Лес: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне літаратура
Метка: рэдактар вікітэксту-2017
W (гутаркі | унёсак)
д →‎Структура: +Крыніца
Радок 19: Радок 19:
== Структура ==
== Структура ==
Структура лясоў залежыць ад фізыка-геаграфічных умоваў асяродзьдзя, відавога складу і біялягічных асаблівасьцей расьлінаў. Для лесу характэрна ярусная будова. Звычайна вылучаюць [[дрэва]]выя ярусы (дрэвастой), ярус [[Хмызьняк|куставага]] падлеску, кусьцікавае, паўкусьцікавае і травяністае покрыва, ярус імхоў і лішайнікаў, пазаярусныя расьліны, як то [[ліяна|ліяны]], эпіфііныя расьліны на ствалах і ў кронах дрэваў. У залежнасьці ад складу, умоваў і асаблівасьцей разьвіцьця вылучаюць вечназялёныя (вільготныя [[трапічны лес|трапічныя лясы]], мангравыя лясы, хвойныя лясы), лістападныя (дробна- і шыракалістыя лясы, мусонныя, саваннавыя і іншыя). Паводле тыпу аднаўленьня адрозьніваюць насенныя і парасткавыя, паводле паходжаньня — натуральныя і штучнаствораныя, паводле гісторыі фармаваньня — карэнныя і другасныя, паводле складу пародаў — чыстыя і зьмяшаныя.
Структура лясоў залежыць ад фізыка-геаграфічных умоваў асяродзьдзя, відавога складу і біялягічных асаблівасьцей расьлінаў. Для лесу характэрна ярусная будова. Звычайна вылучаюць [[дрэва]]выя ярусы (дрэвастой), ярус [[Хмызьняк|куставага]] падлеску, кусьцікавае, паўкусьцікавае і травяністае покрыва, ярус імхоў і лішайнікаў, пазаярусныя расьліны, як то [[ліяна|ліяны]], эпіфііныя расьліны на ствалах і ў кронах дрэваў. У залежнасьці ад складу, умоваў і асаблівасьцей разьвіцьця вылучаюць вечназялёныя (вільготныя [[трапічны лес|трапічныя лясы]], мангравыя лясы, хвойныя лясы), лістападныя (дробна- і шыракалістыя лясы, мусонныя, саваннавыя і іншыя). Паводле тыпу аднаўленьня адрозьніваюць насенныя і парасткавыя, паводле паходжаньня — натуральныя і штучнаствораныя, паводле гісторыі фармаваньня — карэнныя і другасныя, паводле складу пародаў — чыстыя і зьмяшаныя.

== Беларусь ==
На 2019 год плошча ляснога фонду Беларускі перавышала 960 000 [[км²]], зь іх 61 % прыпадала на эксплюатацыйныя лясы, а рэшта на аздараўленчыя і [[Прыродаахоўныя тэрыторыі Беларусі|прыродаахоўныя]]. Пакрытыя лесам землі займалі 830 000 км², што складала 0,88 [[гектар]]у на жыхара Беларусі. Агульны запас лясных насаджэньняў налічваў 1,8 млрд [[Кубамэтар|кубамэтраў]]. Сярэдні ўзрост насаджэньняў складаў 56 гадоў. Лясістасьць земляў Беларусі складала 39,9 %, у тым ліку па абласьцях: 1) [[Гомельская вобласьць|Гомельская]] — 46,6 %, 2) [[Віцебская вобласьць|Віцебская]] — 41,3 %, 3) [[Менская вобласьць|Менская]] — звыш 38,4 %, 4) [[Магілёўская вобласьць|Магілёўская]] — каля 38,4 %, 5) [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейская]] — 36,4 %, 6) [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзенская]] — 35,7 %. Найбольш лясістым сярод [[Раёны Беларусі|раёнаў Беларусі]] быў [[Расонскі раён|Расонскі]] на поўначы Віцебскай вобласьці, дзе лясы займалі 71,3 % земляў. За 2020 год у 78 пастаянных гадавальніках [[Міністэрства лясной гаспадаркі Беларусі]] вырасьцілі каля 375 млн саджанцаў, у тым ліку 21,4 млн (5,7 %) з закрытым [[карэньне]]м. Плошча лесааднаўленьня і лесаўзьвядзеньня налічвала 492 км². У гадавальніках лясных гаспадарак 180,5 га засеялі [[насеньне]]м драўняных і [[хмызьняк]]овых [[парода]]ў, зь іх 51 га (28 %) палепшаным насеньнем<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Лясы Беларусі|спасылка=https://blr.belta.by/infographica/view/ljasy-belarusi-13765/|выдавец=[[Беларускае тэлеграфнае агенцтва]]|дата публікацыі=7 красавіка 2021|дата доступу=7 чэрвеня 2021}}</ref>.


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==

Вэрсія ад 10:36, 7 чэрвеня 2021

Лес — комплекс разнастайнай (у асноўным драўлянай) расьліннасьці ўласьцівы для дадзенага геаграфічнага рэгіёну. На 2011 г. агульная плошча лясоў на Зямлі перавышала 34 млн км² (27% плошчы зямной сушы). Палова гэтай лясной зоны належыць трапічным лясам, чвэрць разьмяшчаецца ў паўночным паўшар’і. Агульны запас драўніны на 2011 г. складаў 390 млрд м³. Найбольшы запас драўніны на адным гектары лесу адзначаўся ў Гватэмале — 355 м³. У Беларусі гэты паказьнік пры канцы 2010 г. складаў 194 м³[1].

Лес узьдзейнічае на працэсы глебаўтварэньня, клімат, кругазварот вільгаці, зьяўляецца адным з плянэтарных акумулятараў жывога рэчыва ў біясфэры; актыўна ўзаемадзейнічае з трапасфэрай і вызначае ўзровень кіслароднага і вугляроднага абмену. Выконвае водаахоўную, глебаахоўную, рэкрэацыйную і іншыя функцыі. Выключная роля лесу ў экалягічнай раўнавазе біясфэры, захаваньні генэтычнай разнастайнасьці расьлінаў і жывёлаў, як крыніц рэсурсаў для розных галін прамысловасьці і сельскай гаспадаркі, робяць неабходнымі мерапрыемствы па ахове лясоў, аднаўленьні лясоў, лесаразьвядзеньні.

У паветры лясоў прысутнічае болей 300 назваў розных хімічных злучэньняў. Лясы актыўна пераўтвараюць паветраныя забруджваньні. Самай вялікай акісьляючай здольнасьцю валодаюць іглічныя лясы. Лес актыўна паглынае прамысловыя забруджваньні (пыл, вуглевадароды). Лясы, асабліва іглічныя, выдзяляюць лятучыя рэчывы, якія забіваюць шматлікія хвораўтвараючыя мікробы.

Лясныя прадукты актыўна выкарыстоўваюцца чалавекам як:

  • крыніца харчаваньня (грыбы, ягады, зьверы, птушкі і г.д.)
  • крыніца энэргіі (дровы)
  • будаўнічыя матэрыялы
  • сыравіна для вытворчасьці (папера і г.д.)
  • штучныя лясы для абароны глебы

Лес зьяўляецца ўзнаўляльным прыродным рэсурсам, які забясьпечвае ўстойлівасьць біясфэры. Важны кампанэнт геаграфічных ляндшафтаў. Вывучэньнем лесу займаюцца лесазнаўства і лесаводзтва. На жаль, у наш час вырубка лясоў значна перавышае яго аднаўленьне.

У Беларусі самым вялікім лясным масівам зьяўляецца Белавеская пушча.

Структура

Структура лясоў залежыць ад фізыка-геаграфічных умоваў асяродзьдзя, відавога складу і біялягічных асаблівасьцей расьлінаў. Для лесу характэрна ярусная будова. Звычайна вылучаюць дрэвавыя ярусы (дрэвастой), ярус куставага падлеску, кусьцікавае, паўкусьцікавае і травяністае покрыва, ярус імхоў і лішайнікаў, пазаярусныя расьліны, як то ліяны, эпіфііныя расьліны на ствалах і ў кронах дрэваў. У залежнасьці ад складу, умоваў і асаблівасьцей разьвіцьця вылучаюць вечназялёныя (вільготныя трапічныя лясы, мангравыя лясы, хвойныя лясы), лістападныя (дробна- і шыракалістыя лясы, мусонныя, саваннавыя і іншыя). Паводле тыпу аднаўленьня адрозьніваюць насенныя і парасткавыя, паводле паходжаньня — натуральныя і штучнаствораныя, паводле гісторыі фармаваньня — карэнныя і другасныя, паводле складу пародаў — чыстыя і зьмяшаныя.

Беларусь

На 2019 год плошча ляснога фонду Беларускі перавышала 960 000 км², зь іх 61 % прыпадала на эксплюатацыйныя лясы, а рэшта на аздараўленчыя і прыродаахоўныя. Пакрытыя лесам землі займалі 830 000 км², што складала 0,88 гектару на жыхара Беларусі. Агульны запас лясных насаджэньняў налічваў 1,8 млрд кубамэтраў. Сярэдні ўзрост насаджэньняў складаў 56 гадоў. Лясістасьць земляў Беларусі складала 39,9 %, у тым ліку па абласьцях: 1) Гомельская — 46,6 %, 2) Віцебская — 41,3 %, 3) Менская — звыш 38,4 %, 4) Магілёўская — каля 38,4 %, 5) Берасьцейская — 36,4 %, 6) Гарадзенская — 35,7 %. Найбольш лясістым сярод раёнаў Беларусі быў Расонскі на поўначы Віцебскай вобласьці, дзе лясы займалі 71,3 % земляў. За 2020 год у 78 пастаянных гадавальніках Міністэрства лясной гаспадаркі Беларусі вырасьцілі каля 375 млн саджанцаў, у тым ліку 21,4 млн (5,7 %) з закрытым карэньнем. Плошча лесааднаўленьня і лесаўзьвядзеньня налічвала 492 км². У гадавальніках лясных гаспадарак 180,5 га засеялі насеньнем драўняных і хмызьняковых пародаў, зь іх 51 га (28 %) палепшаным насеньнем[2].

Крыніцы

  1. ^ Сяргей Расолька. Лес — сусьветнае багацьце // Мясцовае самакіраваньне. — 3 лютага 2011. — № 4 (242). — С. 2.
  2. ^ Лясы Беларусі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 7 красавіка 2021 г. Праверана 7 чэрвеня 2021 г.

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Лессховішча мультымэдыйных матэрыялаў