М’юзыкал: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д артаграфія
Радок 2: Радок 2:
'''М’ю́зыкал''' ({{мова-en|musical|скарочана}} — «музычны») — музычна-сцэнічны [[жанр]], які спалучае сродкі эстраднай і побытавай [[Музыка|музыкі]], драматычнага, [[Харэаграфія|харэаграфічнага]] і [[Опэра|опэрнага]] [[мастацтва]]ў. Мае скразную плястычную [[Драматургія|драматургію]] і ўлучае сьпеўна-харэаграфічныя ансамблі. Бывае [[камэдыя]]й і [[драма]]й. Утварыўся ў 1920—1930-я гг. у [[ЗША]]. Яго вытокі ў звычаях ангельска-амэрыканскай [[Баляда|баляднай]] опэры і музычнай камэдыі канца 19 — пачатку 20 стагодзьдзя. Зазнаў росквіт у 1940—1960-я гг.: {{Артыкул у іншым разьдзеле|Рычард Роджэрс||en|Richard Rodgers}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Аклагома (м’юзыкал)|«Аклагома»|en|Oklahoma!}} (1943), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Коўл Портэр||en|Cole Porter}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Цалуй мяне, Кэт|«Цалуй мяне, Кэт»|en|Kiss Me, Kate}} (1948), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Фрэдэрык Лоў||en|Frederick Loewe}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Мая прыгажуня|«Мая прыгажуня»|en|My Fair Lady}} (1956), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Леанард Бэрнстайн||en|Leonard Bernstein}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Ўэстсайдзкі расказ|«Ўэстсайдзкі расказ»|en|West Side Story}} (1957), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Джэры Бок||en|Jerry Bock}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Скрыпач на даху|«Скрыпач на даху»|en|Fiddler on the Roof}} (1964), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Джэры Герман||en|Jerry Herman}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Прывітаньне, Долі|«Прывітаньне, Долі!»|en|Hello, Dolly! (musical)}} (1964) і {{Артыкул у іншым разьдзеле|Міч Лі||en|Mitch Leigh}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Чалавек зь Ля-Манчы|«Чалавек зь Ля-Манчы»|en|Man of La Mancha}} (1965). З канца 1960-х гг. пашырыўся ў Эўропе. Адбыліся экранізацыі: І. Бажант, І. Маласек і В. Гала «[[Старыя на ўборцы хмелю]]» (Чэхаславаччына, 1964), [[Мішэль Легран]] {{Артыкул у іншым разьдзеле|Паненкі з Рашфору|«Паненкі з Рашфору»|fr|Les Demoiselles de Rochefort}} (Францыя, 1967), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Джулі Стайн||en|Jule Styne}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Сьмешная дзяўчына (фільм)|«Сьмешная дзяўчына»|en|Funny Girl (film)}} (ЗША, 1968), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Лаянэл Барт||en|Lionel Bart}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Олівэр (фільм)|«Олівэр»|en|Oliver! (film)}} (Ангельшчына, 1970)<ref name="БЭ"/>.
'''М’ю́зыкал''' ({{мова-en|musical|скарочана}} — «музычны») — музычна-сцэнічны [[жанр]], які спалучае сродкі эстраднай і побытавай [[Музыка|музыкі]], драматычнага, [[Харэаграфія|харэаграфічнага]] і [[Опэра|опэрнага]] [[мастацтва]]ў. Мае скразную плястычную [[Драматургія|драматургію]] і ўлучае сьпеўна-харэаграфічныя ансамблі. Бывае [[камэдыя]]й і [[драма]]й. Утварыўся ў 1920—1930-я гг. у [[ЗША]]. Яго вытокі ў звычаях ангельска-амэрыканскай [[Баляда|баляднай]] опэры і музычнай камэдыі канца 19 — пачатку 20 стагодзьдзя. Зазнаў росквіт у 1940—1960-я гг.: {{Артыкул у іншым разьдзеле|Рычард Роджэрс||en|Richard Rodgers}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Аклагома (м’юзыкал)|«Аклагома»|en|Oklahoma!}} (1943), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Коўл Портэр||en|Cole Porter}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Цалуй мяне, Кэт|«Цалуй мяне, Кэт»|en|Kiss Me, Kate}} (1948), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Фрэдэрык Лоў||en|Frederick Loewe}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Мая прыгажуня|«Мая прыгажуня»|en|My Fair Lady}} (1956), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Леанард Бэрнстайн||en|Leonard Bernstein}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Ўэстсайдзкі расказ|«Ўэстсайдзкі расказ»|en|West Side Story}} (1957), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Джэры Бок||en|Jerry Bock}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Скрыпач на даху|«Скрыпач на даху»|en|Fiddler on the Roof}} (1964), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Джэры Герман||en|Jerry Herman}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Прывітаньне, Долі|«Прывітаньне, Долі!»|en|Hello, Dolly! (musical)}} (1964) і {{Артыкул у іншым разьдзеле|Міч Лі||en|Mitch Leigh}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Чалавек зь Ля-Манчы|«Чалавек зь Ля-Манчы»|en|Man of La Mancha}} (1965). З канца 1960-х гг. пашырыўся ў Эўропе. Адбыліся экранізацыі: І. Бажант, І. Маласек і В. Гала «[[Старыя на ўборцы хмелю]]» (Чэхаславаччына, 1964), [[Мішэль Легран]] {{Артыкул у іншым разьдзеле|Паненкі з Рашфору|«Паненкі з Рашфору»|fr|Les Demoiselles de Rochefort}} (Францыя, 1967), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Джулі Стайн||en|Jule Styne}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Сьмешная дзяўчына (фільм)|«Сьмешная дзяўчына»|en|Funny Girl (film)}} (ЗША, 1968), {{Артыкул у іншым разьдзеле|Лаянэл Барт||en|Lionel Bart}} {{Артыкул у іншым разьдзеле|Олівэр (фільм)|«Олівэр»|en|Oliver! (film)}} (Ангельшчына, 1970)<ref name="БЭ"/>.


Сярод беларускіх [[кампазытар]]аў м’юзыклы стварылі: [[Алег Залётнеў]] «[[Валенсіянскія вар’яты]]» (1983, паводле [[Лопэ дэ Вэга|Лопэ дэ Вэгі]]), «[[Дапытлівы слонік]]» (1993, паводле [[Рэд’ярд Кіплінг|Рэд’ярда Кіплінга]]), «[[Драўляны рыцар]]» (1994) і «[[Сьцяпан — вялікі пан]]» (1995, паводле [[Артур Вольскі|Артура Вольскага]]); [[Андрэй Мдывані]] «[[Мес Менд]]» (1987); [[Уладзімер Кандрусевіч]] «[[Нявеста для Марціна]]» (1988), [[Джулія (м’юзыкал)|«Джулія»]] (1990, паводле [[Ўільям Сомэрсэт Моэм|Ўільяма Моэма]]), «[[Шклянка вады]]» (1994) і «[[Залёты]]» (1992, паводле [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]] ў [[Віцебск]]у), [[Сяргей Бельцюкоў]] «Сьцяпан — вялікі пан» (1989) і [[Аляксандар Будзько]] «[[Пітэр Пэн]]» (1990)<ref name="БЭ">{{Кніга|аўтар=|частка=Мюзыкл|загаловак=[[Беларуская энцыкляпэдыя]] ў 18 тамах|арыгінал=|спасылка=|адказны=гал.рэд. [[Генадзь Пашкоў]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі]]|год=2000|том11|старонкі=59|старонак=560|сэрыя=|isbn=985-11-0188-5|наклад=10 000}}</ref>.
Сярод беларускіх [[кампазытар]]аў м’юзыклы стварылі: [[Алег Залётнеў]] «[[Валенсіянскія вар’яты]]» (1983, паводле [[Лопэ дэ Вэга|Лопэ дэ Вэгі]]), «[[Дапытлівы слонік]]» (1993, паводле [[Рэд’ярд Кіплінг|Рэд’ярда Кіплінга]]), «[[Драўляны рыцар]]» (1994) і «[[Сьцяпан — вялікі пан]]» (1995, паводле [[Артур Вольскі|Артура Вольскага]]); [[Андрэй Мдывані]] «[[Мес Менд]]» (1987); [[Уладзімер Кандрусевіч]] «[[Нявеста для Марціна]]» (1988), [[Джулія (м’юзыкал)|«Джулія»]] (1990, паводле [[Ўільям Сомэрсэт Моэм|Ўільяма Моэма]]), «[[Шклянка вады]]» (1994) і «[[Залёты]]» (1992, паводле [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча]] ў [[Віцебск]]у), [[Сяргей Бельцюкоў]] «Сьцяпан — вялікі пан» (1989) і [[Аляксандар Будзько]] «[[Пітэр Пэн]]» (1990)<ref name="БЭ">{{Кніга|аўтар=|частка=Мюзыкл|загаловак=[[Беларуская энцыкляпэдыя]] ў 18 тамах|арыгінал=|спасылка=|адказны=гал.рэд. [[Генадзь Пашкоў]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі]]|год=2000|том11|старонкі=59|старонак=560|сэрыя=|isbn=985-11-0188-5|наклад=10 000}}</ref>.


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
{{Крыніцы}}

== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons}}


[[Катэгорыя:Музычныя жанры]]
[[Катэгорыя:Музычныя жанры]]

Вэрсія ад 13:45, 4 сакавіка 2021

М’юзыкал «1000 і адна ноч» (2014) у Беларускім дзяржаўным акадэмічным музычным тэатры

М’ю́зыкал (анг. musical — «музычны») — музычна-сцэнічны жанр, які спалучае сродкі эстраднай і побытавай музыкі, драматычнага, харэаграфічнага і опэрнага мастацтваў. Мае скразную плястычную драматургію і ўлучае сьпеўна-харэаграфічныя ансамблі. Бывае камэдыяй і драмай. Утварыўся ў 1920—1930-я гг. у ЗША. Яго вытокі ў звычаях ангельска-амэрыканскай баляднай опэры і музычнай камэдыі канца 19 — пачатку 20 стагодзьдзя. Зазнаў росквіт у 1940—1960-я гг.: Рычард Роджэрс(en) «Аклагома»(en) (1943), Коўл Портэр(en) «Цалуй мяне, Кэт»(en) (1948), Фрэдэрык Лоў(en) «Мая прыгажуня»(en) (1956), Леанард Бэрнстайн(en) «Ўэстсайдзкі расказ»(en) (1957), Джэры Бок(en) «Скрыпач на даху»(en) (1964), Джэры Герман(en) «Прывітаньне, Долі!»(en) (1964) і Міч Лі(en) «Чалавек зь Ля-Манчы»(en) (1965). З канца 1960-х гг. пашырыўся ў Эўропе. Адбыліся экранізацыі: І. Бажант, І. Маласек і В. Гала «Старыя на ўборцы хмелю» (Чэхаславаччына, 1964), Мішэль Легран «Паненкі з Рашфору»(fr) (Францыя, 1967), Джулі Стайн(en) «Сьмешная дзяўчына»(en) (ЗША, 1968), Лаянэл Барт(en) «Олівэр»(en) (Ангельшчына, 1970)[1].

Сярод беларускіх кампазытараў м’юзыклы стварылі: Алег Залётнеў «Валенсіянскія вар’яты» (1983, паводле Лопэ дэ Вэгі), «Дапытлівы слонік» (1993, паводле Рэд’ярда Кіплінга), «Драўляны рыцар» (1994) і «Сьцяпан — вялікі пан» (1995, паводле Артура Вольскага); Андрэй Мдывані «Мес Менд» (1987); Уладзімер Кандрусевіч «Нявеста для Марціна» (1988), «Джулія» (1990, паводле Ўільяма Моэма), «Шклянка вады» (1994) і «Залёты» (1992, паводле Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча ў Віцебску), Сяргей Бельцюкоў «Сьцяпан — вялікі пан» (1989) і Аляксандар Будзько «Пітэр Пэн» (1990)[1].

Крыніцы

  1. ^ а б Мюзыкл // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 2000. — С. 59. — 560 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0188-5