Базыляны: розьніца паміж вэрсіямі
д шаблён |
Rescuing 0 sources and tagging 1 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
||
| Радок 19: | Радок 19: | ||
* Конституції Чину святого Василія Великого. Рим, 2002; |
* Конституції Чину святого Василія Великого. Рим, 2002; |
||
* Catalogus Ordinis Basiliani Sancti Iosaphat. Romae, 2005; |
* Catalogus Ordinis Basiliani Sancti Iosaphat. Romae, 2005; |
||
* [[Алесь Суша|Суша]] А. [http://content.nlb.by/content/dav/nlb/DDC/DED/B/nbb_print/nbb_in_print_01398.pdf Базыльяне] // Культура Беларусі: энцыклапедыя. Мінск, 2010. Т.1. С.407―410. |
* [[Алесь Суша|Суша]] А. [http://content.nlb.by/content/dav/nlb/DDC/DED/B/nbb_print/nbb_in_print_01398.pdf Базыльяне]{{Недаступная спасылка|date=January 2021 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }} // Культура Беларусі: энцыклапедыя. Мінск, 2010. Т.1. С.407―410. |
||
{{Каталіцкія ордэны}} |
{{Каталіцкія ордэны}} |
||
Цяперашняя вэрсія на 04:57, 23 студзеня 2021
Базыля́ны (таксама базыльяне, базыльяны; па-лацінску: OSBM — Ordo Sancti Basilii Magni) — агульны назоў некалькіх каталіцкіх манаскіх ордэнаў Бізантыйскага абраду, якія прытрымліваюцца статуту, складзеным сьвятым Базылём Вялікім.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Архіяпіскап Цэзарэі Кападакійскае Васіль Вялікі й Рыгор Назіянзійскі распрацавалі манаскі статут у дзьвюх вэрсіях — поўнай і кароткай. Статут сьвятога Васіля Вялікага зрабіў моцны ўплыў як на ўсходнюю царкву, гэтак і на заходні манаскі статут сьвятога Бэнэдыкта Нурсійскага. У адрозьненьне ад Антонія Вялікага, які навучаў пустэльніцкаму жыцьцю, і ад Пахомія, які намагаўся злучыць пустэльніцтва з элемэнтамі манскае кінобіі (сумеснае жыцьцё), Васіль Вялікі пабудаваў свой статут выключна на кінобіі й зьвязваў сузіральны лад жыцьця з грамадзка-карыснай дзейнасьцю. У ІХ стагодзьдзі статут Васіля Вяікага лёг у падмурак статуту, распрацаванага Тэадорам Студытам.
Да базылянаў належаць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Ордэн італійскіх базылянаў кляштару Гротафэрата (па-лацінску: Ordo Вasilianus Italiae, seu Cryptoferratensis);
- Ордэн базылянаў Сьвятога Язафата (па-лацінску: Ordo Вasilianus Sancti Josaphat);
- Ордэн базылянаў-мэлькітаў Сьвятога Збаўцы (па-лацінску: Ordo Вasilianus Sanctissimi Salvatoris Melkitarum);
- Ордэн базылянаў-мэлькітаў сьвятога Яна Хрысьціцеля (па-лацінску: Ordo Вasilianus Sancti Johannis Baptistae (Soaritarum) Melkitarum);
- Ордэн базылянаў-мэлькітаў алепінцаў (па-лацінску: Ordo Вasilianus Aleppensis Melkitarum);
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Усе базылянскія ордэны маюць таксама жаночыя галіны (гл. базылянкі).
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Акты издаваемые Виленскою Археографическою комиссиею для разбора древних актов. Вильна, 1914 г., с. 503 (209);
- Католическая энциклопедия, изд. оо. Францисканцев, 2002.
- Конституції Чину святого Василія Великого. Рим, 2002;
- Catalogus Ordinis Basiliani Sancti Iosaphat. Romae, 2005;
- Суша А. Базыльяне(недаступная спасылка) // Культура Беларусі: энцыклапедыя. Мінск, 2010. Т.1. С.407―410.