Народны камісарыят асьветы Беларускай ССР: розьніца паміж вэрсіямі
д афармленьне |
д +Крыніца |
||
| Радок 55: | Радок 55: | ||
* [[Уладзімер Півавараў]] (1937—1938) |
* [[Уладзімер Півавараў]] (1937—1938) |
||
* [[Еўдакія Уралава]] (1938—1946) |
* [[Еўдакія Уралава]] (1938—1946) |
||
== Беларусь == |
|||
У сьнежні 1920 году Народны камісарыят асьветы Беларускай ССР зрабіў Надзвычайную камісію ліквідацыі непісьменнасьці свай спэцыяльнай камісіяй, якая кіравала навучаньнем мала[[Пісьменнасьць|пісьменных]] у 1920—1930 гадах. У 1921—1922 навучальным годзе ў школах для непісьменных займалася 12 200 чалавек. У 1923 годзе стварылі [[грамадзкае аб’яднаньне]] «Далоў непiсьменнасьць», удзельнікаў якой зь ліку [[Інтэлегенцыя|інтэлегенцыі]], навучэнцаў і работнікаў называлі культармейцамі. У 1929 годзе ў БССР працавала каля 4000 гурткоў і пунктаў ліквідацыі непісьменнасьці на 75 000 навучэнцаў. Да 1932 году ў Беларускай ССР пераадолелі непісьменнасьць сярод дарослага насельніцтва<ref>{{Артыкул|аўтар=|загаловак=Даты, падзеі, людзі|спасылка=|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=газэта|год=11 сьнежня 2013|нумар=[http://zviazda.by/be/number/gazeta-pdf-233-27598-ot-11122013 233 (27598)]|старонкі=[https://zviazda.by/sites/default/files/pdf/2013/12/1386734756_8.pdf 8]|issn=1990-763x}}</ref>. |
|||
== Крыніцы == |
|||
{{Крыніцы}} |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
Вэрсія ад 18:08, 3 лістапада 2020
| Народны камісарыят асьветы Беларускай ССР | |
| Абрэвіятура | Наркамасьветы БССР |
|---|---|
| Папярэднік |
Камісарыят асьветы Часовага рабоча-сялянскага ўраду Беларусі (1919) Камісарыят народнай асьветы БССР (1919) Камісарыят асьветы Ваенрэўкаму БССР (1920) |
| Наступнік | Міністэрства асьветы БССР |
| Дата ўтварэньня | 17 сьнежня 1920 |
| Дата спыненьня існаваньня | 26 сакавіка 1946 |
| Штаб-кватэра | Менск |
| Кіроўны орган | Савет народных камісараў БССР |
Наро́дны камісарыя́т асьве́ты Белару́скай ССР быў утвораны 17 сьнежня 1920 году на базе Камісарыяту асьветы Ваенрэўкаму БССР. З 1946 году пераўтвораны ў Міністэрства асьветы БССР.
Наркамы
- Марыя Фрумкіна (1920)
- Усевалад Ігнатоўскі (1920—1926)
- Антон Баліцкі (1926—1929)
- Антон Платун (1929—1933)
- Аляксандар Чарнушэвіч (1933—1936)
- Аляксандар Варончанка (1936)
- Анані Дзякаў (1936—1937)
- Уладзімер Півавараў (1937—1938)
- Еўдакія Уралава (1938—1946)
Беларусь
У сьнежні 1920 году Народны камісарыят асьветы Беларускай ССР зрабіў Надзвычайную камісію ліквідацыі непісьменнасьці свай спэцыяльнай камісіяй, якая кіравала навучаньнем малапісьменных у 1920—1930 гадах. У 1921—1922 навучальным годзе ў школах для непісьменных займалася 12 200 чалавек. У 1923 годзе стварылі грамадзкае аб’яднаньне «Далоў непiсьменнасьць», удзельнікаў якой зь ліку інтэлегенцыі, навучэнцаў і работнікаў называлі культармейцамі. У 1929 годзе ў БССР працавала каля 4000 гурткоў і пунктаў ліквідацыі непісьменнасьці на 75 000 навучэнцаў. Да 1932 году ў Беларускай ССР пераадолелі непісьменнасьць сярод дарослага насельніцтва[1].
Крыніцы
Літаратура
- Высшие органы государственной власти и центрального управления Белорусской ССР (1965—1991 гг.). В 3 ч. Ч. 3. — Минск, 2000. — С. 54, 58.