Ерась

Е́рась (па-грэцку: αἵρεσις— «выбар, накірунак, думка») - сьвядомы адыход ад дагматаў веры, які па-новаму тлумачыць раней прынятыя каноны рэлігійнага вучэньня; вылучэньне са складу царквы новай абшчыны. У шырокім сэнсе "ерасьсю" называюць любое сьвядомае адмаўленьне ці скажэньне таго вучэньня, якое лічыцца ісьцінным.

Вызначэньні

Ератыкі звычайна не вызначаюць свае пераканеньні як ерэтычныя. Ерась - гэта пераацэнка каштоўнасьцяў у рамках ўсталяванай сыстэмы вераваньняў. Да прыкладу, каталікі называлі пратэстантаў ератыкамі, ў той час як некаторыя некаталікі разглядалі Каталіцызм як "Вялікае адступніцтва".

У сучаснай мове тэрмін мае адмоўнае адценьне, таму ў рускай праваслаўнай царкве выкарыстоўваецца слова «інаслаўе», якому надаецца прыкладна той жа сэнс, аднак без адмоўнай ацэнкі, якую тэрмін "ерась" набыў у новазапаветных пасланьнях. Прычына такой зьявы заключаецца ў тым, што прымалася толькі адная ісьціна Хрыста: лічылася, што ніводная альтэрнатыўная ісьціна не магла забяспечыць чалавеку пазбаўленьне.

Утворныя паняткі

• Ерасія́рх (па-грэцку: αἱρεσιάρχης) — глава ерэтычнай рэлігійнай абшчыны ці руху.
• Ераты́к, (па-грэцку: αἱρετικός) — прыхільнік ерэтычнай ідэалогіі, чалец ерэтычнай абшчыны.

Ерасі ў хрысьціянстве

З пункту гледжаньня артадаксальнага хрысьціянства, наступныя вучэньні традыцыйна разглядаюцца як ерэтычныя:

• Акефалы
• Альбігойцы
• Арыанства
• Арнальдысты
• Архонтыкі
• Афінгане
• Беггарды
• Дакетызм
• Данатысты
• Манафізіцтва
• Ісахрысты
• Манафеліцтва
• Мантанізм
• Філетызм
• Флагелланцтва

Гл. таксама

• Інквізіцыя

Рэлігія