Партрэт Дарыяна Грэя: розьніца паміж вэрсіямі

	Партрэт Дарыяна Грэя
	The Picture of Dorian Gray
	Вокладка першага выданьня
Жанр:	Гатычны раман
Аўтар:	Оскар Ўайлд
Мова арыгіналу:	ангельская
Публікацыя:	1890
Асобнае выданьне:	1891
Выдавецтва:	Ward, Lock, and Company
	Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 02:23, 3 ліпеня 2010

Партрэт Дарыяна Грэя - раман Оскара Ўайльда, апублікаваны ў 1890-м годзе. У гэтым рамане аўтар звярнуўся да праблемы, якая займала яго, - суадносіны мастацтва і рэчаіснасці, мастацтва і маралі. Задумка была падказана яму сустрэчай у майстэрні знаёмага мастака, якому пазіраваў для партрэта дзіўнай прыгажосці малады чалавек. Прататыпа Дарыяна Грэя звалі паэта Джона Грэя, сябра Уайльда, але сучасныя каментатары не падтрымліваюць гэтай версіі. "Партрэт Дарыяна Грэя " друкаваўся першапачаткова ў 1890 годзе ў часопісе "Lippincott's Monthly Magazine" (па-беларуску: Часопіс Ліпінкотс), які здолеў у тую пару прыцягнуць цэлы шэраг выбітных аўтараў - Стывэнсана, Уайльда, а за імі - Кіплінга, Конан Дойля, Герберта Уэлса. Пурытанская прэса сустрэла раман у багнеты, знаходзячы яго "амаральным". Уайльд абараняўся, і калі адзін з рэцэнзентаў папракнуў яго ў тым, што ён усяго толькі карыстаецца "небяспечным" матэрыялам, падобна таму як гэта робіць у "Крэйцаравай санаце" Талсты, Уайльд адказаў, што падобнае параўнанне толькі ліслівіць яму.

Але спрачаліся з Уайльдом не адны ханжы і невукі. У аповесці крытычна адзначалі эстэцкае любаванне "штучкамі", якое выяўляецца да таго ж вельмі прасталінейна; аднастайнасць фарбаў і прадметаў, абавязкова яркіх, дарагіх; нагрувашчванне імёнаў, нязменна арыстакратычных, гучных; празмерную пышнасць склада.

Разнастайная "эрудыцыя", якой шэраг старонак аповесці перагружаны, носіць характар дэкаратыўна-вонкавы. Уайльд і не чакаў ад чытачоў, каб яны дэталёва разбіраліся ва ўсіх дадзеных ім звестках. Хутчэй ён жадаў асляпіць іх, напрыклад, тым феерверкам з цытат, гістарычных фактаў і дарагіх камянёў, які ён уладкоўвае ў частцы адзінаццатай. Пры гэтым раман шэксьпіраўскага сучасніка Томаса Лоджа "Маргарыта Амерыкі" ён цытуе амаль даслоўна, а вытрымку з хронік Эдварда Хола прыводзіць ужо зусiм вольна, што, зрэшты, дазваляў сабе Шэксьпір, які чэрпаў матэрыял з тых жа харонік; гэтак жа паступае Уайльд і з іншымі крыніцамі.

Вонкавыя спасылкі

Наталля Калядка - Ад мiстычных пачвараў да пачварнай мiстыкi: вытокi i трансфармацыi гатычнай лiтаратуры - Рэцэнзія - ПрайдзіСвет

^ Laje A., Laje A. La batalla cultural, La batalla cultural: Reflexiones críticas para una Nueva Derecha, de Agustin Laje - Libros en Google Play (гішп.) — 1 — Buenos Aires: 2022. — P. 17. — 512 с. — ISBN 978-987-8916-09-5

[_cf56d2378c11a5b7-1] Laje A., Laje A. La batalla cultural, La batalla cultural: Reflexiones críticas para una Nueva Derecha, de Agustin Laje - Libros en Google Play (гішп.) — 1 — Buenos Aires: 2022. — P. 17. — 512 с. — ISBN 978-987-8916-09-5

[1]

@@ Радок 16: / Радок 16: @@
 | ВікіКрыніца-тэкст   = The Picture of Dorian Gray
 }}
-'''Партрэт Дарыяна Грэя''' - раман [[Оскар Ўайльд|Оскара Ўайльда]], апублікаваны ў 1890-м годзе. У гэтым рамане аўтар звярнуўся да праблемы, якая займала яго, - суадносіны мастацтва і рэчаіснасці, мастацтва і маралі. Задумка была падказана яму сустрэчай у майстэрні знаёмага мастака, якому пазіраваў для партрэта дзіўнай прыгажосці малады чалавек. Прататыпа Дарыяна Грэя звалі паэта Джона Грэя, сябра Уайльда, але сучасныя каментатары не падтрымліваюць гэтай версіі. "Партрэт Дарыяна Грэя " друкаваўся першапачаткова ў 1890 годзе ў часопісе "Lippincott's Monthly Magazine" ({{мова-be|Часопіс Ліпінкотс}}), які здолеў у тую пару прыцягнуць цэлы шэраг выбітных аўтараў - [[Робэрт Люіс Стывэнсан|Стывэнсана]], Уайльда, а за імі - [[Рэд'ярд Кіплінг|Кіплінга]],  [[Артур Конан Дойл|Конан Дойля]], [[Герберт Уэлс|Герберта Уэлса]]. Пурытанская прэса сустрэла раман у багнеты, знаходзячы яго "амаральным". Уайльд абараняўся, і калі адзін з рэцэнзентаў папракнуў яго ў тым, што ён усяго толькі карыстаецца "небяспечным" матэрыялам, падобна таму як гэта робіць у "Крэйцаравай санаце" Талсты, Уайльд адказаў, што падобнае параўнанне толькі ліслівіць яму.
+'''Партрэт Дарыяна Грэя''' - раман [[Оскар Ўайльд|Оскара Ўайльда]], апублікаваны ў 1890-м годзе. У гэтым рамане аўтар звярнуўся да праблемы, якая займала яго, - суадносіны мастацтва і рэчаіснасці, мастацтва і маралі. Задумка была падказана яму сустрэчай у майстэрні знаёмага мастака, якому пазіраваў для партрэта дзіўнай прыгажосці малады чалавек. Прататыпа Дарыяна Грэя звалі паэта Джона Грэя, сябра Уайльда, але сучасныя каментатары не падтрымліваюць гэтай версіі. "Партрэт Дарыяна Грэя " друкаваўся першапачаткова ў [[1890]] годзе ў часопісе "Lippincott's Monthly Magazine" ({{мова-be|Часопіс Ліпінкотс}}), які здолеў у тую пару прыцягнуць цэлы шэраг выбітных аўтараў - [[Робэрт Люіс Стывэнсан|Стывэнсана]], Уайльда, а за імі - [[Рэд'ярд Кіплінг|Кіплінга]],  [[Артур Конан Дойл|Конан Дойля]], [[Герберт Уэлс|Герберта Уэлса]]. Пурытанская прэса сустрэла раман у багнеты, знаходзячы яго "амаральным". Уайльд абараняўся, і калі адзін з рэцэнзентаў папракнуў яго ў тым, што ён усяго толькі карыстаецца "небяспечным" матэрыялам, падобна таму як гэта робіць у "Крэйцаравай санаце" Талсты, Уайльд адказаў, што падобнае параўнанне толькі ліслівіць яму.
 Але спрачаліся з Уайльдом не адны ханжы і невукі. У аповесці крытычна адзначалі эстэцкае любаванне "штучкамі", якое выяўляецца да таго ж вельмі прасталінейна; аднастайнасць фарбаў і прадметаў, абавязкова яркіх, дарагіх; нагрувашчванне імёнаў, нязменна арыстакратычных, гучных; празмерную пышнасць склада.
-Разнастайная "эрудыцыя", якой шэраг старонак аповесці перагружаны, носіць характар дэкаратыўна-вонкавы. Уайльд і не чакаў ад чытачоў, каб яны дэталёва разбіраліся ва ўсіх дадзеных ім звестках. Хутчэй ён жадаў асляпіць іх, напрыклад, тым феерверкам з цытат, гістарычных фактаў і дарагіх камянёў, які ён уладкоўвае ў частцы адзінаццатай. Пры гэтым раман шэкспіраўскага сучасніка Томаса Лоджа "Маргарыта Амерыкі"  ён цытуе амаль даслоўна, а вытрымку з хронік Эдварда Хола прыводзіць ужо зусiм вольна, што, зрэшты, дазваляў сабе Шэкспір, які чэрпаў матэрыял з тых жа харонік; гэтак жа паступае Уайльд і з іншымі крыніцамі.
+Разнастайная "эрудыцыя", якой шэраг старонак аповесці перагружаны, носіць характар дэкаратыўна-вонкавы. Уайльд і не чакаў ад чытачоў, каб яны дэталёва разбіраліся ва ўсіх дадзеных ім звестках. Хутчэй ён жадаў асляпіць іх, напрыклад, тым феерверкам з цытат, гістарычных фактаў і дарагіх камянёў, які ён уладкоўвае ў частцы адзінаццатай. Пры гэтым раман шэксьпіраўскага сучасніка Томаса Лоджа "Маргарыта Амерыкі"  ён цытуе амаль даслоўна, а вытрымку з хронік Эдварда Хола прыводзіць ужо зусiм вольна, што, зрэшты, дазваляў сабе [[Ўільям_Шэксьпір|Шэксьпір]], які чэрпаў матэрыял з тых жа харонік; гэтак жа паступае Уайльд і з іншымі крыніцамі.
 == Вонкавыя спасылкі ==