Альковіцкага сельсавету[4].
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2003 год — 187 жыхароў, 104 двары.
Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Людміла Падлужная (н. 1964) — беларускі пэдагог і дэпутат палаты прадстаўнікоў
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ НГАБ у Менску, ф. 1727, воп. 1, спр. 7, с. 1331
- ^ Ільянскія вандроўкі краязнаўчы маршрут(недаступная спасылка)
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
- ^ ЯК СЦВЯРДЖАЕ ГІСТОРЫЯ, У 1812 ГОДЗЕ Ў МАЁНТКУ СТАЙКІ ПРЫПЫНЯЎСЯ ПЕРАНАЧАВАЦЬ ІМПЕРАТАР НАПАЛЕОН, ПАДЧАС СВАЙГО АДСТУПЛЕННЯ З МАСКВЫ // Шлях перамогі
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Двор Стайкі: камень Напалеона і рэшткі старажытнай сядзібы, mlyn.by, 6-01-2018