Васіль Тышкевіч: розьніца паміж вэрсіямі

Васіль Тышкевіч
	Васіль Тышкевіч. Невядомы мастак, XVIII ст.
	; Герб «Ляліва»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1492
Памёр	13 жніўня 1571
Пахаваны	Супрасьлеўскі манастыр;
Род	Тышкевічы
Бацькі	Тышка Каленіковіч;
Жонка	Аляксандра з Чартарыйскіх; Анастасія з Сапоцькаў
Дзеці	ад 1-га шлюбу: Юры, Каленік, Яўстах; ад 2-га шлюбу: Яўстах Серафін, Аляксандар

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 13:28, 22 сьнежня 2020

Васіль Тышкевіч (1492 — 13 жніўня 1571) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Маршалак гаспадарскі (1546—1558), ваявода падляскі (1558—1569) і смаленскі (з 1569).

Быў старостам краснасельскім, чаркаскім, канеўскім (1536), менскім (1544), ваўкавыскім (1546), пінскім (1569), бабруйскім і гайнаўскім. Ад вялікага князя Жыгімонта Аўгуста атрымаў тытул графа «на Лагойску і Бярдычаве» (5.11.1569).

Валодаў маёнткамі Бялавічы, Ласасіная, Байкевічы, Ражаная, Зьдзітаў, Хрыса, Спораў у Слонімскім павеце.

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Тышкевічаў гербу «Ляліва», сын Тышкі Каленіковіча. Меў братоў Івана, Гаўрылу, Міхала і Лявона.

Быў у магнацкай апазыцыі да Жыгімонта Аўгуста датычна складаньня уніі з Каралеўствам Польскім. З прычыны выступленьня супраць уніі яго пазбавілі пасады ваяводы падляскага і прызначылі ваяводам смаленскім.

Удзельнічаў у бітвах з крымскімі татарамі. Езьдзіў з пасольствамі ў Крымскае ханства і Маскву. З праваслаўя перайшоў у кальвінізм^[1].

Першы раз ажаніўся з княгіняй Аляксандрай Чартарыйскай, другі — з Анастасіяй Сапоцькай. У першы шлюбе меў дачку Анастасію і сыноў Юрыя, Каленіка і Яўстаха, у другім шлюбе — дачку Аляксандру і сына Яўстаха Серафіна.

У тэстамэнце выказаў пажаданьне, каб па ягонай сьмерці жонка з дачкою Аляксандраю і зяцем Аляксандрам Хадкевічам цела яго «отвезли и поховали в монастыру их милости панов Ходкевичов у Супрасльском, храма Пречистое Богородицы, на которое мают митрополита его милости, або которого владыку припросити, там погреб телу учинити, так, яко прислушит на закон наш хрестианский»^[2].

На ягоным надмагільлі высеклі герб і надпіс па-старабеларуску:

	«Въ лето отъ Нароженя Господа Бога и Спаса нашего Іисуса Христа 1571 мѣсеца Августа 13 дня въ неделю, преставися рабъ Божій панъ Васили Тишковичъ Воевода Смоленскій Староста Менскій и Пинскій, положенъ въ Храмѣ Благовѣщенія Богородицы, въ монастыри Супрасльскомъ»^[3].

У наш час магільны камень Васіля Тышкевіча захоўваецца ў музэі Віленскага ўнівэрсытэту.

Галерэя

Іканаграфія Васіля Тышкевіча
Невядомы мастак, 1760
Невядомы мастак, XIX ст.
З «Groby rodziny Tyszkiewiczów», 1873

Крыніцы

^ Грыцкевіч А. Тышкевічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 682.
^ Зайка А. Васіль Тышкевіч // «Івацэвіцкі веснік», 3 жніўня 2010.
^ 24. 1571 г. Августа 13. Надпись на гробнице Василия Тишкевича, в монастыре // Археографический сборник документов, относящихся к Истории Северозападной Руси. — Т. 9. — Вильна: Печатня Губернскаго Правления, 1870. С. 74.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0

Вонкавыя спасылкі

Васіль Тышкевіч — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Васіль Тышкевіч. Віртуальны музей горада Лагойска!. Праверана 14 сьнежня 2010 г.

[1] Грыцкевіч А. Тышкевічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 682.

[2] Зайка А. Васіль Тышкевіч // «Івацэвіцкі веснік», 3 жніўня 2010.

[3] 24. 1571 г. Августа 13. Надпись на гробнице Василия Тишкевича, в монастыре // Археографический сборник документов, относящихся к Истории Северозападной Руси. — Т. 9. — Вильна: Печатня Губернскаго Правления, 1870. С. 74.

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 56: / Радок 56: @@
 Vasil Tyškievič. Васіль Тышкевіч (1794).jpg|Невядомы мастак, 1760
 Vasil Tyškievič. Васіль Тышкевіч (XIX).jpg|Невядомы мастак, XIX ст.
-Vasil Tyškievič. Васіль Тышкевіч.jpg|З «Groby rodziny Tyszkiewiczów», 1873
+Vasil Tyškievič. Васіль Тышкевіч (1873).jpg|З «Groby rodziny Tyszkiewiczów», 1873
 </gallery></center>