Штаб Беларускага корпусу самааховы: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Gleb Leo (гутаркі | унёсак)
5462 праўкі
Gleb Leo (гутаркі | унёсак)
5462 праўкі
Радок 12: Радок 12:


* Кіраўнік [[Цэнтральная рада БНС|Цэнтральнай рады БНС]] [[Іван Ермачэнка]] — шэф (галоўны камэндант) БСА
* Кіраўнік [[Цэнтральная рада БНС|Цэнтральнай рады БНС]] [[Іван Ермачэнка]] — шэф (галоўны камэндант) БСА
* Падпалкоўнік [[Язэп Гуцько|Ёсіф Гуцько]] — начальнік штабу [[Беларуская народная самапомач|БНС]]
* Падпалкоўнік [[Язэп Гуцько]] — начальнік штабу [[Беларуская народная самапомач|БНС]]
* Капітан Францішак Кушаль — Галоўны рэфэрэнт («ваенны міністар») БНС і начальнік яе ваеннага аддзелу (Галоўны Вайсковы Рэферэнт БСА<ref>[http://pawet.net/library/history/bel_history/_memoirs/034/%D0%9A%D1%83%D1%88%D0%B0%D0%BB%D1%8C_%D0%A4._%D0%A1%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%B1%D1%8B_%D0%B0%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D0%B2%D0%BE%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D1%8B_%D0%BD%D1%8F%D0%BC%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B9_%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BF%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%96.html Спробы арганізацыі беларускага войска пры нямецкай акупацыі Беларусі]</ref>). У яго падначаленьні ў кожнай акрузе [[Генэральная акруга Беларусь|Беларусі]] знаходзіліся адмысловыя акруговыя рэфэрэнты, якія павіньныя былі адказваць за фармаваньне мясцовых батальёнаў самаабароны.
* Капітан Францішак Кушаль — Галоўны рэфэрэнт («ваенны міністар») БНС і начальнік яе ваеннага аддзелу (Галоўны Вайсковы Рэферэнт БСА<ref>[http://pawet.net/library/history/bel_history/_memoirs/034/%D0%9A%D1%83%D1%88%D0%B0%D0%BB%D1%8C_%D0%A4._%D0%A1%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%B1%D1%8B_%D0%B0%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D1%96%D0%B7%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D0%B2%D0%BE%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D1%8B_%D0%BD%D1%8F%D0%BC%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B9_%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BF%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%96.html Спробы арганізацыі беларускага войска пры нямецкай акупацыі Беларусі]</ref>). У яго падначаленьні ў кожнай акрузе [[Генэральная акруга Беларусь|Беларусі]] знаходзіліся адмысловыя акруговыя рэфэрэнты, якія павіньныя былі адказваць за фармаваньне мясцовых батальёнаў самаабароны.


Вэрсія ад 23:04, 17 чэрвеня 2021

Штаб БСА — кіроўны орган БСА, таксама Вярхо́ўнае кама́ндаваньне БСА. Штаб збольшага займаўся стварэньнем беларускіх вайсковых фармаваньняў у межах БСА.

Стварэньне

29 чэрвеня Вільгэльм Кубэ даручыў фармаваньне батальёнаў БСА Івану Ермачэнку й адначасова папярэдзіў, што яны будуць падпарадкоўвацца камандоўцу СС і паліцыі ў Беларусі. Ніякіх іншых дэталяў ён не зазначыў — іх распрацоўкай павіннае было заняцца кіраўніцтва БНС.

Па вайне Францішак Кушаль пісаў, што загад гэты зрабіў на іх вельмі непрыемнае ўражаньне. Зь яго ясна вынікала, што роля доктора Ермачэнкі й людзей, пакліканых Ермачэнкам, зводзілася толькі да таго, каб паклікаць людзей, адзець іх, заквартараваць і накарміць, а астатняе належала ўжо да немцаў.

Аднак Ермачэнка адразу ж узяўся за справу. Неўзабаве пасьля атрыманьня загаду Цэнэра (ад 15 ліпеня аб стварэньні БСА) ён распачаў арганізацыю штаба БСА і прызначыў ягоным шэфам падпалкоўніка Язэпа Гуцьку.

Склад

Каб стварыць бачнасьць таго, што корпус знаходзіцца пад беларускім кіраўніцтвам, немцы на ўсе вышэйшыя камандныя пасады ў ім дазволілі прызначыць беларусаў. У выніку да красавіка 1943 году, вярхоўнае камандаваньне БСА выглядала наступным чынам:[1]

  • Кіраўнік Цэнтральнай рады БНС Іван Ермачэнка — шэф (галоўны камэндант) БСА
  • Падпалкоўнік Язэп Гуцько — начальнік штабу БНС
  • Капітан Францішак Кушаль — Галоўны рэфэрэнт («ваенны міністар») БНС і начальнік яе ваеннага аддзелу (Галоўны Вайсковы Рэферэнт БСА[2]). У яго падначаленьні ў кожнай акрузе Беларусі знаходзіліся адмысловыя акруговыя рэфэрэнты, якія павіньныя былі адказваць за фармаваньне мясцовых батальёнаў самаабароны.

Заняпад

Напрыканцы ліпеня 1942 году лаяльнага да палітыкі Кубэ Цэнэра зьмяніў СС-брыгадэфюрэр Вальтэр Шымана, які адразу ж пачаў выпраўляць «памылкі» свайго папярэдніка. У верасьні ён адабраў у Ермачэнкі тытул «галоўнага камэнданта» БСА й распусьціў ягоны штаб. А ў красавіка 1943 году была распушчаная й Самаахова.

Крыніцы

  1. ^ Часткі аховы парадку: ад самааховы да беларускай паліцыі
  2. ^ Спробы арганізацыі беларускага войска пры нямецкай акупацыі Беларусі

Вонкавя спасылкі

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Штаб_Беларускага_корпусу_самааховы&oldid=2228996»