Яловыя лясы: розьніца паміж вэрсіямі
д стыль |
д артаграфія |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Яловыя лясы''', '''ельнікі''' — вечна |
'''Яловыя лясы''', '''ельнікі''' — вечна зялёныя [[лес|лясы]] з панаваньнем у дрэвавым ярусе [[елка|елкі]]. Распаўсюджаныя ў [[Эўропа|Эўропе]], [[Азія|Азіі]] і [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыцы]]. Бываюць чыстыя і мяшаныя зь іншымі іглічнымі і ліставымі пародамі яловыя лясы. |
||
У [[Беларусь|Беларусі]] яловыя лясы займаюць плошчу каля 6,9 тыс. км², што складае каля 9,6 % усяго лесапакрытага абшара краіны. Часьцей за ўсё ельнікі сустракаюцца на поўначы Беларусі (прыкладна 70 % усіх яловых лясоў краіны), дзе займаюць тэрыторыі, складзеныя гліністымі і суглінкавымі горнымі пародамі. У кірунку з поўначы на поўдзень яловыя лясы істотна зьмяняюцца. Напрыклад, цёмна-іглічным ельнікам паўночнай часткі Беларусі ўласьцівыя ў першым і другім ярусах [[бяроза]] і [[асіна]], у падлеску — [[ядловец]]. У больш паўднёвых раёнах краіны ў першым і другім ярусах яловых лясоў зьяўляецца [[дуб]], [[ясень]] і [[граб]], а ў падлеску - [[ляшчына]] і [[ракітнік]]. |
У [[Беларусь|Беларусі]] яловыя лясы займаюць плошчу каля 6,9 тыс. км², што складае каля 9,6 % усяго лесапакрытага абшара краіны. Часьцей за ўсё ельнікі сустракаюцца на поўначы Беларусі (прыкладна 70 % усіх яловых лясоў краіны), дзе займаюць тэрыторыі, складзеныя гліністымі і суглінкавымі горнымі пародамі. У кірунку з поўначы на поўдзень яловыя лясы істотна зьмяняюцца. Напрыклад, цёмна-іглічным ельнікам паўночнай часткі Беларусі ўласьцівыя ў першым і другім ярусах [[бяроза]] і [[асіна]], у падлеску — [[ядловец]]. У больш паўднёвых раёнах краіны ў першым і другім ярусах яловых лясоў зьяўляецца [[дуб]], [[ясень]] і [[граб]], а ў падлеску - [[ляшчына]] і [[ракітнік]]. |
Вэрсія ад 21:39, 15 кастрычніка 2008
Яловыя лясы, ельнікі — вечна зялёныя лясы з панаваньнем у дрэвавым ярусе елкі. Распаўсюджаныя ў Эўропе, Азіі і Паўночнай Амэрыцы. Бываюць чыстыя і мяшаныя зь іншымі іглічнымі і ліставымі пародамі яловыя лясы.
У Беларусі яловыя лясы займаюць плошчу каля 6,9 тыс. км², што складае каля 9,6 % усяго лесапакрытага абшара краіны. Часьцей за ўсё ельнікі сустракаюцца на поўначы Беларусі (прыкладна 70 % усіх яловых лясоў краіны), дзе займаюць тэрыторыі, складзеныя гліністымі і суглінкавымі горнымі пародамі. У кірунку з поўначы на поўдзень яловыя лясы істотна зьмяняюцца. Напрыклад, цёмна-іглічным ельнікам паўночнай часткі Беларусі ўласьцівыя ў першым і другім ярусах бяроза і асіна, у падлеску — ядловец. У больш паўднёвых раёнах краіны ў першым і другім ярусах яловых лясоў зьяўляецца дуб, ясень і граб, а ў падлеску - ляшчына і ракітнік.
Па ўскраінах нізінных і пераходных балотаў растуць своеасаблівыя травяна-асотавыя і асотава-сфагнавыя яловыя лясы, якія выконваюць важную водарэгуюючую функцыю — садзейнічаюць ўстойліваму пераводу павярхоўных водаў у грунтавыя падземныя воды. У падлеску і ў наглебавым полазе гэтых лясоў пераважаюць расьліны — гіграфіты.
Крыніца
- Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с