Электрахімія: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат зьмяніў: th:ไฟฟ้าเคมี
д r2.6.5) (робат дадаў: sq:Elektrokimia
Радок 50: Радок 50:
[[ro:Electrochimie]]
[[ro:Electrochimie]]
[[ru:Электрохимия]]
[[ru:Электрохимия]]
[[sq:Elektrokimia]]
[[scn:Alittrochìmica]]
[[scn:Alittrochìmica]]
[[simple:Electrochemistry]]
[[simple:Electrochemistry]]

Вэрсія ад 23:13, 8 сакавіка 2011

Электрахімія — разьдзел фізычнай хіміі, які вывучае кандэнсаваныя іённыя сыстэмы і зьявы на межах паміж розназараджанымі фазамі.

Паводле Міжнароднага таварыства электрахіміі, электрахімія займаецца хімічнымі зьявамі, зьвязанымі з разьдзяленьнем і пераносам зарадаў, і практычна ўжываецца ў разнастайных сфэрах дзейнасьці, ад фундамэнтальных дасьледаваньняў да прамысловасьці, аховы навакольнага асяродзьдзя і мэдыцыны.

Тэарэтычную аснову электрахіміі складаюць: тэорыя электралітаў, тэорыя падвойнага электрычнага слоя і тэорыя элемэнтарнага акту пераносу электрона. Электрахімія выкарыстоўвае тэарэтычныя мэтады матэматычнай і квантавай хіміі з улікам спэцыфікі паводзін сыстэмаў, апарат тэарэтычнай электрадынамікі і электрастатыкі, мэтады статыстычнай фізыкі, хімічнай тэрмадынамікі і кінэтыкі.

Сучасныя дасьледаваньні ў галіне электрахіміі дазваляюць умоўна вылучыць наступныя кірункі яе разьвіцьця: электрахімія міжфазавай мяжы мэтал-электраліт, электрахімія паўправаднікоў, электрааналітычная хімія, электрахімія цьвёрдых электралітаў, электракаталіз, а таксама распрацоўка электрахімічных крыніцаў току.

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Электрахіміясховішча мультымэдыйных матэрыялаў