Левій (сын Якава)

Левій (па-габрэйску: לֵוִי‎) — паводле біблейскага паданьня, сын патрыярха Якава і Ліі, які стаў пачынальнікам асобай клясы сьвяшчэннаслужыцеляў старажытнагабрэйскага культу — левітаў. Да гэтай клясы належалі ўсе нашчадкі Левія, яны атрымалі выключнае права на сьвяшчэннаслужэньне. Левітаў Біблія падзяляе на тры групы: першасьвяшчэньнікаў, сьвяшчэньнікаў і простых левітаў. Да апошняй групы адносіліся тыя вашчадкі Левія, якія выконвалі ніжэйшыя абавязкі сьвяшчэннаслужыцеляў. З іх асяродзьдзя, як правіла, выходзілі і летапісцы. У матэрыяльных адносінах левіты як племянная каста, не надзеленая зямлёю, знаходзіліся ў залежнасьці ад сваіх больш багатых суайчыньнікаў. Левіты праіснавалі да часоў узьнікненьня хрысьціянства, у асяродзьдзе якога яны пераходзілі ў якасьці хрысьціянскіх пастыраў.