Жоўты карлік

Жо́ўты ка́рлік — тып невялікіх зорак галоўнай пасьлядоўнасьці, якія маюць масу ад 1 да 1,4 масы Сонцы. Адпаведна сваёй назве, яны маюць жоўты колер, а асноўнай крыніцай энергіі зьяўляецца тэрмаядзерны сынтэз гелія з вадарода. Самым вядомым жоўтым карлікам зьяўляецца Сонца.

Тэмпература паверхні жоўтых карлікаў складае 5000—6000 K, іх спектральныя клясы G0V—G9V.

Час жыцьця жоўтага карліка складае ў сярэднім 10 мільярдаў гадоў. Пасля таго, як згарае ўвесь запас вадароду, зорка ў шмат раз павялічваецца ў памеры і ператвараецца ў чырвоны гігант. Прыкладам чырвонага гіганта можа служыць зорка Альдэбаран. Чырвоны гігант выкідвае вонкавыя пласты газу, утворачы гэтым самым плянэтарныя туманнасьці, а ядро каляпсіруе у маленькі, шчыльны белы карлік.

Глядзіце таксама

• Вікіпэдыя:Праект:Астранамічныя аб'екты
• Карычневы карлік
• Белы карлік
• Чырвоны карлік
• Плянэты па-за Сонечнай сыстэмай
• Цёмная матэрыя
• Субкарычневы карлік
• Плянэтар