Густынскі летапіс: розьніца паміж вэрсіямі
выпраўленьне спасылак |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Густынскі''' альбо '''Густыньскі летапіс''' — летапісны [[звод]], створаны на ўкраінскіх землях ў [[16 стагодзьдзе| |
'''Густынскі''' альбо '''Густыньскі летапіс''' — летапісны [[звод]], створаны на ўкраінскіх землях ў [[16 стагодзьдзе|XVI]] — [[17 стагодзьдзе|XVII стагодзьдзі]]. Названы па [[Густынскі манастыр|Густынскім манастары]] на [[Палтаўская вобласьць|Палтаўшчыне]]. Сярод крыніцаў, як лічыцца, — [[Іпацьеўскі летапіс]] і [[Васкрасенскі летапіс]]. |
||
== Друкаваныя выданьні == |
|||
Выдаваўся ў 1843 годзе ў дадатку да [[Іпацьеўскі летапіс|Іпацьеўскага летапісу]] і ў 2003 годзе [[Пушкінскі дом|Інстытутам расейскай літаратуры]] (Пушкінскі Дом) [[Расейская акадэмія навук|Расейскай акадэміі навук]] у [[Санкт-Пецярбург|Пецярбурскім]] выдавецкім доме «''Дмитрий Буланин''» у томе 40 [[Поўны збор рускіх летапісаў|Поўнага збору рускіх летапісаў]]<ref>{{кніга|аўтар=|частка=|спасылка частка=|загаловак=[[Поўны збор рускіх летапісаў|Полное собрание русских летописей]]: Том 40. Густынская летопись|спасылка=|адказны=|выданне=|месца=СПб.|выдавецтва=Дмитрий Буланин|год=2003|том=|старонкі=|серыя=|тыраж=}} (в пер.)</ref>. |
|||
== Некаторыя цытаты == |
|||
Слова «[[Украіна|Ўкраіна]]» згадваецца толькі ў двух фрагмэнтах у архаічнай форме «''Ўкрайна''»:{{Пачатак цытаты}} |
|||
О началѣ козаковъ. В лѣто 7024. 1516… В сие лѣто начашася на Украйнѣ козаки, о них же откуду и како начало свое прияша нѣчто речемъ «Аще и от начала своего сей нашъ народ руский бранми всегда употребляшеся… якоже в семъ лѣтописци естъ видѣти, донелѣ же през Батиа, татарского царя, иже землю нашу Рускую пусту сотвори, а народ нашъ умали и смири…» (л.164 об.) |
|||
{{Канец цытаты|крыніца=[http://izbornyk.org.ua/rizne/gustm.htm Заўвагі да выданьня т. 40 «Полное собрание русских летописей»]}}{{Пачатак цытаты}} |
|||
Жигмонтъ король… посла Прецлава Лянцкорунского на Украйну собрати люду и такожде Татаром пакостити. (л.165.) |
|||
{{Канец цытаты|крыніца=[http://izbornyk.org.ua/rizne/gustm.htm Заўвагі да выданьня т. 40 «Полное собрание русских летописей»]}} |
|||
== Глядзіце таксама == |
|||
* [[Летапісы Русі]] |
|||
== Крыніцы == |
|||
<references /> |
|||
== Літаратура == |
|||
* Полное собрание русских летописей. Т. 2. СПб., 1843. |
|||
* {{кніга|аўтар=|частка=|спасылка частка=|загаловак=[[Поўны збор рускіх летапісаў|Полное собрание русских летописей]]: Том 40. Густынская летопись|спасылка=|адказны=Подг. текста Ю. В. Анхимюка, С. В. Завадской и др.; Ред. тома: В. А. Кучкин (отв. ред.), Л. Л. Муравьёва, А. М. Панченко(†)|выданне=|месца=СПб.|выдавецтва=Дмитрий Буланин|год=2003|том=|старонкі=|старонак=202|серыя=|isbn=5-86007-200-7|тыраж=}} |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
|||
* [http://vkl.by/articles/771 Густынскі летапіс] на сайце Электроннай энцыкляпэдыі «[[Вялікае Княства Літоўскае (энцыкляпэдыя)|Вялікага Княства Літоўскага]]» |
|||
* [http://www.oval.ru/enc/21236.html Артыкул у ВСЭ] {{ref-ru}} |
|||
* [http://litopys.org.ua/gustmon/gusm.htm Густынскі летапіс (фрагмент у пер. на суч. ўкр. мову)] {{ref-uk}} |
|||
{{Беларускія летапісы}} |
{{Беларускія летапісы}} |
||
Радок 7: | Радок 34: | ||
[[Катэгорыя:Летапісы]] |
[[Катэгорыя:Летапісы]] |
||
[[Катэгорыя:Культура Палтаўскай вобласьці]] |
|||
[[Катэгорыя:Творы XVI стагодзьдзя]] |
Вэрсія ад 15:41, 18 студзеня 2021
Густынскі альбо Густыньскі летапіс — летапісны звод, створаны на ўкраінскіх землях ў XVI — XVII стагодзьдзі. Названы па Густынскім манастары на Палтаўшчыне. Сярод крыніцаў, як лічыцца, — Іпацьеўскі летапіс і Васкрасенскі летапіс.
Друкаваныя выданьні
Выдаваўся ў 1843 годзе ў дадатку да Іпацьеўскага летапісу і ў 2003 годзе Інстытутам расейскай літаратуры (Пушкінскі Дом) Расейскай акадэміі навук у Пецярбурскім выдавецкім доме «Дмитрий Буланин» у томе 40 Поўнага збору рускіх летапісаў[1].
Некаторыя цытаты
Слова «Ўкраіна» згадваецца толькі ў двух фрагмэнтах у архаічнай форме «Ўкрайна»:
О началѣ козаковъ. В лѣто 7024. 1516… В сие лѣто начашася на Украйнѣ козаки, о них же откуду и како начало свое прияша нѣчто речемъ «Аще и от начала своего сей нашъ народ руский бранми всегда употребляшеся… якоже в семъ лѣтописци естъ видѣти, донелѣ же през Батиа, татарского царя, иже землю нашу Рускую пусту сотвори, а народ нашъ умали и смири…» (л.164 об.)
— Заўвагі да выданьня т. 40 «Полное собрание русских летописей»
Жигмонтъ король… посла Прецлава Лянцкорунского на Украйну собрати люду и такожде Татаром пакостити. (л.165.)
— Заўвагі да выданьня т. 40 «Полное собрание русских летописей»
Глядзіце таксама
Крыніцы
- ^ Полное собрание русских летописей: Том 40. Густынская летопись. — СПб.: Дмитрий Буланин, 2003. (в пер.)
Літаратура
- Полное собрание русских летописей. Т. 2. СПб., 1843.
- Полное собрание русских летописей: Том 40. Густынская летопись / Подг. текста Ю. В. Анхимюка, С. В. Завадской и др.; Ред. тома: В. А. Кучкин (отв. ред.), Л. Л. Муравьёва, А. М. Панченко(†). — СПб.: Дмитрий Буланин, 2003. — 202 с. — ISBN 5-86007-200-7
Вонкавыя спасылкі
- Густынскі летапіс на сайце Электроннай энцыкляпэдыі «Вялікага Княства Літоўскага»
Гэта — накід артыкула пра Ўкраіну. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
Гэта — накід артыкула па гісторыі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |