Старалітва: розьніца паміж вэрсіямі
дНяма апісаньня зьменаў |
вікіфікацыя, артаграфія |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Іншыя значэньні|Старалітва (неадназначнасьць)}} |
{{Іншыя значэньні|Старалітва (неадназначнасьць)}} |
||
'''Старалітва''' (Stara Litwa) — назва пэўнай часткі [[літвіны|літвіноў-каталікоў]], якая почасту сустракаецца ў дакумэнтах касьцёлу [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]] цягам |
'''Старалітва''' (Stara Litwa) — назва пэўнай часткі [[літвіны|літвіноў-каталікоў]], якая почасту сустракаецца ў дакумэнтах касьцёлу [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]] цягам 16—18 ст. Гэтая зьява яшчэ не дасьледавана, але зразумела, што каталіцкі клір вылучаў гэтую «старалітву» з кола [[літвіны|літвіноў-каталікоў]] па нейкіх агульных характэрных рысах. Можна зразумець, што «старалітва» захоўвала нейкія свае старажытныя рысы набажэнства ці абрадаў, імаверна, станаўко трымала і родную мову ([[беларуская мова|беларускую]][http://be-x-old.wikipedia.org/wiki/Літвіны#.D0.9B.D1.96.D1.86.D1.8C.D0.B2.D1.96.D0.BD.D1.8B_.D1.96_.D0.BB.D1.96.D1.82.D0.BE.D1.9E.D1.81.D0.BA.D0.B0.D1.8F_.D0.BC.D0.BE.D0.B2.D0.B0]) ў набажэнстве. [[Польская мова|Польскай мовы]] ў [[ВКЛ|літоўскім]] касьцёле амаль не было да канца 18 ст., але мела месца значнае пашырэньне [[лаціна|лаціны]]. |
||
[[Расея|Расейскі]] навуковец І. Казлоўскі ў 1869 |
[[Расея|Расейскі]] навуковец І. Казлоўскі ў 1869 г. пісаў пра зьяву «старалітвы» ў дакумэнтах касьцёлу [[ВКЛ]] 16—18 ст.: "''Пад назваю «старалітвы» разумелі тады ня штосьці іншае, як звычаі рыма-каталікоў, [[літвіны|літвіноў]], заснаваныя на рускіх пачатках''"<ref>Козловский И. Судьбы русского языка в Литве и на Жмуди. — Вестн. Зап. России, 1869, т. IV, кн. 10, отд. II, с. 1—16; кн. 11, с. 45—63; кн. 12, с. 85—111.</ref>. Пад «рускімі» І. Казлоўскі разумеў [[Русь|агульна-ўсходнеславянскія]] пачаткі, улучна з мовай, культурнымі рысамі і інш. |
||
Таксама І. Казлоўскі пісаў: "''... З гэтага бачна, што сярод рыма-каталікоў [[ВКЛ|Літвы]] да канца 18 стагодзьдзя перамагалі якраз рускія пачаткі і [[беларуская мова|руская мова]], то бо тая самая |
Таксама І. Казлоўскі пісаў: "''... З гэтага бачна, што сярод рыма-каталікоў [[ВКЛ|Літвы]] да канца 18 стагодзьдзя перамагалі якраз рускія пачаткі і [[беларуская мова|руская мова]], то бо тая самая «старалітва»''"<ref>Козловский И. Судьбы русского языка в Литве и на Жмуди. — Вестн. Зап. России, 1869, т. IV, кн. 10, отд. II, с. 1—16; кн. 11, с. 45—63; кн. 12, с. 85—111.</ref>. («Рускаю» тут І. Казлоўскі менаваў [[беларуская мова|беларускую мову]], бо згодна з ідэалёгіяй 19 ст. не падзяляў [[беларуская мова|беларускую]], [[украінская мова|украінскую]] і [[расейская мова|расейскую]] мовы на тры апрычоныя). |
||
== У мастацтве == |
== У мастацтве == |
||
[[Старалітва_(гурт)| |
[[Старалітва_(гурт)|«Старалітва»]] — таксама назва [[Беларусь|беларускага]] музычнага гурта, які выконвае старажытную музыку. |
||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
Вэрсія ад 02:50, 31 студзеня 2010
Старалітва (Stara Litwa) — назва пэўнай часткі літвіноў-каталікоў, якая почасту сустракаецца ў дакумэнтах касьцёлу Вялікага княства Літоўскага цягам 16—18 ст. Гэтая зьява яшчэ не дасьледавана, але зразумела, што каталіцкі клір вылучаў гэтую «старалітву» з кола літвіноў-каталікоў па нейкіх агульных характэрных рысах. Можна зразумець, што «старалітва» захоўвала нейкія свае старажытныя рысы набажэнства ці абрадаў, імаверна, станаўко трымала і родную мову (беларускую[1]) ў набажэнстве. Польскай мовы ў літоўскім касьцёле амаль не было да канца 18 ст., але мела месца значнае пашырэньне лаціны.
Расейскі навуковец І. Казлоўскі ў 1869 г. пісаў пра зьяву «старалітвы» ў дакумэнтах касьцёлу ВКЛ 16—18 ст.: "Пад назваю «старалітвы» разумелі тады ня штосьці іншае, як звычаі рыма-каталікоў, літвіноў, заснаваныя на рускіх пачатках"[1]. Пад «рускімі» І. Казлоўскі разумеў агульна-ўсходнеславянскія пачаткі, улучна з мовай, культурнымі рысамі і інш.
Таксама І. Казлоўскі пісаў: "... З гэтага бачна, што сярод рыма-каталікоў Літвы да канца 18 стагодзьдзя перамагалі якраз рускія пачаткі і руская мова, то бо тая самая «старалітва»"[2]. («Рускаю» тут І. Казлоўскі менаваў беларускую мову, бо згодна з ідэалёгіяй 19 ст. не падзяляў беларускую, украінскую і расейскую мовы на тры апрычоныя).
У мастацтве
«Старалітва» — таксама назва беларускага музычнага гурта, які выконвае старажытную музыку.
Крыніцы
- ^ Козловский И. Судьбы русского языка в Литве и на Жмуди. — Вестн. Зап. России, 1869, т. IV, кн. 10, отд. II, с. 1—16; кн. 11, с. 45—63; кн. 12, с. 85—111.
- ^ Козловский И. Судьбы русского языка в Литве и на Жмуди. — Вестн. Зап. России, 1869, т. IV, кн. 10, отд. II, с. 1—16; кн. 11, с. 45—63; кн. 12, с. 85—111.