Слуцкі летапіс: розьніца паміж вэрсіямі
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
|||
Радок 5: | Радок 5: | ||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
* {{кніга|частка=Слуцкая летопись. Виленская летопись. Летопись Археологического общества|загаловак=Полное собрание русских летописей|том=XXXV: Белорусско-литовские летописи|адказны=Подг. Н. Н. Улащик|год=1980|месца=М.|старонкі=68—102}} ([http://starbel.narod.ru/razn/p068.djvu DJVU], [http://izbornyk.org.ua/psrl3235/lytov17.htm тэкст]) |
* {{кніга|частка=Слуцкая летопись. Виленская летопись. Летопись Археологического общества|загаловак=Полное собрание русских летописей|том=XXXV: Белорусско-литовские летописи|адказны=Подг. Н. Н. Улащик|год=1980|месца=М.|старонкі=68—102}} ([https://web.archive.org/web/20111104214614/http://starbel.narod.ru/razn/p068.djvu DJVU], [http://izbornyk.org.ua/psrl3235/lytov17.htm тэкст]) |
||
{{Беларускія летапісы}} |
{{Беларускія летапісы}} |
Цяперашняя вэрсія на 19:53, 23 студзеня 2021
Слу́цкі або Ўва́раўскі летапіс — помнік літоўскага летапісаньня XVI стагодзьдзя, адзіны сьпіс трэцяй, скарочанай рэдакцыі літоўскага летапісу 1446 году. Захаваўся ў рукапісе першай чвэрці XVI стагодзьдзя. Паводле зацемак на палёх, датычных слуцкіх князёў, ён знаходзіўся і, імаверна, быў напісаны ў Слуцку, у выніку чаго і атрымаў такі назоў. Часам яго называюць Увараўскім летапісам або Ўвараўскім сьпісам, бо працяглы час ён захоўваўся ў бібліятэцы заснавальніка Маскоўскага археалягічнага таварыства графа Аляксея Уварава(ru). Слуцкі летапіс — помнік старабеларускай мовы. Зьяўляецца каштоўнай крыніцай для вывучэньня гісторыі ВКЛ XIV—XV стагодзьдзяў.
Рукапіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У захаваўшымся да нашага часу экзэмпляры Слуцкага летапісу 106 аркушоў. Першыя старонкі летапісу не захаваліся, а ў захаваным пачатковым лісьце адарваная верхняя частка. Астатняя частка летапісу мае нумарацыю арабскімі лічбамі — у правым ніжнім куце, верагодна — пісаў чалавек XIX стагодзьдзя. Нумарацыя пачынаецца з аркуша 6. Папярэднія 5 аркушаў пашкоджаныя, да іх з аднаго боку прычэпленыя папяровыя палоскі зь лічбамі. На 6-м аркушы ўверсе стаіць вынасны знак, а ўнізе напісана: «Азначаныя старонкі цэлых аркушаў летапісу арабскімі лічбамі мною 14 студзеня 1839 г.». Бачна, што пад гэтым тэкстам быў подпіс, які ў далейшым быў сьцёрты.