Яловыя лясы: розьніца паміж вэрсіямі
д Іншыя значэньні, стыль |
афармленьне |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Іншыя значэньні|Ельнікі (неадназначнасьць)}} |
{{Іншыя значэньні|Ельнікі (неадназначнасьць)}} |
||
'''Яло́выя лясы́''', '''е́льнікі''' — вечна зялёныя [[лес|лясы]] з панаваньнем у дрэвавым ярусе [[елка|елкі]]. Распаўсюджаныя ў [[Эўропа|Эўропе]], [[Азія|Азіі]] і [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыцы]]. Бываюць чыстыя і мяшаныя зь іншымі іглічнымі і ліставымі пародамі яловыя лясы. |
'''Яло́выя лясы́''', '''е́льнікі''' — вечна зялёныя [[лес|лясы]] з панаваньнем у дрэвавым ярусе [[елка|елкі]]. Распаўсюджаныя ў [[Эўропа|Эўропе]], [[Азія|Азіі]] і [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыцы]]. Бываюць чыстыя і мяшаныя зь іншымі іглічнымі і ліставымі пародамі яловыя лясы. |
||
У [[Беларусь|Беларусі]] яловыя лясы займаюць плошчу каля 6,9 тыс. км², што складае каля 9,6 % усяго лесапакрытага абшара краіны. Часьцей за ўсё ельнікі сустракаюцца на поўначы Беларусі (прыкладна 70 % усіх яловых лясоў краіны), дзе займаюць тэрыторыі, складзеныя гліністымі і суглінкавымі горнымі пародамі. У кірунку з поўначы на поўдзень яловыя лясы істотна зьмяняюцца. Напрыклад, цёмна-іглічным ельнікам паўночнай часткі Беларусі ўласьцівыя ў першым і другім ярусах [[бяроза]] і [[асіна]], у падлеску — [[ядловец]]. У больш паўднёвых раёнах краіны ў першым і другім ярусах яловых лясоў зьяўляецца [[дуб]], [[ясень]] і [[граб]], а ў падлеску |
У [[Беларусь|Беларусі]] яловыя лясы займаюць плошчу каля 6,9 тыс. км², што складае каля 9,6 % усяго лесапакрытага абшара краіны. Часьцей за ўсё ельнікі сустракаюцца на поўначы Беларусі (прыкладна 70 % усіх яловых лясоў краіны), дзе займаюць тэрыторыі, складзеныя гліністымі і суглінкавымі горнымі пародамі. У кірунку з поўначы на поўдзень яловыя лясы істотна зьмяняюцца. Напрыклад, цёмна-іглічным ельнікам паўночнай часткі Беларусі ўласьцівыя ў першым і другім ярусах [[бяроза (дрэва)|бяроза]] і [[асіна]], у падлеску — [[ядловец]]. У больш паўднёвых раёнах краіны ў першым і другім ярусах яловых лясоў зьяўляецца [[дуб]], [[ясень (дрэва)|ясень]] і [[граб]], а ў падлеску — [[ляшчына]] і [[ракітнік]]. |
||
| ⚫ | Па ўскраінах нізінных і пераходных балотаў растуць своеасаблівыя травяна-[[асот]]авыя і асотава-сфагнавыя яловыя лясы, якія выконваюць важную |
||
| ⚫ | Па ўскраінах нізінных і пераходных балотаў растуць своеасаблівыя травяна-[[асот]]авыя і асотава-сфагнавыя яловыя лясы, якія выконваюць важную водарэгулюючую функцыю — садзейнічаюць ўстойліваму пераводу павярхоўных водаў у грунтавыя падземныя воды. У падлеску і ў наглебавым полазе гэтых лясоў пераважаюць расьліны — [[гіграфіты]]. |
||
== Крыніца == |
|||
| ⚫ | |||
== Літаратура == |
|||
| ⚫ | |||
[[Катэгорыя:Лясы]] |
[[Катэгорыя:Лясы]] |
||
Цяперашняя вэрсія на 14:58, 27 ліпеня 2010
Яло́выя лясы́, е́льнікі — вечна зялёныя лясы з панаваньнем у дрэвавым ярусе елкі. Распаўсюджаныя ў Эўропе, Азіі і Паўночнай Амэрыцы. Бываюць чыстыя і мяшаныя зь іншымі іглічнымі і ліставымі пародамі яловыя лясы.
У Беларусі яловыя лясы займаюць плошчу каля 6,9 тыс. км², што складае каля 9,6 % усяго лесапакрытага абшара краіны. Часьцей за ўсё ельнікі сустракаюцца на поўначы Беларусі (прыкладна 70 % усіх яловых лясоў краіны), дзе займаюць тэрыторыі, складзеныя гліністымі і суглінкавымі горнымі пародамі. У кірунку з поўначы на поўдзень яловыя лясы істотна зьмяняюцца. Напрыклад, цёмна-іглічным ельнікам паўночнай часткі Беларусі ўласьцівыя ў першым і другім ярусах бяроза і асіна, у падлеску — ядловец. У больш паўднёвых раёнах краіны ў першым і другім ярусах яловых лясоў зьяўляецца дуб, ясень і граб, а ў падлеску — ляшчына і ракітнік.
Па ўскраінах нізінных і пераходных балотаў растуць своеасаблівыя травяна-асотавыя і асотава-сфагнавыя яловыя лясы, якія выконваюць важную водарэгулюючую функцыю — садзейнічаюць ўстойліваму пераводу павярхоўных водаў у грунтавыя падземныя воды. У падлеску і ў наглебавым полазе гэтых лясоў пераважаюць расьліны — гіграфіты.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с