Угар: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Гісторыя: дата |
дапаўненьне |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Uhar. Угар (1930).jpg|значак|Месца |
[[Файл:Uhar. Угар (1930).jpg|значак|Месца Угару, 1930 г.]] |
||
'''Угар''', '''Угор’е''' — колішняе [[Магдэбургскае права|магдэбургскае]] [[мястэчка]] ў [[Браслаўскі павет|Браслаўскім павеце]] [[Віленскае ваяводзтва|Віленскага ваяводзтва]] [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Цяпер у межах вёскі [[Богіна]]. |
'''Угар''', '''Угор’е''', '''Вугор''' — колішняе [[Магдэбургскае права|магдэбургскае]] [[мястэчка]] ў [[Браслаўскі павет|Браслаўскім павеце]] [[Віленскае ваяводзтва|Віленскага ваяводзтва]] [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Цяпер у межах вёскі [[Богіна]]. |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
[[Файл:Uhar. Угар (XVIII).jpg|значак|Пячатка з гербам Угару]] |
[[Файл:Uhar. Угар (XVIII).jpg|значак|Пячатка з гербам Угару]] |
||
29 сакавіка 1792 году [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі]] надаў Угару [[Магдэбурскае права]] і герб: «''у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока''»<ref>{{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў|к}}</ref>. У гэты час тут было 48 [[Дым (адзінка падаткаабкладаньня)|дымоў]]. |
29 сакавіка 1792 году [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі]] надаў Угару [[Магдэбурскае права]] і герб: «''у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока''»<ref>{{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў|к}} С. 245.</ref>. У гэты час тут было 48 [[Дым (адзінка падаткаабкладаньня)|дымоў]]. |
||
За часамі [[Паўстаньне 1794 году|паўстаньня Т. Касьцюшкі]] 3 чэрвеня 1794 году каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў |
За часамі [[Паўстаньне 1794 году|паўстаньня Т. Касьцюшкі]] 3 чэрвеня 1794 году каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў выявіліся марнымі ва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя<ref>{{Літаратура/Памяць/Браслаўскі раён|к}}</ref>. |
||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
Цяперашняя вэрсія на 00:52, 19 траўня 2020
.jpg)
Угар, Угор’е, Вугор — колішняе магдэбургскае мястэчка ў Браслаўскім павеце Віленскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. Цяпер у межах вёскі Богіна.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
.jpg)
29 сакавіка 1792 году кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Угару Магдэбурскае права і герб: «у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока»[1]. У гэты час тут было 48 дымоў.
За часамі паўстаньня Т. Касьцюшкі 3 чэрвеня 1794 году каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў выявіліся марнымі ва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя[2].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Браслаўскага р-на. — Мн.: Паліграфафрмленне, 1998. — 709 с.: іл. ISBN 985-6351-03-0.
- Цітоў А. Геральдыка Беларускіх местаў / Маст. А. Бажэнаў. — Менск: «Полымя», 1998. — 287 с.: іл. ISBN 985-07-0131-5.
| ||||||||