Канстантын Радзівіл: розьніца паміж вэрсіямі
д →Біяграфія: артаграфія |
→Літаратура: + {{ізаляваны артыкул}} |
||
Радок 44: | Радок 44: | ||
* {{Літаратура/Даведнік Маракова|РЛ|2|0|РЛ1-3|РЛ1-3}} |
* {{Літаратура/Даведнік Маракова|РЛ|2|0|РЛ1-3|РЛ1-3}} |
||
⚫ | |||
{{ізаляваны артыкул}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Радзівіл, Канстантын}} |
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Радзівіл, Канстантын}} |
||
Радок 56: | Радок 55: | ||
[[Катэгорыя:Памерлі 6 красавіка]] |
[[Катэгорыя:Памерлі 6 красавіка]] |
||
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1869 годзе]] |
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1869 годзе]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ |
Вэрсія ад 04:30, 18 студзеня 2011
Канстантын Радзівіл. Ф. Лямпі, XIX ст. | |
Герб «Трубы» | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 5 красавіка 1793 Рым |
Памёр | 6 красавіка 1869 Паланэчка |
Род | Радзівілы |
Бацькі | Мацей Радзівіл[1] Альжбета з Хадкевічаў[d] |
Дзеці | Мацей Юзаф Радзівіл[d][1][2], Ядвіга з Радзівілаў[d][1], Канстанцін Радзівіл[d][1] і Дамінік Радзівіл[d] |
Дзейнасьць | філёляг |
Канстантын Радзівіл (5 красавіка 1793, Рым — 6 красавіка 1869, Паланэчка) — прадстаўнік роду Радзівілаў, мэцэнат, адзін зь першых беларускіх фальклярыстаў[3].
Біяграфія
Сын Мацея Радзівіла, атрымаў у спадчыну маёнтак Паланэчка ў Наваградзкім павеце, які быў адным з культурных асяродкаў у краі. Збудаваў Паланэчкаўскі палац, побач зь якім разьбіў францускі парк. Сабраў значную бібліятэку (4 тыс. тамоў), архіў, калекцыю твораў мастацтва, у якой былі партрэты прадстаўнікоў роду Радзівілаў, карціны Ю. Пешкі, Я. Рустэма, гравюры, габэлены, мэдалі.
Камэргер расейскага імпэратарскага двара. У 1820 уступіў у таемнае палітычнае таварыства «Нацыянальнае масонства», а ў 1821 далучыўся да яго пераемніка — Патрыятычнага таварыства (сябар Камітэту Літоўскай правінцыі). Па здушэньні паўстаньня дзекабрыстаў (1825) яго арыштавалі расейскія ўлады.
У сьнежні 1863 заступніцтва К. Радзівіла перад Мураўёвам-Вешальнікам дазволіла замяніць сьмяротны прысуд аднаму зь лідэраў нацыянальна-вызвольнага паўстаньня З. Чаховічу на ссылку ў Сыбір.
Працы
У 1850-х даслаў у Расейскае геаграфічнае таварыства «Статыстычны нарыс Наваградзкага павету» і «Этнаграфічныя зьвесткі пра жыхароў Наваградзкага павету» (зьберагаюцца ў архіве таварыства). Ахарактарызаваў беларускую мову («кривицкое наречие»), склаў слоўнічак мясцовых словаў, апісваў адзеньне, абрады на Купальле, Дзяды, куцьцю, вясельле наваградзкіх сялянаў; запісаў 84 прыказкі, калядную, 2 купальскія і 27 вясельных песень.
Крыніцы
- ^ а б в г Radziwiłłowie herbu Trąby (пол.) — Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych, Wydawnictwo DiG, 1996. — 67 с. — ISBN 83-85490-62-0
- ^ Pas L. v. Genealogics (анг.) — 2003.
- ^ РАДЗІВІЛ Канстанцін // Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т. 2. — Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9.
Літаратура
- Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т. 2. — Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9.