Электронная пошта: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Цяперашняя вэрсія на 05:27, 1 ліпеня 2022

Сымбаль @ (эт), які зьяўлецца часткай кожнага SMTP-адрасу электроннай пошты

Электронная пошта, e-mail — мэтад абмену паштовымі паведамленьнямі ў лічбавым фармаце. Сыстэма электроннай пошты пабудаваная па пранцыпе store-and-forward, паводле якой кожны сэрвэр электроннай пошты адпраўляе, атрымлівае і перасылае паведамленьні, якія праходзяць празь яго. Паведамленьні захоўваюцца на сэрвэрах; карыстальнікі могуць чытаць і захоўваць у сябе, проста падключыўшыся да сэрвэра. На пачатку эры электроннай пошты паведамленьні адсылаліся і атрымоўваліся непасрэдна адпраўшчыкам і адрасатам. Вынайдзеная Рэем Томлінсанам, электронная пошта ўпершыню пачала лімітавана выкарыстоўвацца ў 1960-я гады і да сярэдзіны 1970-х гадоў прыняла форму, якую цяпер прызнаюць электроннай поштай. Электронная пошта працуе ў кампутэрных сетках, у першую чаргу на сёньня ў Інтэрнэце. Некаторыя раньнія сыстэмы электроннай пошты патрабавалі, каб аўтар і атрымальнік адначасова былі ў Інтэрнэце, што нагадвае сыстэму імгненных паведамленьняў.

Кожнае электроннае паведамленьне, ліст, складаецца зь дзьвюх абавязковых частак: загалоўка (анг. header) і тэксту паведамленьня (анг. body). Загаловак зьмяшчае мэтазьвесткі: адрас адпраўшчыка і атрымальніка (ці атрымальнікаў), тэму ліста, а таксама розныя тэхнічныя элемэнты (кадаваньне, дадатковыя файлы і г. д.). Спачатку падтрымліваліся паведамленьні, якія зьмяшчаюць толькі тэкст, але потым былі дазволеныя мультымэдыя-дадаткі ў выглядзе розных файлаў. Падобная тэхналёгія была стандартызаваная ў RFC 2045 пры дапамозе RFC 2049, у якім быў раскрыты сэнс Multipurpose Internet Mail Extensions (ад анг. Шматмэтавыя пашырэньні сеціўнай пошты).

Электронная пошта папярэднічала зараджэньню Інтэрнэту і была на самой справе важным інструмэнтам у ягоным стварэньні, але гісторыя сучасных, глябальных інтэрнэт паслугаў электроннай пошты сягае яшчэ ў пачатак ARPANET. Стандарты для кадаваньня паведамленьняў электроннай пошты былі прапанаваны яшчэ ў 1973 годзе (RFC 561). Пераход ад ARPANET да Інтэрнэту ў пачатку 1980-х гадох вырабіў базу для цяперашніх паслуг карыстаньня электроннай поштай. Лісты, якія адпраўляліся на пачатку 1970-х гадох, выглядаюць вельмі падобна на сёньняшнія тэкставыя паведамленьні, якія перадаюцца ў Інтэрнэце праз электронную пошту.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Электронная пошта. (анг.) на Open Directory Project
Гісторыя электроннай пошты. (анг.)
Гісторыя электроннай пошты. Multics. (анг.)
Агляд вытокаў стварэньня сеткавай электроннай пошты. CircleID. (анг.)

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 '''Электронная пошта''', '''e-mail''' — мэтад абмену паштовымі паведамленьнямі ў лічбавым фармаце. Сыстэма электроннай пошты пабудаваная па пранцыпе [[store-and-forward]], паводле якой кожны сэрвэр электроннай пошты адпраўляе, атрымлівае і перасылае паведамленьні, якія праходзяць празь яго. Паведамленьні захоўваюцца на сэрвэрах; карыстальнікі могуць чытаць і захоўваць у сябе, проста падключыўшыся да сэрвэра. На пачатку эры электроннай пошты паведамленьні адсылаліся і атрымоўваліся непасрэдна адпраўшчыкам і адрасатам. Вынайдзеная [[Рэй Томлінсан|Рэем Томлінсанам]], электронная пошта ўпершыню пачала лімітавана выкарыстоўвацца ў 1960-я гады і да сярэдзіны 1970-х гадоў прыняла форму, якую цяпер прызнаюць электроннай поштай. Электронная пошта працуе ў [[кампутэрная сетка|кампутэрных сетках]], у першую чаргу на сёньня ў Інтэрнэце. Некаторыя раньнія сыстэмы электроннай пошты патрабавалі, каб аўтар і атрымальнік адначасова былі ў Інтэрнэце, што нагадвае сыстэму імгненных паведамленьняў.
-Кожнае электроннае паведамленьне, ліст, складаецца зь дзьвюх абавязковых частак: ''загалоўка'' ({{мова-en|header|скарочана}}) і ''тэксту паведамленьня'' ({{мова-en|body|скарочана}}). Загаловак зьмяшчае мэтазьвесткі: адрас адпраўшчыка і атрымальніка (ці атрымальнікаў), тэму ліста, а таксама розныя тэхнічныя элемэнты (кадаваньне, дастасаваныя файлы і г. д.). Спачатку падтрымліваліся паведамленьні, якія зьмяшчаюць толькі тэкст, але потым былі дазволеныя мультымэдыя-дастасаваньні ў выглядзе розных файлаў. Падобная тэхналёгія была стандартызаваная ў [[rfc:2045|RFC 2045]] пры дапамозе [[rfc:2049|RFC 2049]], у якім быў раскрыты сэнс [[MIME|Multipurpose Internet Mail Extensions]] (ад анг. ''Шматмэтавыя пашырэньні сеціўнай пошты'').
+Кожнае электроннае паведамленьне, ліст, складаецца зь дзьвюх абавязковых частак: ''загалоўка'' ({{мова-en|header|скарочана}}) і ''тэксту паведамленьня'' ({{мова-en|body|скарочана}}). Загаловак зьмяшчае мэтазьвесткі: адрас адпраўшчыка і атрымальніка (ці атрымальнікаў), тэму ліста, а таксама розныя тэхнічныя элемэнты (кадаваньне, дадатковыя файлы і г. д.). Спачатку падтрымліваліся паведамленьні, якія зьмяшчаюць толькі тэкст, але потым былі дазволеныя мультымэдыя-дадаткі ў выглядзе розных файлаў. Падобная тэхналёгія была стандартызаваная ў [[rfc:2045|RFC 2045]] пры дапамозе [[rfc:2049|RFC 2049]], у якім быў раскрыты сэнс [[MIME|Multipurpose Internet Mail Extensions]] (ад анг. ''Шматмэтавыя пашырэньні сеціўнай пошты'').
 Электронная пошта папярэднічала зараджэньню [[Інтэрнэт]]у і была на самой справе важным інструмэнтам у ягоным стварэньні, але гісторыя сучасных, глябальных інтэрнэт паслугаў электроннай пошты сягае яшчэ ў пачатак [[ARPANET]]. Стандарты для кадаваньня паведамленьняў электроннай пошты былі прапанаваны яшчэ ў 1973 годзе ([[rfc:561|RFC 561]]). Пераход ад ARPANET да Інтэрнэту ў пачатку 1980-х гадох вырабіў базу для цяперашніх паслуг карыстаньня электроннай поштай. Лісты, якія адпраўляліся на пачатку 1970-х гадох, выглядаюць вельмі падобна на сёньняшнія тэкставыя паведамленьні, якія перадаюцца ў Інтэрнэце праз электронную пошту.