Экюрой: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д вікіфікацыя
Радок 1: Радок 1:
'''Экюрой''' ({{мова-fr|Écureuil}} — [[вавёрка]]) — шматмэтавы [[верталёт]], распрацаваны [[Францыя|францускім]] прадпрыемствам "[[Аэраспасьяль]]" (з студзеня [[1992]] году "[[Эўракоптэр]]"). Гэты [[лятальны апарат]] з адным [[рухавік]]ом прадаецца ў [[ЗША]] пад найменьнем "ЭйСтар", а з двума рухавікамі — пад найменьнем "ТуінСтар" ({{мова-en|TwinStar}} — здвоеная [[зорка]]). "Экюрой" быў першым верталётам, што атрымаў "акенцавы" рулявы вінт. Вырабляецца ў [[Бразылія|Бразыліі]] пад назовам "Эскілу" ({{мова-pt|Esquilo}} — вавёрка) паводле ліцэнзіі прадпрыемствам "[[Хэлібрас]]".
'''Экюрой''' ({{мова-fr|Écureuil}} — [[вавёрка]]) — шматмэтавы [[верталёт]], распрацаваны [[Францыя|францускім]] прадпрыемствам «[[Аэраспасьяль]]» (з студзеня [[1992]] году «[[Эўракоптэр]]»). Гэты [[лятальны апарат]] з адным [[рухавік]]ом прадаецца ў [[ЗША]] пад найменьнем «ЭйСтар», а з двума рухавікамі — пад найменьнем «ТуінСтар» ({{мова-en|TwinStar}} — здвоеная [[зорка]]). «Экюрой» быў першым верталётам, што атрымаў «акенцавы» рулявы вінт. Вырабляецца ў [[Бразылія|Бразыліі]] пад назовам «Эскілу» ({{мова-pt|Esquilo}} — вавёрка) паводле ліцэнзіі прадпрыемствам «[[Хэлібрас]]».


==Паходжаньне==
== Паходжаньне ==
Калі верталёт "[[Газэль (верталёт)|Газэль]]" замяніў на рынку ўзбраеньняў "[[Алюэт II]]" ({{мова-fr|Alouette}} — [[жаўрук]]), аддзел дасьледаваньняў "Аэраспасьяль" пачаў на пачатку [[1970-я|1970-х]] гадоў распрацоўку пераемнага верталёта для цывільнага рынку, надаючы асаблівую ўвагу тром акалічнасьцям: выдаткі на выкарыстаньне, узровень шуму й вібрацыі. Распрацоўка вялася з разьлікам на перавагу ў спаборы на рынку перад амэрыканскім верталётам "[[Бел 206]]". У выніку атрымаўся просты, але надзейны верталёт шырокага прыкладаньня з [[Кампазыцыйны матэрыял|кампазыцыйных матэрыялаў]]: галоўка ротара "Старфлекс", падвойная балка са [[Шкловалакно|шкловалакна]] для падтрымкі рулявога вінта, фюзэляж. Яго аднесьлі да чацьвёртага пакаленьня распрацаваных у [[Францыя|Францыі]] верталётаў пасьля "Алюэта II", "[[Пума (верталёт)|Пумы]]" й "[[Дафэн]]а" ({{мова-fr|Dauphin}} — [[дэльфін]]). У ім таксама выкарыстоўваліся найсучасьнейшыя напрацоўкі [[Аўтамабільная прамысловасьць|аўтамабільнае прамысловасьці]]. Канструкцыя кабіны верталёта дазваляла разьмясьціць двух пілётаў і тры-чатыры пасажыры на заднім сядзеньні.
Калі верталёт «[[Газэль (верталёт)|Газэль]]» замяніў на рынку ўзбраеньняў «[[Алюэт II]]» ({{мова-fr|Alouette}} — [[жаўрук]]), аддзел дасьледаваньняў «Аэраспасьяль» пачаў на пачатку [[1970-я|1970-х]] гадоў распрацоўку пераемнага верталёта для цывільнага рынку, надаючы асаблівую ўвагу тром акалічнасьцям: выдаткі на выкарыстаньне, узровень шуму й вібрацыі. Распрацоўка вялася з разьлікам на перавагу ў спаборы на рынку перад амэрыканскім верталётам «[[Бел 206]]». У выніку атрымаўся просты, але надзейны верталёт шырокага прыкладаньня з [[Кампазыцыйны матэрыял|кампазыцыйных матэрыялаў]]: галоўка ротара «Старфлекс», падвойная балка са [[Шкловалакно|шкловалакна]] для падтрымкі рулявога вінта, фюзэляж. Яго аднесьлі да чацьвёртага пакаленьня распрацаваных у [[Францыя|Францыі]] верталётаў пасьля «Алюэта II», «[[Пума (верталёт)|Пумы]]» й «[[Дафэн]]а» ({{мова-fr|Dauphin}} — [[дэльфін]]). У ім таксама выкарыстоўваліся найсучасьнейшыя напрацоўкі [[Аўтамабільная прамысловасьць|аўтамабільнае прамысловасьці]]. Канструкцыя кабіны верталёта дазваляла разьмясьціць двух пілётаў і тры-чатыры пасажыры на заднім сядзеньні.


Прататып '''AS.350-001''' [F-WVKH] зьдзейсніў свой першы палёт [[27 чэрвеня]] [[1974]] году на чале з Даньелем Бошарам і Бэрнарам Сэртэнам, аснашчаны рухавіком "LTS 101" на 592 [[Конная сіла|конныя сілы]] вытворчасьці амэрыканскага прадпрыемства "[[Лайкомінг|Авко-Лайкомінг]]" ды ротарам "Старфлекс". [[14 лютага]] [[1975]] году '''AS.350-002''' [F-WVKI] аснасьцілі рухавіком "Ар'ель 1B" на 641 конную сілу вытворчасьці францускага прадпрыемства "[[Турбамека]]", што прызначаўся адмыслова для малаважкіх верталётаў. Гэтую мадэль і [[Сэртыфікацыя|сэртыфікавалі]] [[27 кастрычніка]] [[1977]] году.
Прататып '''AS.350-001''' [F-WVKH] зьдзейсніў свой першы палёт [[27 чэрвеня]] [[1974]] году на чале з Даньелем Бошарам і Бэрнарам Сэртэнам, аснашчаны рухавіком «LTS 101» на 592 [[Конная сіла|конныя сілы]] вытворчасьці амэрыканскага прадпрыемства «[[Лайкомінг|Авко-Лайкомінг]]» ды ротарам «Старфлекс». [[14 лютага]] [[1975]] году '''AS.350-002''' [F-WVKI] аснасьцілі рухавіком «Ар’ель 1B» на 641 конную сілу вытворчасьці францускага прадпрыемства «[[Турбамека]]», што прызначаўся адмыслова для малаважкіх верталётаў. Гэтую мадэль і [[Сэртыфікацыя|сэртыфікавалі]] [[27 кастрычніка]] [[1977]] году.


[[28 лістапада]] [[2005]] году "Эўракоптэр" паставіў паліцыі [[Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка|Паўднёва-Афрыканскае Рэспублікі]] трохтысячны аднаматорны верталёт "Экюрой" ('''AS.350B3'''). На той час вытворца прадаў 1531 пакупніку ў 91 краіне сьвету 3'719 "Экюроеў", што выкарыстоўваліся больш як 15 мільёнаў лётных гадзінаў.
[[28 лістапада]] [[2005]] году «Эўракоптэр» паставіў паліцыі [[Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка|Паўднёва-Афрыканскае Рэспублікі]] трохтысячны аднаматорны верталёт «Экюрой» ('''AS.350B3'''). На той час вытворца прадаў 1531 пакупніку ў 91 краіне сьвету 3’719 «Экюроеў», што выкарыстоўваліся больш як 15 мільёнаў лётных гадзінаў.


==Аднаматорныя==
== Аднаматорныя ==
Мадэль '''AS.350B''' аснашчалася рухавіком "Ар'ель 1B". Яе пастаўкі пачаліся ў ліпені [[1978]] году. Француская нацыянальная жандармэрыя (нутранае войска) набыла 30 такіх верталётаў.
Мадэль '''AS.350B''' аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1B». Яе пастаўкі пачаліся ў ліпені [[1978]] году. Француская нацыянальная жандармэрыя (нутранае войска) набыла 30 такіх верталётаў.
*'''AS.350BA''' сэртыфікавалі ў [[1991]] годзе. Аснашчалася больш шырокімі лопасьцямі, што дазволіла павысіць [[Узьлётная вага|узьлётную вагу]] на 150 [[Кіляграм|кг]]. Выраблялася ў [[1992]]—[[1998]] гады.
* '''AS.350BA''' сэртыфікавалі ў [[1991]] годзе. Аснашчалася больш шырокімі лопасьцямі, што дазволіла павысіць [[Узьлётная вага|узьлётную вагу]] на 150 [[Кіляграм|кг]]. Выраблялася ў [[1992]]—[[1998]] гады.
*'''AS.350BB''' "Скуірал" ({{мова-en|Squirrel}} — вавёрка) прызначаўся для вучэбных патрэбаў [[Вялікабрытанія|брытанскага]] (HT.1) й амэрыканскага (HT.2) паветраных войскаў.
* '''AS.350BB''' «Скуірал» ({{мова-en|Squirrel}} — вавёрка) прызначаўся для вучэбных патрэбаў [[Вялікабрытанія|брытанскага]] (HT.1) й амэрыканскага (HT.2) паветраных войскаў.
*'''AS.350B1''' зьявіўся ў [[1986]] годзе й аснашчаўся рухавіком "Ар'ель 1D" на 684 конныя сілы разам з каробкаю перадачаў з друхматорнага '''AS.355'''. Прызначалася для палётаў на большай вышыні ды ва ўмовах [[Трапічны клімат|трапічнага клімату]]. Карысталася пажвышаным [[попыт]]ам праз павышаную магутасьць ды павелічэньне ўзлётнае вагі на 250 кг.
* '''AS.350B1''' зьявіўся ў [[1986]] годзе й аснашчаўся рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы разам з каробкаю перадачаў з друхматорнага '''AS.355'''. Прызначалася для палётаў на большай вышыні ды ва ўмовах [[Трапічны клімат|трапічнага клімату]]. Карысталася пажвышаным [[попыт]]ам праз павышаную магутасьць ды павелічэньне ўзлётнае вагі на 250 кг.
*'''AS.350B2''' сэртыфікавалі ў красавіку [[1989]] году. Мела рухавік "Ар'ель 1D1" на 724 конныя сілы, а таксама нясучы й рулявы вінты з друхматорнага '''AS.355'''. У [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыцы]] прадавалася пад найменьнем "СупэрСтар" ({{мова-en|SuperStar}} — звышзорка).
* '''AS.350B2''' сэртыфікавалі ў красавіку [[1989]] году. Мела рухавік «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы, а таксама нясучы й рулявы вінты з друхматорнага '''AS.355'''. У [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыцы]] прадавалася пад найменьнем «СупэрСтар» ({{мова-en|SuperStar}} — звышзорка).
*'''AS.350B3''' аснашчаўся высокамагутным рухавіком "Ар'ель 2B" на 847 конных сілаў ды [[Лічбавая прылада кіраваньня рухавікамі|лічбаваю прыладаю кіраваньня рухавікамі]] (ЛПКР). Прататып зьдзейсніў першы палёт [[3 сакавіка]] [[1997]] году. Пастаўкі пачаліся ў студзені 1998 году. У 2005 годзе на ім пабілі шэраг рэкордаў набору вышыні (3'000 [[мэтар|м]] за 2 [[Хвіліна|хвіліны]] 21 [[Сэкунда|сэкунду]], 6'000 м за 5 хв. 6 сэк. і 9'000 м за 9 хв. 26 сэк).
* '''AS.350B3''' аснашчаўся высокамагутным рухавіком «Ар’ель 2B» на 847 конных сілаў ды [[Лічбавая прылада кіраваньня рухавікамі|лічбаваю прыладаю кіраваньня рухавікамі]] (ЛПКР). Прататып зьдзейсніў першы палёт [[3 сакавіка]] [[1997]] году. Пастаўкі пачаліся ў студзені 1998 году. У 2005 годзе на ім пабілі шэраг рэкордаў набору вышыні (3’000 [[мэтар|м]] за 2 [[Хвіліна|хвіліны]] 21 [[Сэкунда|сэкунду]], 6’000 м за 5 хв. 6 сэк. і 9’000 м за 9 хв. 26 сэк).
*'''HB.350B''' стала вырабляцца "Хэлібрасам" паводле ліцэнзіі з [[1979]] года.
* '''HB.350B''' стала вырабляцца «Хэлібрасам» паводле ліцэнзіі з [[1979]] года.


'''AS.350C''' аснашчаўся рухавіком "LTS 101.600A-2" вытворчасьці "Лайкомінг". Пастаўлялася ў Паўночную Амэрыку з 1978 году. У першы ж год пакупнікі замовілі больш як 300 верталётаў.
'''AS.350C''' аснашчаўся рухавіком «LTS 101.600A-2» вытворчасьці «Лайкомінг». Пастаўлялася ў Паўночную Амэрыку з 1978 году. У першы ж год пакупнікі замовілі больш як 300 верталётаў.


'''AS.350L''' выраблялася з [[1984]] году для войска. Аснашчалася рухавіком "Ар'ель 1D" на 684 конныя сілы ('''AS.350L1''') і "Ар'ель 1D1" на 724 конныя сілы ('''AS.350L2'''). З [[1990]] году назоў зьмянілі на '''AS.550U'''.
'''AS.350L''' выраблялася з [[1984]] году для войска. Аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы ('''AS.350L1''') і «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы ('''AS.350L2'''). З [[1990]] году назоў зьмянілі на '''AS.550U'''.


==Двухматорныя==
== Двухматорныя ==
'''AS.355''' пачалі вырабляць у 1978 годзе для амэрыканскага рынку. Першы з двух прататыпаў [F-WZLA] ўзьняўся ў паветра [[28 верасьня]] 1979 года з рухавікамі "250-C20F" на 420 конных сілаў амэрыканскага прадпрыемства "[[Элісан]]" і 2 каробкамі перадачаў. Другі прататып ўзьняўся ў паветра [[13 лістапада]]. Вытворчасьць пачалася пасьля выпрабавальнага налёту 122 гадзінаў. Да траўня [[2000]] году прадалі 592 "Экюроі".
'''AS.355''' пачалі вырабляць у 1978 годзе для амэрыканскага рынку. Першы з двух прататыпаў [F-WZLA] ўзьняўся ў паветра [[28 верасьня]] 1979 года з рухавікамі «250-C20F» на 420 конных сілаў амэрыканскага прадпрыемства «[[Элісан]]» і 2 каробкамі перадачаў. Другі прататып ўзьняўся ў паветра [[13 лістапада]]. Вытворчасьць пачалася пасьля выпрабавальнага налёту 122 гадзінаў. Да траўня [[2000]] году прадалі 592 «Экюроі».


'''AS.355E''' прадаваўся ў ЗША пад назовам "ТуінСтар".
'''AS.355E''' прадаваўся ў ЗША пад назовам «ТуінСтар».


'''AS.355F''' пачаў вырабляцца ў [[1982]] годзе. Зазнаў зьмены профілю ляза.
'''AS.355F''' пачаў вырабляцца ў [[1982]] годзе. Зазнаў зьмены профілю ляза.
*'''HB.355F''' вырабляўся "Хэлібрасам" па ліцэнзіі ў Бразыліі.
* '''HB.355F''' вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі.
*'''AS.355F1''' вырабляўся са студзеня 1984 году.
* '''AS.355F1''' вырабляўся са студзеня 1984 году.
*'''AS.355F2''' сэртыфікавалі [[10 сьнежня]] [[1985]] году. Мела большае лязо й пераабсталяваны пад абледзяненьне паветразаборнік.
* '''AS.355F2''' сэртыфікавалі [[10 сьнежня]] [[1985]] году. Мела большае лязо й пераабсталяваны пад абледзяненьне паветразаборнік.


'''AS.355M''' быў двухматорным адпаведнікам '''AS.350L'''.
'''AS.355M''' быў двухматорным адпаведнікам '''AS.350L'''.


'''AS.355N''' аснашчаўся рухавікамі "319 Арыюс 1A" вытворчасьці "Турбамекі", кіраванымі ЛПКР. Сэртыфікавалася ў Францыі ў 1989 годзе і ў 1992 годзе ў ЗША, пры пачатку першых туды паставак.
'''AS.355N''' аснашчаўся рухавікамі «319 Арыюс 1A» вытворчасьці «Турбамекі», кіраванымі ЛПКР. Сэртыфікавалася ў Францыі ў 1989 годзе і ў 1992 годзе ў ЗША, пры пачатку першых туды паставак.
*'''HB.355N''' вырабляўся "Хэлібрасам" па ліцэнзіі ў Бразыліі.
* '''HB.355N''' вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі.
*Эўракоптэр Туін Скуірал '''HCC1''' вырабляўся ў якасьці лёгкага транспартнага верталёта для брытанскага паветранага войска. Аснашчаўся рухавікамі "250-C20R" вытворчасьці "Элісан" адрозна ад '''AS.355N'''.
* Эўракоптэр Туін Скуірал '''HCC1''' вырабляўся ў якасьці лёгкага транспартнага верталёта для брытанскага паветранага войска. Аснашчаўся рухавікамі «250-C20R» вытворчасьці «Элісан» адрозна ад '''AS.355N'''.
*'''AS.355NP''' вырабляецца з [[2007]] году. Аснашчаны рухавікамі "Арыюс 1A1", зьвязаных з каробкамі перадачаў з '''AS.350B3'''. Дазваляе несьці да 2'800 кг узьлётнае вагі. [[25 чэрвеня]] [[2009]] года [[Дзяржаўны памежны камітэт Рэспублікі Беларусь]] (ДМК РБ) атрымаў паводле кантракту з "Эўракоптэрам" першы такі верталёт. [[21 траўня]] [[2010]] ДМК РБ атрымаў яшчэ два верталёты для авіяатраду ў [[Паставы|Паставах]]. Атрыманьне чацьвёртага верталёта чакаецца ў верасьні. Гэтая мадэль адрозьніаецца большаю [[Манэўранасьць|манэўранасьцю]] за выкарыстоўваны раней [[Мі-8]], таксама меншым коштам і ў 4 разы меншым расходам паліва<ref>Уладзімер Васількоў. [http://www.belta.by/by/print?id=535240 Два новыя верталёты кампаніі "Эўракоптэр" пастаўлены для Дзяржпагранкамітэта Беларусі] // [[Беларускае тэлеграфнае агенцтва]]. [[21 траўня]] [[2010]]</ref>.
* '''AS.355NP''' вырабляецца з [[2007]] году. Аснашчаны рухавікамі «Арыюс 1A1», зьвязаных з каробкамі перадачаў з '''AS.350B3'''. Дазваляе несьці да 2’800 кг узьлётнае вагі. [[25 чэрвеня]] [[2009]] года [[Дзяржаўны памежны камітэт Рэспублікі Беларусь]] (ДМК РБ) атрымаў паводле кантракту з «Эўракоптэрам» першы такі верталёт. [[21 траўня]] [[2010]] ДМК РБ атрымаў яшчэ два верталёты для авіяатраду ў [[Паставы|Паставах]]. Атрыманьне чацьвёртага верталёта чакаецца ў верасьні. Гэтая мадэль адрозьніаецца большаю [[Манэўранасьць|манэўранасьцю]] за выкарыстоўваны раней [[Мі-8]], таксама меншым коштам і ў 4 разы меншым расходам паліва<ref>Уладзімер Васількоў. [http://www.belta.by/by/print?id=535240 Два новыя верталёты кампаніі «Эўракоптэр» пастаўлены для Дзяржпагранкамітэта Беларусі] // [[Беларускае тэлеграфнае агенцтва]]. [[21 траўня]] [[2010]]</ref>.


{{Накід}}
{{Накід}}


==Крыніцы==
== Крыніцы ==
{{зноскі}}
{{зноскі}}



Вэрсія ад 14:21, 22 траўня 2010

Экюрой (па-француску: Écureuil — вавёрка) — шматмэтавы верталёт, распрацаваны францускім прадпрыемствам «Аэраспасьяль» (з студзеня 1992 году «Эўракоптэр»). Гэты лятальны апарат з адным рухавіком прадаецца ў ЗША пад найменьнем «ЭйСтар», а з двума рухавікамі — пад найменьнем «ТуінСтар» (па-ангельску: TwinStar — здвоеная зорка). «Экюрой» быў першым верталётам, што атрымаў «акенцавы» рулявы вінт. Вырабляецца ў Бразыліі пад назовам «Эскілу» (па-партугальску: Esquilo — вавёрка) паводле ліцэнзіі прадпрыемствам «Хэлібрас».

Паходжаньне

Калі верталёт «Газэль» замяніў на рынку ўзбраеньняў «Алюэт II» (па-француску: Alouette — жаўрук), аддзел дасьледаваньняў «Аэраспасьяль» пачаў на пачатку 1970-х гадоў распрацоўку пераемнага верталёта для цывільнага рынку, надаючы асаблівую ўвагу тром акалічнасьцям: выдаткі на выкарыстаньне, узровень шуму й вібрацыі. Распрацоўка вялася з разьлікам на перавагу ў спаборы на рынку перад амэрыканскім верталётам «Бел 206». У выніку атрымаўся просты, але надзейны верталёт шырокага прыкладаньня з кампазыцыйных матэрыялаў: галоўка ротара «Старфлекс», падвойная балка са шкловалакна для падтрымкі рулявога вінта, фюзэляж. Яго аднесьлі да чацьвёртага пакаленьня распрацаваных у Францыі верталётаў пасьля «Алюэта II», «Пумы» й «Дафэна» (па-француску: Dauphin — дэльфін). У ім таксама выкарыстоўваліся найсучасьнейшыя напрацоўкі аўтамабільнае прамысловасьці. Канструкцыя кабіны верталёта дазваляла разьмясьціць двух пілётаў і тры-чатыры пасажыры на заднім сядзеньні.

Прататып AS.350-001 [F-WVKH] зьдзейсніў свой першы палёт 27 чэрвеня 1974 году на чале з Даньелем Бошарам і Бэрнарам Сэртэнам, аснашчаны рухавіком «LTS 101» на 592 конныя сілы вытворчасьці амэрыканскага прадпрыемства «Авко-Лайкомінг» ды ротарам «Старфлекс». 14 лютага 1975 году AS.350-002 [F-WVKI] аснасьцілі рухавіком «Ар’ель 1B» на 641 конную сілу вытворчасьці францускага прадпрыемства «Турбамека», што прызначаўся адмыслова для малаважкіх верталётаў. Гэтую мадэль і сэртыфікавалі 27 кастрычніка 1977 году.

28 лістапада 2005 году «Эўракоптэр» паставіў паліцыі Паўднёва-Афрыканскае Рэспублікі трохтысячны аднаматорны верталёт «Экюрой» (AS.350B3). На той час вытворца прадаў 1531 пакупніку ў 91 краіне сьвету 3’719 «Экюроеў», што выкарыстоўваліся больш як 15 мільёнаў лётных гадзінаў.

Аднаматорныя

Мадэль AS.350B аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1B». Яе пастаўкі пачаліся ў ліпені 1978 году. Француская нацыянальная жандармэрыя (нутранае войска) набыла 30 такіх верталётаў.

  • AS.350BA сэртыфікавалі ў 1991 годзе. Аснашчалася больш шырокімі лопасьцямі, што дазволіла павысіць узьлётную вагу на 150 кг. Выраблялася ў 19921998 гады.
  • AS.350BB «Скуірал» (па-ангельску: Squirrel — вавёрка) прызначаўся для вучэбных патрэбаў брытанскага (HT.1) й амэрыканскага (HT.2) паветраных войскаў.
  • AS.350B1 зьявіўся ў 1986 годзе й аснашчаўся рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы разам з каробкаю перадачаў з друхматорнага AS.355. Прызначалася для палётаў на большай вышыні ды ва ўмовах трапічнага клімату. Карысталася пажвышаным попытам праз павышаную магутасьць ды павелічэньне ўзлётнае вагі на 250 кг.
  • AS.350B2 сэртыфікавалі ў красавіку 1989 году. Мела рухавік «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы, а таксама нясучы й рулявы вінты з друхматорнага AS.355. У Паўночнай Амэрыцы прадавалася пад найменьнем «СупэрСтар» (па-ангельску: SuperStar — звышзорка).
  • AS.350B3 аснашчаўся высокамагутным рухавіком «Ар’ель 2B» на 847 конных сілаў ды лічбаваю прыладаю кіраваньня рухавікамі (ЛПКР). Прататып зьдзейсніў першы палёт 3 сакавіка 1997 году. Пастаўкі пачаліся ў студзені 1998 году. У 2005 годзе на ім пабілі шэраг рэкордаў набору вышыні (3’000 м за 2 хвіліны 21 сэкунду, 6’000 м за 5 хв. 6 сэк. і 9’000 м за 9 хв. 26 сэк).
  • HB.350B стала вырабляцца «Хэлібрасам» паводле ліцэнзіі з 1979 года.

AS.350C аснашчаўся рухавіком «LTS 101.600A-2» вытворчасьці «Лайкомінг». Пастаўлялася ў Паўночную Амэрыку з 1978 году. У першы ж год пакупнікі замовілі больш як 300 верталётаў.

AS.350L выраблялася з 1984 году для войска. Аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы (AS.350L1) і «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы (AS.350L2). З 1990 году назоў зьмянілі на AS.550U.

Двухматорныя

AS.355 пачалі вырабляць у 1978 годзе для амэрыканскага рынку. Першы з двух прататыпаў [F-WZLA] ўзьняўся ў паветра 28 верасьня 1979 года з рухавікамі «250-C20F» на 420 конных сілаў амэрыканскага прадпрыемства «Элісан» і 2 каробкамі перадачаў. Другі прататып ўзьняўся ў паветра 13 лістапада. Вытворчасьць пачалася пасьля выпрабавальнага налёту 122 гадзінаў. Да траўня 2000 году прадалі 592 «Экюроі».

AS.355E прадаваўся ў ЗША пад назовам «ТуінСтар».

AS.355F пачаў вырабляцца ў 1982 годзе. Зазнаў зьмены профілю ляза.

  • HB.355F вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі.
  • AS.355F1 вырабляўся са студзеня 1984 году.
  • AS.355F2 сэртыфікавалі 10 сьнежня 1985 году. Мела большае лязо й пераабсталяваны пад абледзяненьне паветразаборнік.

AS.355M быў двухматорным адпаведнікам AS.350L.

AS.355N аснашчаўся рухавікамі «319 Арыюс 1A» вытворчасьці «Турбамекі», кіраванымі ЛПКР. Сэртыфікавалася ў Францыі ў 1989 годзе і ў 1992 годзе ў ЗША, пры пачатку першых туды паставак.

  • HB.355N вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі.
  • Эўракоптэр Туін Скуірал HCC1 вырабляўся ў якасьці лёгкага транспартнага верталёта для брытанскага паветранага войска. Аснашчаўся рухавікамі «250-C20R» вытворчасьці «Элісан» адрозна ад AS.355N.
  • AS.355NP вырабляецца з 2007 году. Аснашчаны рухавікамі «Арыюс 1A1», зьвязаных з каробкамі перадачаў з AS.350B3. Дазваляе несьці да 2’800 кг узьлётнае вагі. 25 чэрвеня 2009 года Дзяржаўны памежны камітэт Рэспублікі Беларусь (ДМК РБ) атрымаў паводле кантракту з «Эўракоптэрам» першы такі верталёт. 21 траўня 2010 ДМК РБ атрымаў яшчэ два верталёты для авіяатраду ў Паставах. Атрыманьне чацьвёртага верталёта чакаецца ў верасьні. Гэтая мадэль адрозьніаецца большаю манэўранасьцю за выкарыстоўваны раней Мі-8, таксама меншым коштам і ў 4 разы меншым расходам паліва[1].

Крыніцы