Мікалай Абрамовіч: розьніца паміж вэрсіямі
д катэгорыя |
д →Вонкавыя спасылкі: катэгорыя |
||
Радок 22: | Радок 22: | ||
{{Крыніца ВКЛ|[[Валерый Пазднякоў]]}} |
{{Крыніца ВКЛ|[[Валерый Пазднякоў]]}} |
||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Абрамовіч, Мікалай}} |
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Абрамовіч, Мікалай}} |
||
[[Катэгорыя:Абрамовічы|Мікалай]] |
[[Катэгорыя:Абрамовічы|Мікалай]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Дыпляматы Рэчы Паспалітай]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Удзельнікі вайны Расеі з Рэччу Паспалітай 1632-1634 гадоў]] |
||
[[Катэгорыя:Мсьціслаўскія ваяводы]] |
[[Катэгорыя:Мсьціслаўскія ваяводы]] |
||
[[Катэгорыя:Троцкія ваяводы]] |
[[Катэгорыя:Троцкія ваяводы]] |
||
Радок 32: | Радок 33: | ||
[[Катэгорыя:Генэралы артылерыі ВКЛ]] |
[[Катэгорыя:Генэралы артылерыі ВКЛ]] |
||
[[Катэгорыя:Дэпутаты Трыбуналу Вялікага Княства Літоўскага]] |
[[Катэгорыя:Дэпутаты Трыбуналу Вялікага Княства Літоўскага]] |
||
[[Катэгорыя:Памерлі ў лютым]] |
|||
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1651 годзе]] |
|||
[[en:Mikołaj Abramowicz]] |
[[en:Mikołaj Abramowicz]] |
Вэрсія ад 19:09, 10 сакавіка 2009
Мікалай Абрамовіч (1590-я — люты 1651) — дзяржаўны й вайсковы дзеяч ВКЛ, дыплямат. З шляхецкага роду Абрамовічаў, сын смаленскага ваяводы Яна Абрамовіча, бацька Самуэля Абрамовіча.
Біяграфія
Вайсковая кар'ера
У 1603, пасьля сьмерці бацькі, аддадзены на выхаваньне на двор біржанскіх Радзівілаў. Магчыма, вывучаў артылерыю й інжынэрыю. У 1-й палове 1620-х ваяваў супраць швэдаў у Курляндыі і Інфлянтах у войску Крыштапа Радзівіла, дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай (пад ягонай камандай служыў Кжыштаф Арцішэўскі). У 1625 вызначыўся пры ўзяцьці перадмесьця Рыгі, у 1626 у бітве пад Гневам, дзе фактычна замяніў няздольнага Януша Тышкевіча. У 1626-1627 ваяваў супраць швэдаў на Памор'і й у Прусіі. У вайну Расеі з Рэччу Паспалітай 1632-1634 гадоў са студзеня 1633 камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, ад 1634 старшы над гарматай (ад 1640 называўся генэрал артылерыі ВКЛ), камандэр калёны ў маршы на горад Белы. Камісар пры заключэньні Палянаўскага міру 1634 году.
Палітычная дзейнасьць
Староста старадубскі ў 1636-1647, мядзелскі й курклійскі; неаднаразова абіраўся паслом на соймы й дэпутатам Трыбуналу ВКЛ. Чашнік ВКЛ у 1638-1640, кашталян мсьціслаўскі ў 1640-1643, ваявода мсьціслаўскі 1643-1647 і троцкі ад 1647.
У 1646 прызначаны камісарам на перамовах з Масквой й на даручэньне караля перадаў Расеі Трубчэўскую воласьць, за што трыбунальскім судом прысуджаны да штрафу 60 тысяч злотых і сьмяротнага пакараньня. Справу заспакоілі перадачай ВКЛ ад Польшчы гарадоў Лоеў і Любеч. У 1648 прызначаны камісарам для перамоваў із Швэцыяй.
Адзін з кіраўнікоў кальвіністых ВКЛ. У 1631 падараваў Літоўскаму сыноду двор у Слуцку пад канвікт для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыйнага сыноду 1644.
Зямельныя ўладаньні
Апроч бацькавых маёнткаў (Варняны, Дубнікі й Язаў у Віленскім павеце, Сьвіраны, Сураж і Кабыльнік у Ашмянскім) меў Мглін і Дрокаў у Старадубскім павеце, Лебедзева ў Ашмянскім павеце, Холмеч у Рэчыцкім павеце, маёнткі ў Кіеўскім ваяводзтве.
Вонкавыя спасылкі
- Antanas Tyla Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя = Visuotinė lietuvių enciklopedija. — Вільня: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2001. — Т. 1:A–Ar. — С. 40. — 799 с. — (Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя з 23-х тамоў). — ISBN 5-420-01486-6
- Крыніца: Валерый Пазднякоў, «Вялікае Княства Літоўскае»