22 578
зьменаў
д (→Апісаньне: ь) |
|||
Летапіс захаваўся ў розных сьпісах ([[Віленскі летапіс|Віленскім]], [[Супрасьльскі летапіс|Супрасьльскім]], [[Слуцкі летапіс|Слуцкім]], [[Летапіс Красінскага|Красінскага]], [[Летапіс Рачынскага|Рачынскага]] й інш.), летапісных зводах і гістарычных кампіляцыях. У XV стагодзьдзі паслужыла асновай часткі [[Беларуска-літоўскі летапіс 1446 году|Беларуска-літоўскай летапісе 1446]] і часткова выкарыстаная польскім гісторыкам [[Ян Длугаш|Янам Длугаша]] ў «[[Гісторыя Польшчы|Гісторыі Польшчы]]». У XVI стагодзьдзі «Летапісец» увайшоў у склад [[Хроніка Вялікага Княства Літоўскага і Жамойцкага|другога]] й [[Хроніка Быхаўца|трэцяга]] летапісных збораў, празь якія перайшоў у «[[Хроніка польская, літоўская, жамойцкая і ўсяе Русі|Хроніку польскую, літоўскую, жамойцкую і ўсяе Русі]]» [[Мацей Стрыйкоўскі|Мацея Стрыйкоўскага]]. «Летапісец» быў вядомы таксама ў Паўночна-Усходняй Русі, дзе ня раз перапісваўся і перапрацоўваўся ([[Сьпіс Дуброўскага|сьпісы Дуброўскага]], [[Сьпіс Пагодзіна|Пагодзіна]] й інш.).
Летапіс быў перакладзены ў [[Польская мова|польскую]], [[Нямецкая мова|нямецкую]], [[Летувіская мова|
== Літаратура ==
|
зьменаў