Электрахімія: розьніца паміж вэрсіямі
д r2.7.1) (робат зьмяніў: th:ไฟฟ้าเคมี |
д r2.6.5) (робат дадаў: sq:Elektrokimia |
||
Радок 50: | Радок 50: | ||
[[ro:Electrochimie]] |
[[ro:Electrochimie]] |
||
[[ru:Электрохимия]] |
[[ru:Электрохимия]] |
||
[[sq:Elektrokimia]] |
|||
[[scn:Alittrochìmica]] |
[[scn:Alittrochìmica]] |
||
[[simple:Electrochemistry]] |
[[simple:Electrochemistry]] |
Вэрсія ад 23:13, 8 сакавіка 2011
Электрахімія — разьдзел фізычнай хіміі, які вывучае кандэнсаваныя іённыя сыстэмы і зьявы на межах паміж розназараджанымі фазамі.
Паводле Міжнароднага таварыства электрахіміі, электрахімія займаецца хімічнымі зьявамі, зьвязанымі з разьдзяленьнем і пераносам зарадаў, і практычна ўжываецца ў разнастайных сфэрах дзейнасьці, ад фундамэнтальных дасьледаваньняў да прамысловасьці, аховы навакольнага асяродзьдзя і мэдыцыны.
Тэарэтычную аснову электрахіміі складаюць: тэорыя электралітаў, тэорыя падвойнага электрычнага слоя і тэорыя элемэнтарнага акту пераносу электрона. Электрахімія выкарыстоўвае тэарэтычныя мэтады матэматычнай і квантавай хіміі з улікам спэцыфікі паводзін сыстэмаў, апарат тэарэтычнай электрадынамікі і электрастатыкі, мэтады статыстычнай фізыкі, хімічнай тэрмадынамікі і кінэтыкі.
Сучасныя дасьледаваньні ў галіне электрахіміі дазваляюць умоўна вылучыць наступныя кірункі яе разьвіцьця: электрахімія міжфазавай мяжы мэтал-электраліт, электрахімія паўправаднікоў, электрааналітычная хімія, электрахімія цьвёрдых электралітаў, электракаталіз, а таксама распрацоўка электрахімічных крыніцаў току.
Літаратура
- Handbook of Electrochemistry / Edited by Cynthia G. Zoski. 2007. ISBN 0-444-51958-0
Вонкавыя спасылкі
Электрахімія — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Гэта — накід артыкула па хіміі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |