Мілан Кундэра: розьніца паміж вэрсіямі
Няма апісаньня зьменаў |
д robot Adding: ko:밀란 쿤데라 |
||
Радок 53: | Радок 53: | ||
[[Катэгорыя:Чэскія літаратары]] |
[[Катэгорыя:Чэскія літаратары]] |
||
[[bg:Милан Кундера]] |
[[bg:Милан Кундера]] |
||
Радок 61: | Радок 60: | ||
[[de:Milan Kundera]] |
[[de:Milan Kundera]] |
||
[[en:Milan Kundera]] |
[[en:Milan Kundera]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[eo:Milan Kundera]] |
[[eo:Milan Kundera]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[fa:میلان کوندرا]] |
[[fa:میلان کوندرا]] |
||
⚫ | |||
[[fr:Milan Kundera]] |
[[fr:Milan Kundera]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[io:Milan Kundera]] |
[[io:Milan Kundera]] |
||
[[it:Milan Kundera]] |
[[it:Milan Kundera]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[ka:კუნდერა, მილან]] |
[[ka:კუნდერა, მილან]] |
||
[[ |
[[ko:밀란 쿤데라]] |
||
[[lt:Milan Kundera]] |
[[lt:Milan Kundera]] |
||
[[ |
[[lv:Milans Kundera]] |
||
[[nl:Milan Kundera]] |
[[nl:Milan Kundera]] |
||
⚫ | |||
[[no:Milan Kundera]] |
[[no:Milan Kundera]] |
||
[[oc:Milan Kundera]] |
[[oc:Milan Kundera]] |
||
Радок 81: | Радок 82: | ||
[[ro:Milan Kundera]] |
[[ro:Milan Kundera]] |
||
[[ru:Кундера, Милан]] |
[[ru:Кундера, Милан]] |
||
⚫ | |||
[[sk:Milan Kundera]] |
[[sk:Milan Kundera]] |
||
[[ |
[[sq:Milan Kundera]] |
||
[[sv:Milan Kundera]] |
[[sv:Milan Kundera]] |
||
[[th:มิลาน คุนเดอรา]] |
[[th:มิลาน คุนเดอรา]] |
||
⚫ | |||
[[tr:Milan Kundera]] |
[[tr:Milan Kundera]] |
||
[[vi:Milan Kundera]] |
|||
[[zh:米兰·昆德拉]] |
[[zh:米兰·昆德拉]] |
Вэрсія ад 18:30, 2 студзеня 2007
Míлан Ку́ндэра (па-чэску Milan Kundera) (нарадзіўся 1 красавіка 1929 году ў Брно, Чэхаславакія) — адзін з найбольш вядомых у сьвеце чэскіх аўтараў. Пісаў па-чэску і па-француску. Найбольш знакаміты яго твор называецца "Нязносная лёккасьць быцьця".
Жыцьцё і творчасьць
Чэхаславакія
Бацькам Мілана быў Людвік Кундэра, знаўца музыкі і пазьней рэктар Музычнай Акадэміі ў Брно (з 1948 да 1961 году). Пісьменьнік рана навучыўся граць на піяніна, музыка моцна паўплывала на ўсю яго творчасьць. У 1945 годзе, будучы гімназістам, пераклаў верш Уладзіміра Маякоўскага, які быў апублікаваны ў часопісе "Гонг". Тады ж пачаў сам пісаць вершы.
Пасьля вайны падпрацоўваў як рознарабочы і джазавы музыка. У 1948 годзе скончыў гімназію ў Брно і пачаў вывучаць музыку і літаратуру ў пражскім Карлавым унівэрсытэце. Аднак у хуткім часе пісьменьнік перайшоў у Кінаакадэмію. У 1950 годзе па палітычных прычынах вымушаны быў прыпыніць навучаньне на два гады (Кундэра і яго ўнівэрсытэцкі таварыш былі выключаныя з камуністычнай партыі, у якую Мілан уступіў у 1948 годзе, за антыпартыйныя дзеяньні). Яго раман "Жарт", напісаны ў 1965-1967 гг., шмат у чым натхнёны падзеямі таго пэрыяду жыцьця маладога пісьменьніка. У 1956 годзе Кундэра зноў уступае ў кампартыю, аднак у 1970 годзе яго канчаткова выключаюць зь яе.
Пасьля заканчэньня вучобы Мілан Кундэра выкладаў на факультэце кіно Праскай акадэміі музыкі і драматургіі. У 1957 годзе ён выдаў лірычны зборнік "Маналёгі", у які ўвайшлі інтэлектуальныя вершы пра каханьне. Пісьменьнік піша шэраг эсэяў, прысьвечаных авангарднай паэзіі, для часопісаў "Literarni noviny" і "Listy".
Як і шматлікія іншыя чэскія інтэлектуалы, Кундэра прымаў актыўны ўдзел у падзеях Праскай вясны. З-за гэтага ён быў пазбаўлены магчымасьці выкладаць, ягоныя кнігі былі забароненыя.
Францыя
У 1975 годзе Кундэра з жонкай імігравалі ў Францыю, дзе пісьменьнік атрымаў месца выкладчыка. У 1978 годзе, пасьля выданьня раману Kniha smíchu a zapomnění, чэскі ўрад пазбавіў пісьменьніка чэскага грамадзянства. З 1981 году ён зьяўляецца грамадзянінам Францыі. У 1978 годзе Кундэра пераехаў у Парыж, дзе ў 1982 годзе паўстаў ягоны найбольш вядомы твор — раман "Нязносная лёккасьць быцьця" (Nesnesitelná lehkost bytí).
Пачынаючы з выдадзенага ў 1994 годзе раману La lenteur Кундэра піша па-француску.
Творы
- 1953 Člověk zahrada širá
- 1955 Poslední máj
- 1957 Monology
- 1960 Umění románu: Cesta Vladislava Vančury za velkou epikou
- 1962 Majitelé klíčů,
- 1963 První sešit směšných lásek
- 1965 Druhý sešit směšných lásek
- 1968 Třetí sešit směšných lásek
- 1965 Žert (Żart, 1970)
- 1969 Ptákovina
- 1970 Směšné lásky (Śmieszne miłości. Anegdoty melancholijne, 1967)
- 1971 Jacques et son maître : hommage a Denis Diderot en trois actes
- 1973 Život je jinde
- 1976 Valčík na rozloučenou
- 1978 Kniha smíchu a zapomnění
- 1984 Nesnesitelná lehkost bytí
- 1986 l'Art du roman (эсэй)
- 1990 L'immortalité
- 1993 Les testaments trahis (эсэй)
- 1995 La lenteur
- 1997 L'Identité
- 2000 L'Ignorance
- 2005 Le rideau. Essai en sept parties (эсэй)
Зьнешнія спасылкі
- "Эдуард і Бог", урывак з раману "Smĕšné lásky" (па-беларуску)
- Інтэрвію з Кундэрам (па-ангельску)
- Сайт, прысьвечаны Мілану Кунэры (па-нямецку і ангельску)
- Сайт, прысьвечаны Мілану Кунэры (па-польску)
- Сайт, прысьвечаны Мілану Кунэры (па-расейску)