Эдгар (кароль Ангельшчыны): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 22:33, 6 чэрвеня 2010

Эдгар Міралюбы (па-старажытнаангельску: Ēadgār; 7 жніўня 943 — 8 ліпеня 975) — кароль Ангельшчыны з Ўэсэкскай дынастыі, уладарыў у 959—975 гадох. Малодшы сын караля Эдмунда I і яго першай жонкі Эльфгіты, брат Эдвіна, сьвяты Рымска-каталічнай царквы (дзень ушанаваньня — 8 ліпеня). ^[1]

У 958 годзе шляхта Мэрсіі й Нартумбрыі на тайным сходзе аб’явіла Эдгара каралём тэрыторыі на поўначы ад Тэмзы, але паўнавартасным манархам ён стаў толькі ў 959 годзе, пасьля сьмерці свайго брата караля Эдвіна. Ступіўшы на прыстол, Эдгар вярнуў з выгнаньня Данстана — абата, які меў вялікі ўплыў у краіне ў часы Эдмунда I і, магчыма, валодаў большай уладай чым сам кароль. Эдгар назначыў Дунстана спачатку эпіскапам Ўорчэстэра, потым Лёндана, а потым павысіў да сана архіэпіскапа Кантэрбэрыйскага.

У гістарычных крыніцах таго часу адзначаецца, што Дунстан не ўхваляў караля з-за яго вобразу жыцьця й працяглы час адказваўся каранаваць Эдгара. Але нягледзячы на ўсе рознагалосьсі Дунстан заставаўся галоўным парадчыкам пры двары.

Эдгар пазьбягаў ваенных канфліктаў, таму й атрымаў мянушку «Міралюбы». У 970 годзе ён саступіў паўночную частку Нартумбрыі шатляндзкаму каралю Кенету II, што змагло на пэўны час зьняць напругу паміж каралеўствамі.

11 траўня 973 году ва ўзросьце трыдцаці гадоў Эдгар быў каранаваны ў Бацкім абацтве. На каранацыю былі закліканы шэсць каралёў суседніх дзяржаў, у тым ліку каралі Шатляндыі й Стратклайда, якія пакляліся ў вернасьці быць васаламі Эдгара на вадзе й на зямлі.

Памёр 8 ліпеня 975 году ў Ўінчэстэры, але быў пахаваны ў Гластанбэрыйскім абацтве.

Крыніцы

^ Brewiarz.katolik.pl

Вонкавыя спасылкі

Эдгар (кароль Ангельшчыны) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Edgar of England At Find A Grave (анг.)

Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

Папярэднік Эдвін	Кароль Ангельшчыны 959-975	Наступнік Эдуард Пакутнік

[1] Brewiarz.katolik.pl

[1]

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 '''Эдгар Міралюбы''' ({{мова-ang|Ēadgār}}; [[7 жніўня]] [[943]] — [[8 ліпеня]] [[975]]) — кароль Ангельшчыны з [[Ўэсэкская дынастыя|Ўэсэкскай дынастыі]], уладарыў у 959—975 гадох. Малодшы сын караля [[Эдмунд I|Эдмунда I]] і яго першай жонкі Эльфгіты, брат [[Эдвін]]а, сьвяты Рымска-каталічнай царквы (дзень ушанаваньня — 8 ліпеня). <ref>[http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/07-08b.php3 Brewiarz.katolik.pl]</ref>
-У 958 годзе шляхта [[Мэрсія|Мэрсіі]] й [[Нартумбрыя|Нартумбрыі]] на тайным сходзе аб’явіла Эдгара каралём тэрыторыі на поўначы ад [[Тэмза|Тэмзы]], але паўнавартасным манархам ён стаў толькі ў 959 годзе, пасьля сьмерці свайго брата караля Эдвіна. Ступіўшы на прыстол, Эдгар вярнуў з выгнаньня [[Дунстан]]а — абата, які меў вялікі ўплыў у краіне ў часы Эдмунда I і, магчыма, валодаў большай уладай чым сам кароль. Эдгар назначыў Дунстана спачатку эпіскапам Ўорчэстэра, потым Лёндана, а потым павысіў да сана архіэпіскапа Кантэрбэрыйскага.
+У 958 годзе шляхта [[Мэрсія|Мэрсіі]] й [[Нартумбрыя|Нартумбрыі]] на тайным сходзе аб’явіла Эдгара каралём тэрыторыі на поўначы ад [[Тэмза|Тэмзы]], але паўнавартасным манархам ён стаў толькі ў 959 годзе, пасьля сьмерці свайго брата караля Эдвіна. Ступіўшы на прыстол, Эдгар вярнуў з выгнаньня [[Данстан]]а — абата, які меў вялікі ўплыў у краіне ў часы Эдмунда I і, магчыма, валодаў большай уладай чым сам кароль. Эдгар назначыў Дунстана спачатку эпіскапам Ўорчэстэра, потым Лёндана, а потым павысіў да сана архіэпіскапа Кантэрбэрыйскага.
 У гістарычных крыніцах таго часу адзначаецца, што Дунстан не ўхваляў караля з-за яго вобразу жыцьця й працяглы час адказваўся каранаваць Эдгара. Але нягледзячы на ўсе рознагалосьсі Дунстан заставаўся галоўным парадчыкам пры двары.