Сьпеў: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 22:46, 11 чэрвеня 2010

Сьпеў (Вака́л) — вакальнае мастацтва. Выкладаецца ў музычных навучальных установах у якасьці асобнай навучальнай дысцыпіны.

Паходжаньне сьпеву зьвязана з імкненьнем чалавека выказаць свой настрой у гуках голасу. Паступова разьвіваючыся, сьпеў становіцца прадметам адмысловага мастацтва. Словы, дзякуючы сьпеву, набываюць большы рэльеф. Тэкст, у злучэньні са сьпевам, аказвае асабліва моцнае, захапляльнае ўзьдзеяньне. Для сьпеву як мастацтва, неабходныя правільная, натуральная пастаноўка голасу і тэхнічнае вакальнае разьвіцьцё.

Сьпеў ужываецца ня толькі ў солавым, але і ў сумесным выкананьні (дуэт, трыё, квартэт, квінтэт, хор, ансамбль). Сьпеў выйграе ў музыцы мэлядычнай, якая дае магчымасьць сьпеваку перадаваць музычны матэрыял вольна, ня робячы над голасам занадта вялікіх высілкаў, не стамляючы яго прыёмамі, неўласьцівымі яго натуры. Музыка для сьпеву не павінна насіць у сабе характару інструмэнтальнага, гэта значыць не павінна заключаць у сабе прыёмаў, больш прыдатных да інструмэнту, чым да голасу.

У варунках сучаснай музычнай індустрыі пад вакалам таксама разумеецца любое голаснае выкананьне музычнага твору: ад мэлёдычнага рамансу да сцэнічных енкаў і крыкаў. У ангельскай навуковай тэрміналёгіі ўжываньне панятку больш шырокае: тут «вакалам» можа звацца любое чалавечае маўленьне голасам.

Жанры сьпеву:

опэрны
камэрны — канцэртнае выкананьне арыяў, рамансаў, песьняў

Стылі сьпеву:

пявучы — кантылена
дэклямацыйны — рэчытатыў
каляратурны

Сьпеў бяз слоў — вакаліз.

Глядзі таксама Рэп, Скрым, Опэра

Вонкавыя спасылкі

Сьпеў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Гэта — накід артыкула пра музыку. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 Паходжаньне сьпеву зьвязана з імкненьнем чалавека выказаць свой настрой у [[гук]]ах [[голас]]у. Паступова разьвіваючыся, сьпеў становіцца прадметам адмысловага [[мастацтва]]. Словы, дзякуючы сьпеву, набываюць большы рэльеф. Тэкст, у злучэньні са сьпевам, аказвае асабліва моцнае, захапляльнае ўзьдзеяньне. Для сьпеву як мастацтва, неабходныя правільная, натуральная пастаноўка голасу і тэхнічнае вакальнае разьвіцьцё.
-Сьпеў ужываецца ня толькі ў [[сола]]вым, але і ў сумесным выкананьні ([[дуэт]], [[трыё]], [[квартэт]], [[квінтэт]], [[хор]], [[ансамбаль]]). Сьпеў выйграе ў музыцы мэлядычнай, якая дае магчымасьць сьпеваку перадаваць музычны матэрыял вольна, ня робячы над голасам занадта вялікіх высілкаў, не стамляючы яго прыёмамі, неўласьцівымі яго натуры. Музыка для сьпеву не павінна насіць у сабе характару інструмэнтальнага, гэта значыць не павінна заключаць у сабе прыёмаў, больш прыдатных да інструмэнту, чым да голасу.
+Сьпеў ужываецца ня толькі ў [[сола]]вым, але і ў сумесным выкананьні ([[дуэт]], [[трыё]], [[квартэт]], [[квінтэт]], [[хор]], [[ансамбль]]). Сьпеў выйграе ў музыцы мэлядычнай, якая дае магчымасьць сьпеваку перадаваць музычны матэрыял вольна, ня робячы над голасам занадта вялікіх высілкаў, не стамляючы яго прыёмамі, неўласьцівымі яго натуры. Музыка для сьпеву не павінна насіць у сабе характару інструмэнтальнага, гэта значыць не павінна заключаць у сабе прыёмаў, больш прыдатных да інструмэнту, чым да голасу.
 У варунках сучаснай музычнай індустрыі пад вакалам таксама разумеецца любое [[голас]]нае выкананьне музычнага твору: ад мэлёдычнага [[раманс]]у да сцэнічных енкаў і крыкаў. У [[ангельская мова|ангельскай]] навуковай тэрміналёгіі ўжываньне панятку больш шырокае: тут «вакалам» можа звацца любое чалавечае маўленьне голасам.