Ідэальны газ

Ідэа́льны газ – матэматычная мадэль газу, у якой прымаюцца за нуль сілы міжмалекулярнага ўзаемадзеяньня, а таксама ўласны аб'ём малекулаў газу.

Ідэальны газ мае наступныя ўласьцівасьці:

• малекулы ідэальнага газу ня маюць аб'ёму – ўвесь яго аб'ём складаюць «прамежкі» паміж малекуламі
• малекулы ідэальнага газу ўзаемадзейнічаюць паміж сабой толькі пры сутыкненьнях
• усе сутыкненьні малекулаў ідэальнага газу зьяўляюцца пругкімі, гэта значыць такімі, пры якіх агульная кінэтычная энэргія не зьмяняецца.

Адрозьніваюць клясычны ідэальны газ, часьцінкі якога падпарадкоўваюцца законам клясычнай мэханікі, і квантавая ідэальны газ. У апошнім адрозьніваюць два віды: часьцінкі аднаго падпарадкоўваюцца статыстыцы Базэ-Айнштэйна, другога – Фэрмі-Дырака.

Паводзіны ідэальнага газу апісвае кінэтычная тэорыя ідэальных газаў.

Паветраныя газы (кісларод, азот і інш.) пры тэмпэратурах і ціску блізкіх да нармальных з добрай ступеньню дакладнасьці адпавядаюць мадэлі ідэальнага газу. З дапамогай мадэлі ідэальнага газу апісваюцца таксама іншыя сыстэмы, у якіх памер часьцінак малы адносна адлегласьцяў паміж імі, а ўзаемадзеяньні адбываюцца толькі на малых адлегласьцях (напрыклад, «электронны газ» валентных электронаў у мэталах, броўнаўскі рух і да т.п.)

Гл. таксама

• Газавыя законы
• Рэальны газ