Мёртвая мова: розьніца паміж вэрсіямі
д робат дадаў: tr:Ölü dil |
д робат дадаў: sr:Izumrli jezici |
||
Радок 46: | Радок 46: | ||
[[sk:Mŕtvy jazyk]] |
[[sk:Mŕtvy jazyk]] |
||
[[sl:Izumrli jezik]] |
[[sl:Izumrli jezik]] |
||
[[sr:Izumrli jezici]] |
|||
[[fi:Kuollut kieli]] |
[[fi:Kuollut kieli]] |
||
[[sv:Utdöda språk]] |
[[sv:Utdöda språk]] |
Вэрсія ад 17:03, 5 кастрычніка 2010
Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненьні да мовы, што ня мае жывых носьбітаў, для якіх бы яна зьяўлялася роднай.
Сьмерць мовы можа настаць у выпадку яе выцясьненьня іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амэрыканскіх індзейцаў, якія былі выцесьненыя ангельскай і іншымі мовамі калянізатараў.
Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, разьвіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай зьявы можа быць лаціна, зь якой разьвіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасьцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.
Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (лаціна, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.