Каб людзі не журыліся: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне
→‎Цікавыя факты: артаграфія
Радок 34: Радок 34:


== Цікавыя факты ==
== Цікавыя факты ==
Калі купалаўцы захацелі паехаць з п’есай у [[Кіеў]], дазволу не даў сакратар [[ЦК КПБ]] па ідэалогіі [[Цімафей Гарбуноў]], які палічыў, што суседзі будуць смяяцца з беларусаў. І твор знялі з рэпертуару<ref>[http://www.belniva.by/news_full.php?id_news=10298 http://www.belniva.by/news_full.php?id_news=10298]</ref>.
Калі купалаўцы захацелі паехаць з п’есай у [[Кіеў]], дазволу не даў сакратар [[ЦК КПБ]] па ідэалёгіі [[Цімафей Гарбуноў]], які палічыў, што суседзі будуць смяяцца з беларусаў. І твор знялі з рэпертуару<ref>[http://www.belniva.by/news_full.php?id_news=10298 http://www.belniva.by/news_full.php?id_news=10298]</ref>.


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==

Вэрсія ад 11:18, 17 студзеня 2021

Каб людзі не журыліся
АўтарАндрэй Макаёнак
КраінаБССР
Мовабеларуская
Год прэм’еры1959

Каб людзі не журыліся — п’еса, напісаная А. Макаёнкам ў 1958 годзе і пастаўленая на сцэне Купалаўскага тэатру ў 1959 годзе.

У п’есе раскрываюцца праблемы сельскай рэчаіснасьці, пытаньні калгаснага будаўніцтва, паказваюцца людзі з абывацельскай псіхалогіяй, асэнсоўваюцца жыцьцёвыя клопаты сельскіх працаўнікоў[1].

Ролі

Цікавыя факты

Калі купалаўцы захацелі паехаць з п’есай у Кіеў, дазволу не даў сакратар ЦК КПБ па ідэалёгіі Цімафей Гарбуноў, які палічыў, што суседзі будуць смяяцца з беларусаў. І твор знялі з рэпертуару[2].

Крыніцы