Нэараманскі стыль: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 17:26, 9 лістапада 2009

Нэараманскі стыль — плынь у архітэктуры канца XIX – пачатку XX стст., заснаваная на ідэі адраджэньня раманскай архітэктуры XI-XII стст.

Буданкам у гэтым стылі ўласьцівы круглыя аркі, паўцыркулярныя аркі на вокнах і гарызантальныя мураваныя шэрагі. У адрозненьні ад гістарычнага раманскага стылю, нэараманскія архітэктурныя помнікі схіляюцца да спрашчэньня дэкаратыўны элемэнтаў, у прыватнасьці, аркаў і вокнаў. Напрыканцы XIX - пачатку XX стст. у Злучаных Штатах у гэтым стылі будаваліся шматлікія ўнівэрсытэцкія інтэрнаты. Найбольш вядомыя прыклады можна знайсьці ў Калефарнійскім унівэрсытэце ў Лос-Анджэлесе і ва ўнівэрсытэце Паўднёвай Каліфорніі. Нэараманскі стыль шырока выкарыстоўваўся пры будаўніцтве цэркваў, і, зрэдку, сынагогаў.

Найвыбітнейшым амерыканскім архітэктарам, які працаваў у нэараманскім стылі быў Гэнры Гобсан Рычардсан. Яго дзейнасьць дала пачатак асаблівае нэараманскае плыні ў Амэрыцы, якую ў яго гонар назвалі «нэараманскім стылем Рычардсана» («Richardsonian Romanesque»).

Раньняй разнавіднасьцю нэарамнскага стылю 1830-х гг. зьяўляўся шырока распаўсюджаны ў Нямеччыне «стыль круглых аркаў» («Rundbogenstil»).

На працягу XIX ст., архітэктурныя формы ў якіх будаваліся англіканскія цэрквы залежалі ад вервызнаньня пэўных рэлігіёзных сходаў. Тады, калі высокія англа-каталіцкія цэрквы, пад уплывам Оксфардскага руху, будаваліся ў нэагатычным стылі, то тагачасныя нізкія і шырокія цэрквы звычайна будаваліся ў нэараманскім стылі.

Вонкавыя спасылкі

Нэараманскі стыль — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 '''Нэараманскі стыль''' — плынь у архітэктуры канца [[19 стагодзьдзе|XIX]] – пачатку [[20 стагодзьдзе|XX]] стст., заснаваная на ідэі адраджэньня [[раманская архітэктура|раманскай архітэктуры]] XI-XII стст.
-Буданкам у гэтым стылі ўласьцівы круглыя [[арка|аркі]], паўцыркулярныя аркі на вокнах і гарызантальныя мураваныя шэрагі. У адрозненьні ад гістарычнага раманскага стылю, нэараманскія архітэктурныя помнікі схіляюцца да спрашчэньня дэкаратыўны элемэнтаў, у прыватнасьці, аркаў і вокнаў. Напрыканцы XIX - пачатку XX у [[ЗША|Злучаных Штатах]] у гэтым стылі будаваліся шматлікія ўнівэрсытэцкія інтэрнаты. Найбольш вядомыя прыклады можна знайсьці ў [[Калефарнійскі унівэрсытэт у Лос-Анджэлесе|Калефарнійскім унівэрсытэце ў Лос-Анджэлесе]] і ва [[ўнівэрсытэт Паўднёвай Каліфорніі|ўнівэрсытэце Паўднёвай Каліфорніі]]. Нэараманскі стыль шырока выкарыстоўваўся пры будаўніцтве цэркваў, і, зрэдку, сынагогаў.
+Буданкам у гэтым стылі ўласьцівы круглыя [[арка|аркі]], паўцыркулярныя аркі на вокнах і гарызантальныя мураваныя шэрагі. У адрозненьні ад гістарычнага раманскага стылю, нэараманскія архітэктурныя помнікі схіляюцца да спрашчэньня дэкаратыўны элемэнтаў, у прыватнасьці, аркаў і вокнаў. Напрыканцы XIX - пачатку XX стст. у [[ЗША|Злучаных Штатах]] у гэтым стылі будаваліся шматлікія ўнівэрсытэцкія інтэрнаты. Найбольш вядомыя прыклады можна знайсьці ў [[Калефарнійскі унівэрсытэт у Лос-Анджэлесе|Калефарнійскім унівэрсытэце ў Лос-Анджэлесе]] і ва [[ўнівэрсытэт Паўднёвай Каліфорніі|ўнівэрсытэце Паўднёвай Каліфорніі]]. Нэараманскі стыль шырока выкарыстоўваўся пры будаўніцтве цэркваў, і, зрэдку, сынагогаў.
 Найвыбітнейшым амерыканскім архітэктарам, які працаваў у нэараманскім стылі быў [[Гэнры Гобсан Рычардсан]]. Яго дзейнасьць дала пачатак асаблівае нэараманскае плыні ў Амэрыцы, якую ў яго гонар назвалі [[нэараманскі стыль Рычардсана|''«нэараманскім стылем Рычардсана»'']] (''«Richardsonian Romanesque»'').