Ерась: розьніца паміж вэрсіямі
Няма апісаньня зьменаў |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
== Вызначэньні == |
== Вызначэньні == |
||
Ератыкі звычайна не вызначаюць свае пераканеньні як ерэтычныя. Ерась - гэта пераацэнка каштоўнасьцяў у рамках ўсталяванай [[Вера|сыстэмы вераваньняў]]. Да прыкладу, [[Каталіцызм|каталікі]] называлі [[Пратэстантызм|пратэстантаў]] ератыкамі. |
Ератыкі звычайна не вызначаюць свае пераканеньні як ерэтычныя. Ерась - гэта пераацэнка каштоўнасьцяў у рамках ўсталяванай [[Вера|сыстэмы вераваньняў]]. Да прыкладу, [[Каталіцызм|каталікі]] называлі [[Пратэстантызм|пратэстантаў]] ератыкамі, ў той час як некаторыя некаталікі разглядалі [[Каталіцызм|Каталіцызм]] як "Вялікае адступніцтва". |
||
У сучаснай мове тэрмін мае адмоўнае адценьне, таму ў [[Руская праваслаўная царква|рускай праваслаўнай царкве]] выкарыстоўваецца слова «[[інаслаўе]]», якому надаецца прыкладна той жа сэнс, аднак без адмоўнай ацэнкі, якую тэрмін "ерась" набыў у [[Новы Запавет|новазапаветных]] пасланьнях. Прычына такой зьявы ў тым, што прымалася толькі адная ісьціна Хрыста: |
У сучаснай мове тэрмін мае адмоўнае адценьне, таму ў [[Руская праваслаўная царква|рускай праваслаўнай царкве]] выкарыстоўваецца слова «[[інаслаўе]]», якому надаецца прыкладна той жа сэнс, аднак без адмоўнай ацэнкі, якую тэрмін "ерась" набыў у [[Новы Запавет|новазапаветных]] пасланьнях. Прычына такой зьявы заключаецца ў тым, што прымалася толькі адная ісьціна Хрыста: лічылася, што ніводная альтэрнатыўная ісьціна не магла забяспечыць чалавеку пазбаўленьне. |
||
== Утворныя паняткі == |
== Утворныя паняткі == |
Вэрсія ад 15:31, 24 траўня 2009
Е́рась (па-грэцку: αἵρεσις— «выбар, накірунак, думка») - сьвядомы адыход ад дагматаў веры, які па-новаму тлумачыць раней прынятыя каноны рэлігійнага вучэньня; вылучэньне са складу царквы новай абшчыны. У шырокім сэнсе "ерасьсю" называюць любое сьвядомае адмаўленьне ці скажэньне таго вучэньня, якое лічыцца ісьцінным.
Вызначэньні
Ератыкі звычайна не вызначаюць свае пераканеньні як ерэтычныя. Ерась - гэта пераацэнка каштоўнасьцяў у рамках ўсталяванай сыстэмы вераваньняў. Да прыкладу, каталікі называлі пратэстантаў ератыкамі, ў той час як некаторыя некаталікі разглядалі Каталіцызм як "Вялікае адступніцтва".
У сучаснай мове тэрмін мае адмоўнае адценьне, таму ў рускай праваслаўнай царкве выкарыстоўваецца слова «інаслаўе», якому надаецца прыкладна той жа сэнс, аднак без адмоўнай ацэнкі, якую тэрмін "ерась" набыў у новазапаветных пасланьнях. Прычына такой зьявы заключаецца ў тым, што прымалася толькі адная ісьціна Хрыста: лічылася, што ніводная альтэрнатыўная ісьціна не магла забяспечыць чалавеку пазбаўленьне.
Утворныя паняткі
- Ерасія́рх (па-грэцку: αἱρεσιάρχης) — глава ерэтычнай рэлігійнай абшчыны ці руху.
- Ераты́к, (па-грэцку: αἱρετικός) — прыхільнік ерэтычнай ідэалогіі, чалец ерэтычнай абшчыны.
Ерасі ў хрысьціянстве
З пункту гледжаньня артадаксальнага хрысьціянства, наступныя вучэньні традыцыйна разглядаюцца як ерэтычныя:
- Акефалы
- Альбігойцы
- Арыанства
- Арнальдысты
- Архонтыкі
- Афінгане
- Беггарды
- Дакетызм
- Данатысты
- Манафізіцтва
- Ісахрысты
- Манафеліцтва
- Мантанізм
- Філетызм
- Флагелланцтва