Мар’ян Пецюкевіч: розьніца паміж вэрсіямі
Warszawiak (гутаркі | унёсак) катэгорыя |
Stary Jolup (гутаркі | унёсак) |
||
| Радок 25: | Радок 25: | ||
[[Катэгорыя:Памерлі ў Польшчы]] |
[[Катэгорыя:Памерлі ў Польшчы]] |
||
[[Катэгорыя:Польскія беларусы]] |
[[Катэгорыя:Польскія беларусы]] |
||
[[Катэгорыя:Сябры Беларускага Студэнцкага Саюзу]] |
|||
[[be:Мар'ян Пецюкевіч]] |
[[be:Мар'ян Пецюкевіч]] |
||
Вэрсія ад 13:07, 21 верасьня 2009
Мар’ян Пецюкевіч (24 верасьня 1904 Цяцеркі, Браслаўшчына – 13 верасьня 1983, Торунь) - беларускі этнограф і грамадзкі дзеяч
Навучаўся ў беларускай гімназіі ў Радашкавічах і беларускай гімназіі ў Вільні, студыяваў этнаграфію ў Віленскім унівэрсытэце, якую закончыў у 1938. Чалец Беларускага Студэнцкага Саюзу, Беларускага Інстытуту Гаспадаркі і Культуры, Беларускага Навуковага Таварыства. У 1929-1931 першы рэдактар часопіса „Шлях Моладзі”.
У 1939 дырэктар Беларускага музэя ў Вільні. У час вайны пэўны час быў павятовым інспэктарам асьветы ў Ашмяне і выкладчыкам беларускай мовы ў Мэдычным інстытуце ў Новай Вілейцы.
У 1949 арыштаваны і сасланы ў Краснаярскі край. Там паўторна арыштаваны ў 1953 і сасланы ў Варкуту. Вызвалены ў 1957 пасьля перагляду справы.
З'ехаў у Польшчу да сям’і. З 1959 па 1970 працаваў у Этнаграфічным музэі ў Торуні. Пісаў карэспандэнцыі ў беластоцкую „Ніву”.
Творы
- У пошуках зачараваных скарбаў (Вільня 1998)
- Кара за службу народу (Беласток 20001)
- Мой дзёньнік. Пра падарожжа ў Рым (Вільня 2007)
- Сляды незабыўных продкаў (Мінск 2007) - зборнік этнаграфічных артыкулаў
- Лісты 1956-1982 (Беласток 2005) - лісты да розных асобаў